บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1696

หลังจากการประชุมผู้ปกครองในหอประชุมเสร็จสิ้นแล้ว ก็ไปยังห้องเรียนให้ครูประจำชั้นพูดต่อ

ครูจางได้แจ้งเรื่องคะแนนของพวกนักเรียนก่อน ชื่นชมนักเรียนที่พัฒนาขึ้น แล้วก็ชื่นชมทั้งห้อง บอกว่าบรรยากาศในการเรียนดีขึ้นอย่างมาก มีความเป็นมัธยมปีที่หกแล้ว

ครูจางก็พูดอยู่อย่างภาคภูมิใจ ในขณะที่พูดกับผู้ปกครองอย่างตื่นเต้น ตัวเขาเองก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

อยู่ที่โรงเรียนนี้มาตั้งนานหลายปีขนาดนี้ นอกจากตอนที่เพิ่งมาเมื่อสามปีแรก จากนั้นก็ไม่เคยมีความหวังขนาดนี้

พูดพวกนี้เสร็จแล้ว เขาก็ยังพูดถึงการเอาใจใส่สภาพจิตใจของนักเรียนอีกด้วย

และก็พูดเน้นย้ำว่า คะแนนไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ว่าจะสอบได้ดีขนาดไหน ก็สู้คนที่มีสภาพจิตใจและร่างกายที่แข็งแรงไม่ได้ อนาคตของเด็กมีความเป็นไปได้มากมาย การศึกษาไม่ใช่ทางออกทางเดียวอย่างแน่นอน

เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมเซิ่งเย่ก่อนหน้านี้ ที่จริงผู้ปกครองส่วนใหญ่ก็รู้เรื่องแล้ว เขาไม่พูดถึง เพียงแค่พูดเน้นย้ำว่า จะต้องให้ความสำคัญสุขภาพจิตของนักเรียน

สุดท้าย เขาพูดชื่นชมนักเรียนคนหนึ่ง ทุกคนต่างเดารู้แล้วว่าคือหยู่เหวินหวง

เขาบอกกับทุกคนว่า หยู่เหวินหวงยินดีติวให้กับนักเรียนที่ได้คะแนนเป็นอันดับสุดท้าย ทำให้คะแนนของพวกเขาพัฒนาขึ้นอย่างดีมาก

ผู้ปกครองส่วนใหญ่ต่างรู้เรื่องนี้ เพราะลูกของตนเองก็ไปติวด้วย ท่าทีการเรียนก็เปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด เพราะเหตุนี้ เมื่อครูจางพูดขึ้นมา ทำให้พวกผู้ปกครองต่างปรบมือขึ้นอย่างสนั่น

หยู่เหวินเห้ากลับรู้สึกน้ำตาคลอ

มีคนชอบเซเว่นอัพตั้งมากมายขนาดนี้

ก่อนหน้านี้ถึงแม้เขาจะไม่เคยคิดว่าพวกเด็กๆ จะต้องได้รับการปกป้องจากเขามาก่อน แต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเด็กๆ จะไปอยู่ที่ใดที่หนึ่งได้ เผชิญหน้าด้วยตนเองในเรื่องบางอย่าง

ยังคงคิดเสมอว่าพวกเขายังเป็นเด็ก

ความรู้สึกแบบนี้ ไม่สามารถพูดออกมาเป็นคำพูดจริงๆ

ครูจางโบกมือเรียกนักเรียนที่ยืนอยู่หน้าประตู พร้อมพูดขึ้นว่า “ไปตามหยู่เหวินหวงมา”

หลี่เจี้ยนฮุยหันกลับไป ตามหยู่เหวินหวงมา ผลักเข้าไปพร้อมหัวเราะพูดขึ้นว่า “คนนี้ ก็คือหยู่เหวินหวงคนหล่อและเรียนดีที่สุดของเรา”

ครูจางถ่ายรูปอยู่ด้านล่าง บันทึกภาพงดงามนี้ไว้

รูปภาพถูกส่งไปในกลุ่มผู้ปกครอง

หยู่เหวินเห้าในฐานะที่เพิ่งเข้ากลุ่มผู้ปกครองวันแรก หลังจากมอบเกียรติบัตรแล้วกลับไปนั่งที่ เอามือถือออกมาแล้วเห็นรูปภาพนี้ ในใจของเขารู้สึกดีใจและภาคภูมิใจอย่างมาก บันทึกรูปภาพนี้ไว้อย่างเงียบๆ

วันนี้หยวนชิงหลิงอยู่ที่ทางด้านโรงเรียนมัธยมปลายหัวเฉิง ก็เฉิดฉายอย่างมาก

นอกจากนางจะหน้าตางดงามอ่อนวัย ไม่เหมือนกับคนที่มีลูกชายโตขนาดนี้ ยังเพราะนางมีความรู้อย่างมาก ตอนที่นางเข้าไปในห้องเรียน เห็นคำถามเกี่ยวกับฟิสิกส์บนกระดาน ถือโอกาสตอบคำถาม

ตอนที่วางชอร์กลง เสียงปรบมือก็ดังสนั่นขึ้น

ผู้ปกครองส่วนใหญ่ก็จบจากมหาวิทยาลัยมีชื่อเสียง แต่คำถามที่เลยจากมัธยมต้นต่างก็ทำไม่เป็นแล้ว? และคำถามข้อนี้ ถือว่ายากอย่างมาก ดูก็ดูไม่รู้เรื่อง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอบคำถาม

โค้กมองอยู่ตรงด้านนอกระเบียง ยิ้มหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ โชคดีที่แม่มา หากพ่อมาหัวข้อนี้จะต้องทำไม่ได้อย่างแน่นอน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องพูดอย่างไร