บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 201

“ที่นี่มีสิ่งที่น่าประหลาด！”

อาจารย์ผู้อาวุโสแห่งแคว้นเทพมังกรมองไปที่รอยแตกที่ด้านล่างของทะเลสาบ แล้วพูดด้วยเสียงต่ำว่า

“บางทีนี่อาจจะเกี่ยวข้องกับอสูรเทพ！เมื่อก่อนพวกเราเคยมาที่นี่ ทะเลสาบที่เต็มไปด้วยน้ำและมีชั้นหนาของน้ำแข็ง ได้ยินมาว่า ทะเลสาบที่นี่มีอายุหลายปีมาก จู่ๆ น้ำก็แห้งขอด จะต้องเป็นเพราะอสูรเทพเป็นแน่！”

องค์หญิงหลิวอิ๋งดวงตาเป็นประกาย น้ำเสียงตื่นเต้น

“อาจจะเป็นไปได้ องค์หญิง พวกเราจะล่วงหน้าไปที่นั่นก่อน ท่านรออยู่ที่นี่”

อาจารย์ผู้อาวุโสกล่าว

ณ ขณะนั้นเอง จู่ๆ ก็มีฝูงชนที่บินเข้ามาใกล้ สีหน้าขององค์หญิงหลิวอิ๋งก็เปลี่ยนสี พูดด้วยความโกรธว่า：

“ข้าเป็นถึงองค์หญิงหลิวอิ๋งแห่งแห่งแคว้นเทพมังกร แล้วข้าก็ค้นพบที่นี่ก่อนด้วย คนอื่นไม่เกี่ยวถอยไป！”

นางกังวลว่าจะมีคนแย่งอสูรเทพของนางไป

นับตั้งแต่ที่นางขี่เสวียนเจ๋อได้รับความอับอายบนถนน นางก็แทบจะยกเลิกข้อตกลงกับเสวียนเจ๋อทีนที

เมื่อรู้เรื่องการปรากฏของอสูรเทพ นางจะไม่มีทางปล่อยให้โอกาสที่ดีในชีวิตนี้หลุดลอยไปเป็นแน่ ไม่มีทางให้ผู้อื่นมาแย่งนางด้วย

อสูรเทพเป็นของนางคนเดียวเท่านั้น！

“เป็นองค์หญิงหลิวอิ๋งแล้วยังไง ที่นี่เป็นถึงเทือกเขาชื่อยู่แห่งแดนเหนือ ไม่ใช่ดิดแดนแคว้นเทพมังกรเสียหน่อย การปรากฏของอสูรเทพ ใครก็สามารถชิงได้ หากองค์หญิงหลิวอิ๋งอยากได้ล่ะก็ ก็ต้องดูว่ามีความสามารถไหม”

หรงจิ่งเฉินด้วยเสียงสูง ใบหน้ามีรอยยิ้ม แต่ดวงตากลับไม่ได้ยิ้มด้วย

“เจ้าคือนายน้อยแห่งตระกูลหรง！”

องค์หญิงหลิวอิ๋งกำหมัดแน่น คิดไม่ถึงเลยว่า จะมีคนรู้ข่าวเรื่องอสูรเทพเร็วขนาดนี้

แถมยังเป็นคนในตระกูลที่เก็บตัวด้วย

เมื่อก่อนตระกูลหรงที่ไม่ออกมาข้างนอก แต่หลังจากที่นายน้อยหรงจิ่งเฉินแห่งตระกูลหรงรับภารกิจแล้ว หลายปีมานี้ตระกูลหรงก็ปรากฏในสายตาของผู้อื่นบ่อยครั้ง แล้วยังแสดงด้านที่แข็งแกร่งด้วย

อสูรเทพนี้ ข้าจะต้องได้ครอบครอง！

องค์หญิงหลิวอิ๋งมองด้วยสายตาที่ต่ำ ไม่อยากเสียเวลาไปมาก จึงสั่งให้อาจารย์ผู้อาวุโสนำทางไป

นางมีลางสังหรณ์ว่า อสูรเทพจะต้องซ่อนตัวอยู่ด้านล่าง

พอองค์หญิงหลิวอิ๋งลงไปก็รับรู้สึกถึงแรงโน้มถ่วงที่แข็งแกร่ง ยากที่จะไม่รู้สึกกลัว เสียงแหลมดังตลอดเวลา

ส่วนหรงจิ่งเฉินไม่ได้รีบร้อนลงไป เมื่อรอให้เสียงหยุดดังนั้น ก็ได้ยินเสียงเล็กๆ ดังมาจากด้านหลัง เขาเป็นคนกระโดดนำลงไป

องค์หญิงหลิวอิ๋งเห็นว่าเขาลงตามมา ก็ทั้งโกรธและร้อนใจ จากนั้นก็รีบสั่งคนให้นำทางไปเร็วขึ้น เพื่อที่จะได้ทิ้งระยะกับพวกเขา

แต่ในระหว่างทางก็มีเรื่องที่คิดไม่ถึงเลยว่า องค์หญิงหลิวอิ๋งจะตกอยู่ในภวังค์ของงูเป็นคนแรก ส่วนอาจารย์ผู้อาวุโสที่เห็นท่าไม่ดี เลยฟันตัวงูไป จากนั้นเรียกสติหลิวอิ๋ง มิเช่นนั้นนางอาจจะถูกเขมือบวิญญาณได้

ภวังค์ของงูนี้ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่หมด จะเจาะผ่านรอยแตกออกมาเรื่อยๆ หากว่ามีคนไปจ้องตาของมัน ก็อาจจะถูกเขมือบวิญญาณได้ และก็กลายเป็นอาหารไป

อาจารย์ผู้อาวุโสได้ฆ่าคนไป ส่วนองค์หญิงหลิวอิ๋งก็ตกใจที่เขาฆ่าคนของตนเอง จากนั้นก็เห็นงูผีสีดำที่โผล่ออกมาจากตรงส่วนหัวของเขา นางตกใจจนหน้าเสีย

โม่เสิ่นยวนได้ทำสัญลักษณ์ทิ้งไว้ จากนั้นพาเย่จายซิงเดินเข้าไปด้านในวัง ขณะที่แปดกรงเล็บมังกรเข้ามา เขาก็จำเอาไว้ในใจ

ส่วนอีกด้าน

ศูนย์กลางของพระราชวัง ต้องเป็นสถานที่ที่จักรพรรดินอน

ด้านในมีสีดำ ผนังดูดซับแสง ที่จะออกก็ออกไม่ได้ คนอื่นก็เข้าไม่ได้เช่นกัน

เย่จายซิงเดินตามมา จากนั้นก็มองไปที่ภาพวาดบนผนัง ทันใดนั้นนางก็หยุดเดิน

“เสด็จอาดูภาพวาดนี่สิ ใช่วิหคเพลิงอสูรเทพหรือไม่？”

นางชี้ไปที่ภาพวาดพร้อมพูด

เย่จายซิงหลับตาปี๋ จากนั้นเคาะไปที่ขลุ่ยหยก เหมือนกับความรู้ที่ได้กระจายออกไป

นางมีความสามารถในการเรียกพลังอสูรทิพย์ แล้วก็มีความสามารถในควบคุมพลังอสูรทิพย์ด้วย

ขลุ่ยหยกมีเสียงต่ำ มีความสั่นในอากาศ จู่ๆ นางก็เห็นบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในหมอกใต้หลังคา！

นั่นมันเป็นค้างคาวขนาดทารก！

จากนั้นก็เห็นรูปร่างของค้างคาว เย่จายซิงถอยหลังเซไปหลายก้าว ร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อ！

“เสด็จอา ท่านยังจำได้ไหมตอนที่พวกเราเพิ่งมา ท่านเคยเห็นรูปของจักรพรรดิในอดีตบนผนังนั่นไหม？ใบหน้าของค้างคาว เหมือนรูปร่างของจักรพรรดิในอดีต！”

มันเป็นสิ่งที่แปลกที่สุด เหมือนกับหัวคนห้อยลงมาจากด้านบนเลย

นางกลืนน้ำลายไปหลายอึก เสียงเสด็จอาดังมา

“ไม่ต้องกลัว”

โม่เสิ่นยวนจับมือเย็นๆ ของนางไว้แน่น ส่วนอีกมือหนึ่งของเขาก็ชักดาบออกมา

เพียงแค่ค้างคาวพวกเขาขยับเพียงนิดเดียว ดาบของเขาก็จะฟันพวกมันให้ขาดเป็นชิ้นๆ

“แต่ว่าตัวของพวกมันไม่มีพลังจิตเลยแม้แต่น้อย！”

เย่จายซิงก็กล่าวขึ้นมาด้วยความสงสัย ราวกับว่า ค้างคาวหน้าประหลาดพวกนั้นเป็นแค่ค้างคาวธรรมดา

แต่ทว่าหากเป็นแค่ค้างคาวธรรมดาจะเป็นสภาพเช่นนี้ได้เช่นไร？

โม่เสิ่นยวนมีสีหน้าเคร่งขรึม จากนั้นดึงนางไปด้านหลัง：

“น้องซิง หลบหลังพวกข้าเอาไว้ นี่ไม่ใช่หน้าค้างคาว หากแต่ว่าเป็นสิ่งอื่น”