หลังจากกินข้าวเสร็จ พวกเขาก็เถียงกันต่อ
เนื้อหามีการหลงประเด็นไปหลายครั้ง แต่เพราะโสวฝู่สามารถต้านทานกระแสคลื่นคลั่ง จนพลิกหัวข้อกลับมาที่ประเด็นการสร้างโรงเรียนสตรีได้
โสวฝู่เหนื่อยมากจริง ๆ แต่ก็พอใจมาก ฮองเฮาทรงตรัสว่ามีการทะเลาะกันนับว่าเป็นเรื่องดี สิ่งที่น่ากลัวคือไม่ทะเลาะกันต่างหาก เพราะถ้าไม่ถูกยกมาเป็นเรื่องทะเลาะ นั่นพิสูจน์ได้ว่าไม่มีใครสนใจมองว่าสำคัญ
การที่ผลออกมาแบบนี้ก็นับว่าไม่เลวแล้ว เดิมทีหยวนชิงหลิงคิดว่าคงจะมีแค่ไม่กี่คนที่เห็นด้วย ถ้าเป็นแบบนั้น ผลในท้ายที่สุดคงเป็นลบไปอย่างท่วมท้นแน่
เขายังแอบใช้เวลาว่างไปรายงานให้ฮองเฮารู้ด้วย ฮองเฮากล่าวด้วยท่าทีสงบผ่อนคลายว่า “ ให้พวกเขาเถียงกันต่อไปเถอะ ความเป็นจริงมันจะยิ่งชัดเจนขึ้นด้วยตัวของมันเอง”
นางยังถึงขั้นเตรียมโสมแผ่นไว้ด้วย แล้วสั่งให้ข้าหลวงในวังนำไปแจกจ่าย เพราะกลัวว่าทุกคนจะเถียงกันจนขาดอากาศ ไม่ก็หายใจหายคอไม่ทัน พอได้อมโสมแผ่นแล้ว จะได้เถียงกันต่อ
คณะที่มีเจ้าห้าเป็นผู้นำล้วนกล้าพูดแบบตรงไปตรงมากว่า พวกขุนนางถึงขั้นกล้าพูดพาดพิงถึงฮ่องเต้ตรง ๆ ดังนั้น หลังจากถกเถียงกันมาตลอดทั้งวัน นอกเหนือจากส่วนที่หลงประเด็นไปบ้าง คำพูดส่วนใหญ่ล้วนมีคุณภาพดีทีเดียว
หลังจากได้ฟังรายงานแล้ว นางสรุปได้ว่าคนที่คัดค้านแบ่งออกเป็นสองประเภท ประเภทแรกคือกลัวว่าจะต้องสิ้นเปลืองเงิน ตระกูลหยู่เหวินนับตั้งแต่ฮ่องเต้เซี่ยนเสด็จขึ้นครองราชย์ก็เริ่มสนับสนุนในเรื่องความประหยัด ขนบธรรมเนียมอันดีงามที่สืบทอดต่อกันมาจนถึงทุกปัจจุบันนี้ทำให้เมื่อไหร่ก็ตามที่ราชสำนักเสนอโครงการอะไรที่ต้องใช้เงิน คนกลุ่มนี้ก็จะลุกขึ้นมาต่อต้านทันที
ส่วนอีกประเภทคือพวกที่คิดว่าการให้ผู้หญิงรู้หนังสือนั้นไม่มีประโยชน์ หรือพูดตรง ๆ ก็คือกลัวว่าหลังจากที่ผู้หญิงรู้หนังสือแล้วจะมีความคิดมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้ควบคุมได้ยาก
การถกเถียงเรื่องสร้างโรงเรียนสตรีนี้ ทะเลาะทุ่มเถียงกันมาห้าวันเต็ม ๆ ทะเลาะกันจนแต่ละคนหมดเรี่ยวหมดแรง เมื่อไหร่ที่พูดถึงหัวข้อนี้ต่างก็เริ่มมีอาการพะอืดพะอมขึ้นมาแล้ว
ในเวลานี้เอง ฮ่องเต้ก็เสนอความคิดขึ้นว่า “ในเมื่อไม่อาจตัดสินข้อพิพาทได้ ทำไมเราไม่ดำเนินการเรื่องการจัดตั้งสมาพันธ์สตรีในแต่ละเมืองดูก่อนล่ะ? เรื่องนี้สามารถดำเนินการร่วมกับการปฏิรูปกฎหมาย เพื่อช่วยให้ผู้หญิงที่ถูกรังแกมีวิธีอุทธรณ์ร้องทุกข์ได้ คิดว่าเป็นอย่างไร?”
โสวฝู่ยังใช้โอกาสนี้อธิบายเรื่องการจัดตั้งสมาพันธ์สตรีด้วย ที่จริงก็คือให้แต่ละอำเภอในเมืองต่าง ๆ จัดตั้งหน่วยงานแบบอิสระขึ้นมาหน่วยหนึ่ง มีหน้าที่จัดการกับปัญหาของผู้หญิงโดยเฉพาะ
เรื่องนี้เมื่อเทียบกับการเปิดโรงเรียนสตรีแล้ว นับว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร นอกจากนี้แต่ละเมืองยังใช้เงินของตัวเองจ้างคนมาทำด้วย ไม่ได้ใช้เงินของราชสำนักเลยแม้แต่แดงเดียว ผ่านเลย! ให้ผ่าน! ผ่านแบบเป็นเอกฉันท์!
หยู่เหวินเห้าจึงสั่งให้ราชบัณฑิตร่างพระราชโองการออกมา จากนั้นจึงประกาศใช้ทันที
เรื่องนี้จบลงด้วยดี เท่านี้ก็สามารถกลับไปรายงานผลงานกับเจ้าหยวนได้แล้ว
หยวนชิงหลิงพอใจมาก ขั้นตอนนี้ดำเนินไปได้อย่างราบรื่น สาเหตุหลักมาจากการทะเลาะกันเรื่องการเปิดโรงเรียนสตรีในช่วงห้าวันที่ผ่านมา ทุกคนต่างโต้เถียงกันจนคอแหบคอแห้งแล้ว ไม่อยากจะเถียงกันอะไรกันอีก แค่อยากจะเป็นขุนนางตามหน้าที่ไปเงียบ ๆ ก็พอ
ไม่ว่าจะเป็นบนท้องถนน ตรอกซอกซอยน้อยใหญ่ในเมืองหลวง โรงน้ำชาเหลาสุราโรงเตี๊ยม พวกเขาล้วนยุ่งอยู่กับแพร่กระจายข่าวอย่างเป็นมืออาชีพ เมืองหลวงแห่งนี้แต่เดิมก็เป็นมหานครที่มีประชากรหนาแน่น มีพ่อค้าวาณิชและขุนนางท้องถิ่นจำนวนมากเข้าออกทุกวัน ดังนั้น ข่าวเหล่านี้จึงแพร่สะพัดไปทั่วทุกซอกมุมของเป่ยถังอย่างรวดเร็ว
เพียงชั่วอึดใจ เป่ยถังทั้งบนล่างต่างหารือกัน ในเรื่องการจัดตั้งโรงเรียนสตรีที่ฮองเฮาทรงเสนอ
เมื่อไหร่ที่มีเรื่องซึ่งสามารถทำให้คนทั้งแคว้นนำมาถกกันได้ นั่นแปลว่าเรื่องนั้นต้องสำคัญจนควรค่าให้นำไปคิดพิจารณา
แน่นอนว่าย่อมมีเสียงคัดค้าน แต่เพราะตอนนี้ยังไม่ได้ดำเนินการ ดังนั้นคำคัดค้านจึงเป็นได้แค่คำพูดลอยลมที่ไม่มีผลอะไรทั้งนั้น
การแสดงความคิดเห็นของประชาชน นับได้ว่าเป็นการช่วยผลักดันการทำงานในสมาพันธ์สตรี เพราะว่าสมาพันธ์สตรีนั้นอยู่ภายใต้คำสั่งที่เข้มงวด กรมข้าราชการพลเรือนจำเป็นต้องตรวจสอบ ดังนั้น แต่ละเมืองย่อยจึงมีการจัดตั้งสำนักงานของสมาพันธ์สตรีขึ้นอย่างรวดเร็ว สำนักงานสมาพันธ์สตรีในตำบลต่าง ๆ จะรับคำสั่งดำเนินแผนงานจากสำนักงานสมาพันธ์สตรีระดับเมือง ส่วนสำนักงานระดับเมือง จะอยู่ภายใต้การควบคุมของกรมการปกครองแห่งสมาพันธ์สตรีประจำเมืองหลวงอีกทอดหนึ่ง เขตอำนาจจะปกครองกันเป็นระดับลดหลั่นลงไปเช่นนี้ สร้างเป็นต้นแบบออกมาให้ผู้คนเห็นเป็นรูปธรรม
ในระหว่างที่กำลังบ่มเพาะเรื่องของการสร้างโรงเรียน สมาพันธ์สตรีโครงการแรกก็เริ่มต้นขึ้น ยังต้องมีการเดินทางไปหว่านล้อม หรือจัดประชุมในหัวข้อผลดีของการกระจายไข่ เพื่อบอกผู้คนให้รู้ถึงประโยชน์ของการจัดตั้งโรงเรียนสตรี
งานนี้เป็นอะไรที่เหนื่อยยากลำบากสุดแสน แต่อย่างไรก็ต้องทำ ไม่อย่างนั้นก็จะไม่มีวันทำได้สำเร็จไปตลอดกาล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
OMG ไม่คิดว่าจะอ่านจบ 2105 หน้าสุดปัง เรื่องสนุกมาก ดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม มีความเรียลจนบางตอนมีน้ำตาซึมตามเพีาะความประทับใจ สนุกมากจริงๆทอยากให้มีภาคลูกไปบ้าง...
กลับมาอ่านอีกครั้ง สนุกจริง...
สนุกมากค่ะ มีต่อไหมคะ...
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...