บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 367

“น้องซิง!”

โม่เสิ่นยวนลุกขึ้นทันที สีหน้าบนใบหน้าหล่อเหลามีความตื่นเต้นเล็กน้อย

“พี่เขย?”

เย่ยู่หยางวางถ้วยชาลง ลุกขึ้นยืนตาม กล่าวอย่างรีบร้อน: “พี่สาวข้าเป็นอะไรหรือ? ร่างกายเกิดปัญหาอะไรขึ้นหรือ?”

“ไม่ ข้ารู้สึกว่าพี่สาวของเจ้ามาที่เซียนเหอ!”

เขาเอ่ยกล่าว

ไม่ใช่ความรู้สึกของแหวนที่กระตุ้นเขา แต่เป็นลางสังหรณ์บางอย่างที่อยู่ภายในใจของเขา

เขาก็พูดได้ไม่ชัดเจนว่าเป็นเพราะเหตุใด ก็เหมือนกับว่าญาติที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดอะไรบางอย่างกำลังเรียกหา

ใกล้มากแล้ว ใกล้มากแล้ว

“ข้าไปหาพี่สาวของเจ้า ยู่หยาง เจ้าคอยจับตาดูเผ่าหงส์ละแวกใกล้เคียงนี้เอาไว้ ถ้าหากท่านพ่อของเจ้าได้รับข่าวคราว เขาจะต้องมาตามหาท่านแม่ของเจ้าแน่นอน เจ้าจะต้องขัดขวางเขาเอาไว้ ตระกูลป๋ายหลี่ทางนั้น ได้แอบจัดวางแหฟ้าตาข่ายดินเอาไว้เรียบร้อยแล้ว”

โม่เสิ่นยวนกล่าวอธิบายแก่เย่ยู่หยาง

แต่เมื่อตอนที่หลงอีตามหาที่อยู่ของน้องซิงอยู่ที่อาณาจักรเหนือทางนั้น บังเอิญสืบข่าวเย่เจ๋อหยวนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อปีที่แล้วได้พอดี ถูกราชวงศ์องค์หญิงสามช่วยชีวิตเอาไว้

เขาจึงให้หลงอีไปติดต่อกับเย่เจ๋อหยวน

เพียงแต่วันนี้เขาได้รับจดหมายของหลงอี หลังจากที่เย่เจ๋อหยวนได้ยินข่าวคราวว่าองค์หญิงหงส์กำลังจะแต่งงานกับเจ้าบ้านป๋ายหลี่ ตอนนั้นก็หายสาบสูญไปแล้ว

คิดว่าจะต้องมาที่เซียนเหอ

นี่ก็คือเหตุผลว่าเพราะเหตุใดเขาถึงไม่ได้ออกจากเซียนเหอเพื่อไปตามหาน้องซิง หลายวันมานี้ เขาและเย่ยู่หยางแยกกันคอยจับตาดูตระกูลป๋ายหลี่และเผ่าหงส์เอาไว้

เป็นอย่างที่คิดไว้ถูกเขาค้นพบเบาะแสงบางอย่างของตระกูลป๋ายหลี่

เจ้าบ้านป๋ายหลี่เหมือนกับรู้ว่าเย่เจ๋อหยวนจะมาที่เซียนเหอ เขาก็เริ่มต้นจัดวางเมื่อครึ่งเดือนก่อน บัดนี้จัดวางแหฟ้าตาข่ายดินเรียบร้อยแล้ว

ถ้าหากถูกตระกูลป๋ายหลี่ค้นพบเย่เจ๋อหยวน เมื่อถึงเวลานั้นจะใช้การจัดวางที่แข็งแกร่ง แอบสังหารเขาอย่างเงียบๆ

ฉะนั้นตอนนี้เขาและเย่ยู่หยางต่างก็สงสัยว่า การสูญเสียความทรงจำขององค์หญิงหงส์ อาจจะมีความเกี่ยวข้องกับเจ้าบ้านป๋ายหลี่

บุรุษที่เปลือกนอกดูเหมือนมีความรักความผูกพันที่ลึกซึ้งผู้นี้ ในความเป็นจริงแล้วเป็นผู้ที่จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิตคนหนึ่ง เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้บรรลุผล

ถ้าหากการสูญเสียความทรงจำขององค์หญิงหงส์มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลป๋าหลี่เป็นเรื่องจริง ถ้าเช่นนั้นรากทิพย์น้องซิงถูกขุด ร่างกายต้องคำสาป ความเกี่ยวข้องก็หนีไม่พ้นกับตระกูลป๋ายหลี่

“ได้ พี่เขยท่านรีบไปเถอะ พี่สาวข้าจะต้องอยากเจอท่านมากแน่ๆ”

เย่ยู่หยางพยักหน้าเอ่ยกล่าว

หลายวันมานี้ เขาสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าในแววตาของพี่เขยสูญเสียความแวววาวไป เมื่อครู่นี้เอง แววตาของเขาก็มีแสงขึ้นมาอีกครั้ง

พี่เขยของเขา รักพี่สาว ยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการไว้เสียอีก

......

“ที่นี่แหละ วันนี้พวกเราอาจารย์ลูกศิษย์จะต้องดื่มหลายๆจอกหน่อย!”

โจวหยวนจื่อถูมือไปมา พาเย่จายซิงมุ่งเดินมาข้างหน้า

เย่จายซิงเงยหน้าขึ้นมองแวบหนึ่ง นี่คือหอสุราที่หรูหราโอ่อ่าแห่งหนึ่งมีชื่อว่า“หอเจินเหว้ยหอเจินเว้ย”

หอสุราแห่งนี้ดูเหมือนว่าจะหรูหราที่สุด ประดับประดาอย่างวิจิตรตระการตา แม้แต่พรมของประตูต่างก็เปล่งประกายแสงสีทองระยิบระยับ

ผู้คนที่เข้าออกหอสุรา ต่างก็เป็นผู้ที่ถ้าไม่ใช่ผู้ที่ร่ำรวยก็เป็นผู้ที่มียศถาบรรดาศักดิ์

“นี่! เจ้าทำอะไร พวกเราที่แห่งนี้ไม่อนุญาตให้ขอทานเข้าไป! เจ้าอย่ามาขวางหูขวางตาผู้มีฐานะสูงส่ง รีบไปที่อื่น!”

ในขณะที่โจวหยวนจื่อกำลังจะพาเย่จายซิงเข้าไป ทันใดนั้นคนงานคนหนึ่งก็เข้ามาขวางทางไปของเขา แถมยังจะขับไล่ไสส่งให้เขาออกไป

ภาพลักษณ์ของโจวหยวนจื่อดูเหมือนจะดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่จริงๆ เสื้อผ้าสีดำทั้งกายของเขาเป็นสีเทาเขรอะ เส้นผมสีดอกเลาก็ยุ่งเหยิง ถ้าหากว่าบนร่างกายมีรอยปะซ่อมอีกสองสามจุด เกรงว่าไม่ต่างอะไรกับคนที่จะมาขอข้าวกิน

แต่คนงานผู้นี้ยังไม่ได้สำรวจตัวตนให้ชัดเจน ทันทีที่อ้าปากก็บอกว่าขอทาน หน้าตาท่าทางที่มองคนด้วยความดูถูก ช่างไม่น่าพึงใจจริงๆ

โจวหยวนจื่อไม่ใช่คนที่ไม่รักศักดิ์ศรีที่ยอมให้ผู้ใดมาหัวเราะเยาะหยัน เขาหัวเราะเยาะหยันทีหนึ่ง แล้วก็ถีบออกไปทันที คนงานนั้นล้มเสียงดังโครม กระแทกเข้ากับเสาหินของประตู จนหน้าอกยุบลงไป

มีคนเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ

เทพธิดาทิพย์กู่หลิง เป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ค่อนข้างแข็งแกร่งอย่างไม่มีใครในโลกเทียบได้

ในปีนั้นทันทีที่นางถือกำเนิด สวรรค์ก็เกิดปรากฏการณ์ประหลาด ต่อมาก็เป็นการบำเพ็ญตนที่รวดเร็ว ในรุ่นคนอายุน้อย

นางเป็นหญิงสาวอายุสิบหกสิบเจ็ดปี พละกำลังครอบครองอยู่ในสามอันดับแรก

แม้แต่เทพธิดาทิพย์กู่หลิงก็ไม่เข้าตาอาจารย์เทพโจว เช่นนั้นเขาต้องการลูกศิษย์แบบใด?

“พวกเจ้าดู ข้างกายเขามิใช่ว่ามีหญิงสาวที่คลุมหน้าเอาไว้หรือ? หญิงสาวผู้นี้ คาดว่าก็คือลูกศิษย์ของเขากระมัง?”

มีคนกำลังชี้ไปที่เย่จายซิงแล้วเอ่ยกล่าว

“เฮอะ! จะเป็นไปได้อย่างไรกัน! ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นหญิงรับใช้ของอาจารย์เทพโจวเท่านั้น! แม้แต่เทพธิดาทิพย์กู่หลิงก็ไม่เข้าตาเขา จะถูกใจหญิงสาวผู้นี้ได้อย่างไร?”

“ก็จริง ถึงแม้หญิงสาวคนนี้จะคลุมใบหน้าเอาไว้ แต่ทันทีที่มองก็เป็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย ต้องเป็นคนที่ไม่เป็นที่รู้จักคนหนึ่งอย่างแน่นอน”

หูของโจวหยวนจื่อแหลมคม เมื่อได้ยินเสียงเหล่านี้ ก็ไม่มีความสุขขึ้นมาทันที

“ไอ้เลวที่ไหนกำลังพูดจาเหลวไหลอยู่ตรงนั้น? ที่ข้าไม่ถูกใจเทพธิดาทิพย์กู่หลิง เป็นเพราะพรสวรรค์การวาดฮู้ของนางนั้นธรรมดา! แต่นาง เป็นลูกศิษย์คนใหม่ที่ข้ารับ เป็นพรสวรรค์การวาดฮู้ที่ไม่เป็นสองรองใครในโลก บนโลกนี้ไร้คนเทียบได้!”

เขาชี้ไปที่เย่จายซิง เอ่ยกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

ทุกคนต่างก็มองหน้ากันไปมา ในดวงตาต่างก็แฝงไปด้วยสีหน้าที่ไม่เชื่อ

เทพธิดาทิพย์กู่หลิง เป็นผู้ที่ขึ้นชื่อในเรื่องพรสวรรค์ที่สุดยอด เป็นที่รู้จักของทุกคน

อยู่ๆโจวหยวนจื่อก็พาหญิงสาวคนหนึ่งกลับมาด้วย กล่าวว่านางเก่งกาจกว่าเทพธิดาทิพย์กู่หลิง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เชื่อจริงๆ

แต่พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรเช่นกัน นิสัยของโจวหยวนจื่อนั้นอารมณ์ร้อนรุนแรง เมื่อครู่ทุกคนต่างก็ได้เห็นแล้ว

เถ้าแก่ไกล่เกลี่ยให้เรื่องราวจบลงด้วยดี กล่าวด้วยรอยยิ้มหวานๆ:

“ใช่ใช่ใช่ ลูกศิษย์ที่ท่านอาจารย์เทพโจวรับ พรสวรรค์จะต้องเป็นหนึ่งในผู้มีพรสวรรค์! อาจารย์เทพโจว วันนี้ห้องแขกคนสำคัญของหอสุราของพวกเราเต็มหมดแล้ว มิทราบว่าท่านจะสามารถลดตัวลงมานั่งในห้องโถงใหญ่สักครู่ได้หรือไม่?”