บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 8

“มีคนที่เหมาะสมอยู่แล้ว?”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของ หลินฮ่าวเหตุผลของ อวี๋จินไห่นั้นดีจริง แต่เขาสามารถรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าอีกฝ่ายไม่ต้องการมอบตำแหน่งหัวหน้าหน่วยให้เขา

เขาเอาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ยักไหล่แล้วพูดว่า "ผมไม่มีความเห็น อันที่จริงตำแหน่งของผมประธานอวี้ เป็นคนจัดการให้ หากว่าหัวหน้าแผนกอวี๋ มีปัญหาอะไรสามารถไปบอกกับประธานอวี้ได้ครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อวี๋จินไห่ก็รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย ไอ้หลินฮ่าวนี้โง่เขลาเกินไปไหม? เขากล้าเอาประธานมาข่มเหงตน เขาคิดประธานอวี้ คอยสนับสนุน เมื่ออยู่ที่แผนกรักษาความปลอดภัยก็ไม่ต้องเกรงใจหัวหน้ากับร้องหัวหน้างั้นเหรอ? หึ ตอนนี้อวี้หยูเฉิน ก็มีปัญหาที่แก้เองไม่ได้เหมือนกัน

“หึห ผมคิดว่า หลินฮ่าวคุณยังเด็กอยู่ และเพิ่งมาทำงานในแผนกรักษาความปลอดภัยของเรา ผมหมายถึง คุณควรทำความคุ้นเคยกับงานในตำแหน่งรองหัวหน้าหน่วยก่อน แล้วรอสักพัก ผมจะหาโอกาสเลื่อนคุณไปที่ตำแหน่งหัวหน้าหน่วย คุณคิดว่าอย่างไร?” แม้ว่าเขาจะอารมณ์เสีย แต่ อวี๋จินไห่ยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า

“ผมไม่มีความเห็นเกี่ยวกับการจัดเตรียมของหัวหน้าแผนกอวี๋ ทั้งนั้นครับ ผมหมายความว่า คุณต้องไปแจ้งกับทางประธานอวี้ ก่อนนะครับ หากว่าประธานอวี้เห็นด้วยกับข้อเสนอของคุณ อย่างว่าแค่รองหัวหน้าหน่วยครับ ให้ผมไปเฝ้าประตูผมก็ไม่มีปัญหาใดๆครับ” หลินฮ่าว พูดราวกับว่าตนนั้นเป็นคนยังไงก็ได้

อวี๋จินไห่รู้ว่า หลินฮ่าวเอาอวี้หยูเฉิน ออกมาเป็นโล่กันกระสุนให้ตน

แม้ว่าเสี่ยวเยว่จะบอกพวกเขาแล้วว่า หลินฮ่าวก็แค่มีตำแหน่งในแผนกรักษาความปลอดภัย แต่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแผนกรักษาความปลอดภัยมากเกินไป แต่ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยนี้ เขาได้คุยกับคนในแผนกเรียบร้อยแล้ว แต่ได้ผลประโยชน์มามากมายอีกด้วย ถ้าให้หลินฮ่าวไปแบบนี้ ของที่เขาได้ไป ต้องคืนออกมาหมดแน่ๆ

“ได้ ผมจะไปถามประธานอวี้” เมื่อเห็นว่าทำอะไรกับ หลินฮ่าว ไม่ได้ เข้าไป อวี๋จินไห่ทำได้เพียงไปอธิบายให้อวี้หยูเฉินฟัง

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรไปที่ห้องทำงานท่านประธาน แต่ไม่มีคนรับ

ด้วยความหมดหนทาง อวี๋จินไห่จึงต้องโทรไปที่หมายเลขโทรศัพท์มือถือส่วนตัวของอวี้หยูเฉิน ในเทียนหยูกรุ๊ป พนักงานที่อยู่ระดับหัวหน้าขึ้นไป จะมีเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของอวี้หยูเฉิน ทุกคน

ไม่นานสายก็ติด เสียงที่ใสและเย็นชาของอวี้หยูเฉิน ดังขึ้น " หัวหน้าแผนกอวี๋ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?”

“สวัสดีครับ ประธานอวี้ คือว่าคุณได้จัดให้คนที่ชื่อหลินฮ่าว มาที่แผนกรักษาความปลอดภัยของเราใช่ไหม? แต่ตอนนี้แผนกรักษาความปลอดภัยของเราไม่มีตำแหน่งหัวหน้าหน่วยที่ว่างอยู่ครับ ฉะนั้นผมจึงอยากจะให้เขารับตำแนห่งรองหัวหน้าหน่วยไปก่อน ไม่ทราบว่า....”

เขายังพูดไม่จบ ก็ถูกอวี้หยูเฉิน ขัดจังหวะ “เมื่อคืนนี้ฉันตรวจสอบแล้ว ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยสามของแผนกรักษาความปลอดภัยของคุณยังว่างอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงไม่ว่างแล้วล่ะ?”

"คือว่า……"

อวี๋จินไห่ตกตะลึงครู่หนึ่ง เขาไม่คิดว่าอวี้หยูเฉิน ไปตรวจสอบมาแล้ว แต่เขาก็ต้องกัดฟันพูดว่า "ผมเพิ่งตัดสินใจกับรองหัวหน้าแผนกหงห่าวฟาน และเลือกคนที่จะมารับตำแหน่งนี้แล้วครับ”

“ทางประธานยังไม่ได้เซ็นชื่อใช่ไหม?”

“ยังไม่...ยังไม่ได้เซ็นครับ!”

“ไม่เป็นไร งั้นคุณส่งชื่อของหลินฮ่าว มาแล้วกัน”

เมื่อกล่าวจบ และเสียงที่ยุ่งงานก็ดังขึ้น เธอไม่ให้โอกาสอวี๋จินไห่ ได้เจรจาเลย

อวี๋จินไห่โกรธมากจนเกือบจะทุบโทรศัพท์ทิ้ง ดูหมิ่นกันมากเกินไปรึเปล่า แค่ประโยคเดียวก็ปฏิเสธการตัดสินใจของเขาไปเลย

หงห่าวฟานที่อยู่ข้างๆสีหน้ามืดมนอย่างมากเช่นกัน เพราะตำแหน่งหัวหน้าหน่วยเดิมตั้งใจจะให้ลูกชายเขา แต่ถูกหลินฮ่าวแย่งไป ทำให้ลูกชายของเขาตอนนี้ก็ยังเป็นได้แค่พนักงานรักษาความปลอดภัยธรรมดา

“หัวหน้าแผนกอวี๋ ท่านประธานน่าจะตัดสินใจแล้วใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นหวังว่าคุณจะช่วยจัดการให้ทีนะครับ เมื่อผมทราบรายละเอียดงานที่นี่แล้ว จะต้องกลับไปที่ห้องทำงานของท่านประธานอีกครับ” หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

เดิมทีเขาไม่อยากทำให้ใครต้องโกรธเคือง แต่ในเมื่อตอนนี้เขาเป็นบอดี้การ์ดของอวี้หยูเฉิน แล้ว เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่เขาจะสงบและทำอะไรตามใจชอบได้เหมือนสองปีที่ผ่านมาก และเขาเองก็รับส่วนนี้ได้แล้ว

โจวฉวนและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่นๆ ก็งงเช่นกัน ทุกคนคิดว่าหัวหน้าจะตกเป็นของหงเฟยแต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นคนแปลกหน้าที่มาเป็นหัวหน้าพวกเขาแทน

“โจวฉวน คุณทำงานในหน่วยสามมานานที่สุด มีประสบการณ์ดี ต่อไปนี้คุณมาช่วยงาน หลินฮ่าว” หลังจากหงห่าวฟานพูดจบเขาก็หันหลังเดินกลับ ไม่อยู่รอเลยแม้แต่น้อย

หงเฟยเหลือบไปที่หลินฮ่าว และตามไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ทักทาย

ในเรื่องนี้ หลินฮ่าวไม่ได้ถือสา เขามองไปที่โจวฉวน และคนอื่นๆ และเริ่มทำการแนะนำตัวเอง และเริ่มทำความรู้จักกับงานในหน่วยสามและพนักงานคนอื่นๆ

หงห่าวฟานรู้ว่า หงเฟยจะมาหาเขา ดังนั้นเขาจึงพาเขาไปที่ห้องทำงานของตน และปิดประตูให้เรียบร้อย แล้วพูดว่า " เสี่ยวเฟย ฉันรู้ว่านายสับสนและโกรธมาก แต่จริงๆแล้วฉันก็เหมือนกับนายนี่แหละ แต่ไอ้คนชื่อหลินฮ่าวเป็นคนของอวี้หยูเฉิน และอวี้หยูเฉินเป็นคนจัดให้เขาเป็นหัวหน้าหน่วยสาม”

“อวี้หยูเฉินจัดการเองเหรอ? ผมทำงานหนักมาสองเดือนแล้ว ก็เพื่อได้ตำแหน่งหัวหน้านี้มาไม่ใช่เหรอครับ? ถ้าผมไม่ได้ตำแนห่งหัวหน้า ความพยายามทั้งสองเดือนที่ผ่านมาก็เสียเปล่าสิครับ?” หงเฟยตบโต๊ะอย่างโกรธเคือง

“อวี๋จินไห่ได้โทรไปคุยกับอวี้หยูเฉิน ต่อหน้าฉันแล้ว แต่อวี้หยูเฉิน ไม่ได้ตกลง ฉะนั้นตำแหน่งหัวหน้าของหน่วยสามนี้ เราทำได้แค่ยอมแพ้” หงห่าวฟานกล่าวอย่างช่วยไม่ได้

หงเฟยกล่าวว่า "แล้วงานที่เบื้องบนมอบหมายให้เราล่ะ? ถ้าผมไม่ได้ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยสาม แล้วผมจะวางระเบิดไว้ชั้นใต้ดินและระเบิดเทียนหยูกรุ๊ป ตามที่พวกเขาบอกได้อย่างไร?”

หงห่าวฟานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า " เรื่องนี้ฉันจะไปอธิบายให้เบื้องบนทราบเอง นายไม่ต้องยุ่งเกี่ยว อีกเรื่องหนึ่งในเมื่อนายเป็นหัวหน้าหน่วยสามไม่ได้ เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อแล้ว”

“เอาล่ะ ดูเหมือนว่าจะต้องเปลี่ยนแผนแล้ว”

หงเฟยยักไหล่แล้วพูดออกมาเบาๆว่า " ไอ้พ่อหนุ่มคนนั้นทำแผนเราพัง ผมไม่ปล่อยมันไว้แน่ ครั้งที่แล้วโจวฉวน แค่ขาหัก แต่ไอ้คนนี้ผมจะทำให้มันหักทั้งสองข้างไปเลย”