BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 24

"พี่น้องนายหรอ" คนตัวเล็กช้อนสายตาถามคนตัวสูงด้วยสายตานิ่งเรียบ

"..." นาวินส่ายหัวตอบพร้อมกับทำหน้าหงอยใส่ผ้าแพรเพียงแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าผู้หญิงตรงหน้าใคร

"ฉันครีมเป็นแฟนคนแรกของนาวิน" คำพูดของครีมทำให้ผ้าแพรมองหน้ากลับไปด้วยรอยยิ้มแต่ทว่ามันกลับสวนทางกับน้ำเสียงโดยสิ้นเชิง

"อ๋อ...ฉันผ้าแพรเป็นแฟนปัจจุบันของวิน" เจ้าของร่างสูงยิ้มออกมาอย่างพอใจที่ผ้าแพรพูดออกมาแบบนี้

"วินมีแฟนใหม่ได้แล้วหรอ..."

"...เห็นคุณแม่บอกว่าวินยังถามถึงครีมอยู่เลยไม่ใช่หรอคะ" ครีมถามนาวินด้วยรอยยิ้มแต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ตอบอะไร เขาไม่เคยทำอะไรแบบนั้นด้วยซ้ำ ความเงียบงันเกิดขึ้นเพียงครู่ก่อนจะมีเสียงหวานของแม่นาวินแทรกขึ้นมา

"เด็กๆ ทานข้าวกันลูก..."

"...พาใครมาด้วยน่ะวิน" นิดาเอ่ยถามลูกชายตัวเองด้วยความสงสัยแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยิ้มต้อนรับอย่างใจดี

"นี่ผ้าแพรแฟนผมครับ" นาวินเอื้อมมือโอบเอวบางของหญิงสาวข้างตัวไว้หลวมๆ

"สวัสดีค่ะ" ผ้าแพรยกมือไหว้หญิงวัยกลางคนแม่ของนาวินอย่างอ่อนน้อม

"สวัสดีจ้ะหนูผ้าแพร..."

"...วินพาแฟนเข้าไปแนะนำให้พ่อรู้จักที่ห้องอาหารก่อน เดี๋ยวแม่ให้คนยกอาหารเข้าไป"

"ครับแม่" ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะจูงมือร่างบางเดินมาอีกทางนึงซึ่งเขาเองก็รับรู้อารมณ์ของคนตัวเล็กในตอนนี้

"โกรธหรอ..." นาวินถามออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับกำลังรู้สึกผิด

"จะโกรธเรื่องอะไร"

"ก็..."

"ฉันไม่ได้ไร้สาระขนาดนั้น ไม่ต้องห่วง" ยังไม่ทันที่นาวินจะได้เอ่ยอะไรออกมา ร่างบางก็พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเพราะเธอคิดแบบนั้นจริงๆ

"อย่าโกรธกันนะ อย่างอนด้วย..."

"...เรื่องนี้ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าครีมจะมาที่นี่" เขาเองก็ไม่เคยรู้ว่าแฟนเก่าของเขาจะมาที่นี่ เพราะตั้งแต่เลิกกันไปนาวินก็ไม่ได้ติดต่อเธออีก

"ถ้ารู้นายก็จะมาคนเดียว? "

"ถ้ารู้ฉันก็จะพาพ่อแม่ไปกินข้าวข้างนอกแล้วก็จะพาเธอไปด้วย ยังไงก็ต้องมีเธอไปด้วย" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทำให้ร่างบางยิ้มออกมาเล็กน้อยและในตอนนี้เธอเองก็รู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรจากผู้หญิงที่เป็นแฟนเก่าของนาวินด้วย ดูเหมือนว่าวันนี้เธออาจจะได้ปะทะกับใครสักคนแน่นอน

"แฟนเก่ากับผู้หญิงคนใหม่ เจอกันคงบันเทิงน่าดู" ผ้าแพรทำเสียงกระแนะกระแหนด้วยความหมั่นไส้

"ผู้หญิงคนใหม่อะไร..."

"...อยู่ในบ้านหลังนี้หรือจะอยู่ที่ไหน เธอก็คือเมียฉัน " นาวินกระซิบข้างหูคนตัวเล็กเสียงแผ่วเบาอย่างที่เขาชอบทำแต่ในสถานการณ์แบบนี้มันทำให้หัวใจของผ้าแพรพองโตอย่างประหลาด

ผ่านไปสักพัก...

"อาหารถูกปากไหมหนูแพร" นิดาเอ่ยถามผ้าแพรด้วยความใจดีพลางเลื่อนจานอาหารไปตรงหน้าเธอ

"อร่อยมากเลยค่ะ"

"อร่อยก็กินเยอะๆ " นาวินพูดพร้อมกับตักอาหารตรงหน้าให้เธออยู่ตลอดเวลาซึ่งการกระทำของนาวินกับผ้าแพรนั้นมันอยู่ในสายตาของครีมผู้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามทั้งสอง

"แล้วนี่เจ้ามาวินไม่มารึยังไง? " เมธาเอ่ยถามถึงลูกชายคนเล็กของตัวเองเสียงเรียบ

"วินไม่เปลี่ยนใจจากอะไรง่ายๆ หรอกค่ะ..."

"...ไม่ชอบคือไม่ชอบ ฉันรู้จักนิสัยเขาดี"

"เรื่องนั้นก็คงจะจริงอย่างที่คุณพูด..."

"...อะไรที่เขาไม่เอาแล้วก็แปลว่าไม่ เลิกกันไปก็นานแล้วแต่ทำไมยังพยายามมาบ้านแฟนเก่าอยู่อีกล่ะคะ? " คำพูดตรงประเด็นของผ้าแพรทำให้ครีมชะงักพร้อมกับค่อยๆ หันมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาบางอย่าง เธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่านาวินจะมีแฟนใหม่

"..." นาวินเองก็ไม่ได้สนใจอดีตแฟนเก่าเลยแม้แต่นิดเพราะเขารู้ว่าครีมนั้นกลับมาทำไม ในตอนนี้สายตาของเขามองแค่ใบหน้าสวยของผ้าแพรเพียงเท่านั้น

"วิน..."

"ดูอารมณ์แฟนเขาด้วยนะคะ ก่อนจะเรียกชื่อแฟนคนอื่นอย่างสนิทสนมขนาดนั้น" เจ้าของใบหน้าสวยจ้องมองอดีตแฟนเก่าของนาวินอย่างไม่พอใจ ถ้าครีมยังคิดจะวุ่นวายกับนาวินอยู่เธอก็ไม่ยอมเหมือนกัน

ปกติแล้วผ้าแพรไม่ใช่คนนิสัยแบบนี้ แต่เพราะการทักทายตั้งแต่แรกมันไม่ใช่การทักทายของคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก แต่มันเป็นการทักทายอย่างหาเรื่องตั้งแต่แรกมากกว่า

"แต่ฉันเป็นแฟนคนแรกของวิน..."

"แฟนคนแรกกับคนสุดท้ายมันต่างกันเผื่อคุณไม่รู้..."

"...การที่คุณมาบ้านหลังนี้เพื่อแสดงความยินดีกับคุณพ่อของวินนั่นก็เป็นสิทธิ์ของคุณ แต่ถ้าคุณกลับมาเพื่อวุ่นวายกับแฟนฉัน ฉันคงไม่ชอบใจนักหวังว่าคุณจะเข้าใจที่ฉันพูด" สายตาเหยียดของผ้าแพรทำให้ครีมเริ่มทนไม่ไหว

"ครีมจะฟ้องคุณแม่ว่าวินยอมให้แฟนวินว่าครีมถึงขนาดนี้" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจแต่นาวินเองก็ไม่ได้สนใจน้ำเสียงนั้นของอดีตแฟนเก่าเลยแม้แต่นิดเดียว

"ผมว่าครีมต้องทำความเข้าใจใหม่..."

"...แพรไม่ได้ว่าครีม แต่แพรกำลังรักษาสิทธิ์ของตัวเอง"