BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 44

หนึ่งเดือนผ่านไป...

"นี่ เธอไม่คิดจะบอกพวกฉันเลยหรอ" เซนเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจผ้าแพรที่ปิดบังเรื่องตั้งท้องกับเขา และที่เขารู้ก็ไม่ได้มาจากปากของเธอ

"บอกดิ ฉันจะไม่บอกพวกแกได้ไงอะ" ผ้าแพรพูดก่อนจะเขยิบไปนั่งใกล้แล้วจิ้มแขนแกร่งของเซนกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง

"ไม่ต้องมาทำอ้อน เธอท้องสองเดือนแต่เพิ่งมาบอกฉันเอาวันนี้ มันน่าน้อยใจปะวะ" เซนปัดมือบางของเพื่อนสาวออกจากแขนอย่างไม่พอใจ

"ฉันขอโทษ..." คนตัวเล็กเขยิบเข้าไปใกล้อีกครั้งพลางทำหน้าอ้อนชายหนุ่ม

"...อย่าโกรธฉันเลย เห็นแก่หลานที่อยู่ในท้องนะ" ผ้าแพรพลางเอามือลูบท้องของตัวเองอย่างอ่อนโยน

"ให้ตายเถอะ! อย่าเอาหลานมาเกี่ยว" เซนหันหน้าหนีเพราะเขาเองก็ใจอ่อนเหมือนกัน ผ้าแพรเองก็รู้ดีเพราะลูกของเธอนั้นเป็นหลานคนแรกของกลุ่ม

"ลุงเซนนนน~"

"ขนลุกวะยัยบ้า! " เซนผลักใบหน้าสวยออกจากห่างตัวเองเมื่อได้ยินเสียงออดอ้อนของผ้าแพรจนเขารู้สึกขนลุก

"แล้วผัวเธอไปไหน จะไม่มาแนะนำตัวหน่อยหรอ" ดรีมเอ่ยถามหญิงสาวที่เธอมาพบปะเพื่อนเพียงแค่คนเดียว

"เดี๋ยวก็คงมามั้ง เห็นว่าไปทำธุระ"

"อยากรู้ฉิบ...ว่าคนที่เลิกกับแฟนเก่าเพราะมันมีคนอื่นอย่างเธอ ทำไมถึงมีแฟนใหม่ง่ายขนาดนี้ เล่ามา" ดรีมถามออกมาอย่างตรงประเด็น อย่างน้อยเพื่อนของเขาก็ต้องเข็ดขยาดจากความรักบ้างแหละ แต่นี่ดูเหมือนว่าผ้าแพรจะไม่มีอาการนั้นอยู่เลย มันน่าแปลกใจ

"..." คำถามของดรีมทำให้ผ้าแพรถึงกับนิ่งเพราะถ้าหญิงสาวบอกความจริงออกไป เซนจะต้องบ่นเธอสามวันสามคืนแน่นอนรับประกันได้เลย

"ทำไมมันเป็นเรื่องที่เธอบอกพวกฉันไม่ได้หรอ? "

"นั่นดิ เดี๋ยวนี้เธอมีความลับกับพวกฉันแล้ว? " เซนที่เห็นใบหน้าเจื่อนของผ้าแพรก็ขมวดคิ้วเค้นเสียงถาม

"ถ้าฉันบอกสัญญาก่อนว่าพวกจะไม่โกรธ จะไม่บ่นฉัน" คนตัวเล็กพูดออกมาด้วยน้ำเสียงปนขอร้อง ทำให้สองหนุ่มขมวดคิ้วยุ่งเหยิงกว่าเดิม

"ก็ลองไม่บอกดูสิ" เซนเค้นเสียงออกจากลำคออย่างคาดคั้น เขาขมขู่ให้เพื่อนสาวบอกความจริงทั้งหมดออกมา

"เซน ถ้าฉันเครียดหลานก็เครียดนะเว้ย! "

"บอกมา อย่าลีลา" ชายหนุ่มยังคงทำหน้าบึ้งตึงใส่ผ้าแพรราวกับเธอทำผิดมากมาย

"หึย! "

"จะพูดดีๆ หรือจะให้ฉันง้างปากเธอ"

"มึงก็เกินไปไอ้เซน ทำอย่างกับยัยนี่เป็นเมียมึงแล้วมีชู้อย่างนั้นแหละ" ดรีมรีบห้ามทันทีที่เห็นเซนกำลังจะลุกขึ้นง้างปากผ้าแพรอย่างที่เขาพูดจริงๆ

"มึงไม่รู้จักนิสัยยัยนี่รึไง โตแต่ตัวชอบทำอะไรไม่คิดอะ"

"นี่แกด่าฉันตรงๆ เลยก็ได้เซน" ผ้าแพรมองค้อนเพื่อนรักก่อนจะทำท่าทางฟึดฟัดเมื่อเซนจ้องเธอเขม็ง

"พูดมา"

"เออๆ บอกแล้วๆๆ ...."

"...ก็วันนั้นที่ฉันไปเที่ยวผับกับแกสองคนอะ ฉันไปเจอผู้ชายคนนึงในห้องน้ำ เขาหล่อมาก..."

"เธอก็เลยไปขอผู้ชายคนนั้นมีเซ็กส์? "

"แกรู้? " ผ้าแพรเบิกตาด้วยความตกใจที่ได้ยินเซนพูดออกมาแบบนั้น

"ก็ก่อนที่เธอจะเดินไปเข้าห้องน้ำ เธอก็ขอฉันไม่ใช่รึไง? " แต่เขาเห็นผ้าแพรเป็นเพื่อน เขาเลยไม่ได้คิดจะทำอะไรแบบนั้น

"เดี๋ยวนะ! เธอเสียสติจนถึงขั้นขอไอ้เซนเอาเลยหรอ! " ดรีมเองก็ตกใจเมื่อได้ยินบทสนทนาของเพื่อนทั้งสองคน

"ฉันแหย่มันเล่น..." เซนพูดแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นผ้าแพรจะปฏิเสธ

"ถ้าแค่แหย่เธอคงไม่ไปขอผู้ชายคนอื่นหรอก..."

"...กูก็อุตส่าห์เตือนแล้วด้วยนะ ถึงว่าปล่อยให้กูกลับก่อนโคตรง่าย"

"แพร เธอกลับไปได้แล้วไป กำลังท้องกำลังไส้อย่ามาเที่ยวที่แบบนี้เลย" เซนพูดก่อนจะโบกมือไล่เพื่อนสาวเมื่อเห็นว่าแฟนของเธอมารับแล้ว

"เออเห็นด้วย พายัยดื้อนี่กลับไปเถอะครับ"

"อืม งั้นฉันกลับก่อน ไว้เจอกันงานแต่งฉันนะ"

"อืม กลับดีๆ ยังไงก็ฝากเพื่อนผมด้วยนะครับ" นาวินพยักหน้ารับคำพูดของเซนก่อนจะหยัดตัวลุกจากโซฟาแล้วเดินออกมาด้านนอกพร้อมกับคนตัวเล็ก

"กับเพื่อนที่ชื่อเซนสนิทกันมากหรอ" นาวินเอ่ยถาแฟนสาวหลังจากที่ขึ้นมานั่งบนรถ

"อืมก็สนิทมาก อย่าบอกนะว่าหึงฉันกับหมอนั่น? "

"ก็เปล่า" นาวินส่ายหัวปฏิเสธ เขาไม่ได้หึงจริงๆ เพียงแต่เขาสัมผัสอะไรบางอย่างได้จากแววตาของเซน

"แล้วถามทำไมอะ มีอะไรรึเปล่า"

"แค่รู้สึกว่าผู้ชายคนนั้นดูเป็นห่วงเธอมาก" เขาสัมผัสแบบนั้นได้จริงๆ มันเป็นความห่วงในฐานะเพื่อนไม่ใช่ชู้สาว

"ไม่แปลกหรอกเพราะฉันกับเซน เราโตมาด้วยกัน..."

"...เรียนด้วยกัน เล่นด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงมหาลัย แล้วก็มีแต่เซนที่ปกป้องฉันมาตลอด"

"อืม"

"ไม่ต้องห่วงนะ ว่าฉันกับเซนจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น" หญิงสาวเอื้อมจับมือนาวินแน่น เพราะเธอเองก็กลัวนาวินจะไม่โอเคกับเพื่อนของเธอ

"ก็ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น"

"ฉันเป็นห่วงความรู้สึกนายนะ เลยไม่อยากทำให้คิดมาก" นาวินมีนิสัยแบบไหนเธอรู้ดี อะไรที่เป็นความสบายใจของเขาเธอเองก็พร้อมจะทำ

"ฉันต้องขอบคุณหมอนั่นนะที่ปกป้องเธอ..."

"...ไม่งั้นผ้าแพรของฉันคงเจอแต่คนไม่ดี"