บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 73

หลินฮ่าวยิ้มเบาๆไม่ได้พูดอะไรมาก อยู่ๆในสวนสนุกก็มีรถสปอร์ตมาเซราตีคันหนึ่งปรากฏตัวขึ้น และได้ดึงดูดความสนใจของหลายๆคน

หลินฮ่าวกับอวี้หยูเฉินลงมาจากรถ เมื่อเห็นฉากนี้ หลายๆคนก็เบิกตากว้างทันที

"ว้าว สาวสวยมาก ถ้าสามารถอยู่ใกล้ชิดกับเธอก็ดีเลยสิ"ผู้ชายบางคนคิดแบบนี้ในใจ

แต่ก็มีคนที่อิจฉา รู้สึกไม่พอใจยิ่งนัก ตัวเองสุดยอดขนาดนี้ทำไมไม่มีสาวสวยชอบล่ะ"แม่ง ผู้หญิงดีๆอีกคนที่ถูกผู้ชายขี้เหร่แย่งไป"

"ว้าว ทั้งสูงทั้งรวยทั้งหล่อเลย!"มีผู้หญิงบางคนบ้าผู้ชาย

"เข้าไปจีบดีไหมน่ะ ไม่แน่อาจยังมีโอกาสได้เป็นแฟนกันนะเนี่ย"ผู้หญิงบางคนคิดแบบนี้

หลินฮ่าวกับอวี้หยูเฉินไม่รู้ความในใจของคนเหล่านี้ อวี้หยูเฉินมองดูหลินฮ่าว"สวนสนุก?ทำไมคุณถึงรู้ว่าฉันชอบที่นี่?"

หลินฮ่าวยิ้มเบาๆ พูดว่า"เป็นเพราะว่าผมเองยังไม่เคยมาเที่ยวที่นี่เลย"

ตามจริงแล้วหลินฮ่าวได้ทำการตรวจสอบอวี้หยูเฉิน รู้ว่าตั้งแต่เด็กอวี้หยูเฉินไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าไหร่ คิดว่าอวี้หยูเฉินน่าจะชอบมาสถานที่แบบนี้ ดังนั้นเลยพาอวี้หยูเฉินมาที่นี่

อวี้หยูเฉินได้ยินคำพูดของหลินฮ่าวก็แบะปาก คนนี้เย็นชาจริงๆเลย ไม่รู้ว่าเตกลงขาเคยประสบอะไรมาก่อนเลย

"ผมไปซื้อตั๋วก่อนนะ!"หลินฮ่าวพูดกับอวี้หยูเฉิน

อวี้หยูเฉินพยักหน้า หลินฮ่าวเข้าแถวซื้อตั๋ว เขาได้ซื้อตั๋วแบบครบวงจร ไม่นานหลินฮ่าวก็ถือตั๋วเดินมา

"ไปเล่นรถไฟเหาะก่อนเถอะ!"อวี้หยูเฉินชี้ไปที่รถไฟเหาะข้างๆและพูด หลินฮ่าวพยักหน้า

"เสี่ยวฮ่าว จริงๆแล้วฉันอยากจะมาเที่ยวตลอดเลย แต่ตอนเด็กพ่อแม่ไม่มีเวลา พอโตขึ้นฉันก็ไม่ยอมมาคนเดียว ขอบใจคุณมากที่มากับฉันในวันนี้"อวี้หยูเฉินมองดูหลินฮ่าวอย่างจริงใจ สายตาได้ปรากฏความซาบซึ้งใจขึ้นมาหน่อยนึง

"พอแล้ว กำลังจะออกแล้ว นั่งดีๆสิ!อนาคตมีโอกาสไปเล่นที่อเมริกา รถไฟเหาะที่นั่นถึงสนุก"หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

อวี้หยูเฉินหันมามองหลินฮ่าว"คุณเคยไปอเมริกาหรอ?อ๊ะ!"

ปรากฎว่ารถไฟเหาะออกเดินทางแล้ว วิ่งมุ่งขึ้นไปข้างบนทันที อวี้หยูเฉินจึงส่งเสียงกรีดร้องออกมา

หลินฮ่าวนั่งอยู่ข้างๆ ถึงแม้ความเร็วของรถไฟเหาะเร็วมาก แต่สำหรับหลินฮ่าวมันก็ไม่ไดเน่ากลัวเลย เพราะเขาเคยผ่านเรื่องที่น่ากลัวกว่านี้เยอะเลย

"หลิน......ฮ่าว!"หลินฮ่าวเหมือนได้ยินว่าอวี้หยูเฉินเรียกเขาอยู่ กันไปมองพบว่าอวี้หยูเฉินหลับตาอยู่ไม่กล้ามองข้างล่าง

"ว้าว สะใจมาก ฉันรู้สึกว่าอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย"อวี้หยูเฉินกับหลินฮ่าวลงมาจากรถไฟเหาะ เหินได้ชัดว่าอวี้หยูเฉินผ่อนคลายขึ้นเยอะเลย

"งั้นผมก็บรรลุเป้าหมายแล้วดิ"หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

"คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง รูปนี้พวกคุณต้องการไหมคะ?"ตอนที่หลินฮ่าวและอวี้หยูเฉินเดินผ่านทางออก บนหน้าจออิเล็กทรอนิกส์มีรูปหนึ่งปรากฏขึ้น เป็นลักษณะที่สองคนอยู่บนรถไฟเหาะ

หลินฮ่าวยิ้มอยู่ ส่วนอวี้หยูเฉินหลับตาอยู่ ดูท่าเหมือนกลัวมาก

ไม่ว่าพบปัญหาอะไร ขอให้หลินฮ่าวอยู่ข้างๆ เหมือนกับว่าทุกอย่างก็สามารถจัดการได้หมด ก็เหมือนวันนี้อารมณ์ไม่ดี หลินฮ่าวก็พาเธอออกมาผ่อนคลาย ความรู้สึกที่อดกลั้นไว้ในใจก็หายไปหมดเลย

หรือว่านี่ก็คือ......อวี้หยูเฉินคิดในใจ

อวี้หยูเฉินปลุกปลอบความกล้าขึ้นมา หันไปมองหลินฮ่าวอย่างตั้งใจ"หลินฮ่าว ฉันมีคำพูดหนึ่งอยากจะบอกคุณมานานแล้ว!"

หลินฮ่าวเห็นสีหน้าของอวี้หยูเฉิน รู้ว่าอวี้หยูเฉินอยากพูดอะไร ยกนิ้ววางบนริมฝีปากของอวี้หยูเฉิน และพูดอย่างอ่อนโยน"ผมรู้ว่าคุณอยากจะพูดอะไร แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา"

"รอวันหนึ่งโอกาสมาถึง งั้นทุกอย่างล้วนไม่ใช่ปัญหาแล้ว"หลินฮ่าวมองอวี้หยูเฉินและพูดอย่างตั้งใจ

"แล้ววันนั้นยังไกลอยู่ใช่ไหม?"อวี้หยูเฉินพูด

"อาจจะใกล้แล้ว!"หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

อวี้หยูเฉินมองดูหลินฮ่าว แล้วพยักหน้า"คุณควรยิ้มให้มากขึ้น เวลาที่ยิ้มหล่อมากเลยนะ!"หลินฮ่าวตะลึง แล้วพยักหน้า

ทั้งสองคนเล่นที่สวนสนุกไปรอบหนึ่ง แล้วเวลาครึ่งบ่ายก็ผ่านไป รอทั้งสองคนออกมาจากสวนสนุกก็ทุ่มหนึ่งแล้ว

"ฉันอยากกินสายไหม"ตอนออกจากประตู อยู่ๆอวี้หยูเฉินก็พูดพร้อมชี้ไปที่สายไหม ซึ่งท่าทางดูเหมือนเด็กผู้หญิง

หลินฮ่าววิ่งเข้าไป ไม่นานก็ซื้อสายไหมมาให้อวี้หยูเฉินหนึ่งไม้ อวี้หยูเฉินรับสายไหมมา แล้วกินอย่างเพลิดเพลิน ส่วนอีกมือหนึ่งกอดแขนของหลินฮ่าวไว้