...
ตระกูลหยาง!
หยางว่านหลี่ถามหน้านิ่ง “เรื่องการย้ายไปทางใต้เตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว?”
“ทุกอย่างพร้อมพร้อมแล้วขอรับ!”
ผู้ดูแลตระกูลหยางตอบว่า “เราได้เตรียมรถม้าหนึ่งร้อยคัน และคนคุ้มกันสองร้อยคน และจะใช้เวลาอีกสองวันในการขนส่งทองคำและเงินจากบ้านบรรพชน เราสามารถออกเดินทางได้ในวันมะรืนนี้ขอรับ”
หยางว่านหลี่กำชับว่า “ต้องเชิญหมอไปด้วย พร้อมทั้งเตรียมยาทุกชนิดให้พร้อม!”
ผู้ดูแลยกกำปั้นของเขาแล้วถอยออกไป
“แค่ก ๆ!”
หยางซั่วที่สวมเสื้อผ้าหนาพร้อมสีหน้าซีดเซียวเดินเข้ามา แล้วมองไปรอบ ๆ อย่างอาวอน “รากฐานเก่าแก่นับศตวรรษของตระกูลหยางของข้ากลับถูกทิ้งร้างเช่นนี้!”
หยางว่านหลี่กล่าวว่า “มีคนสนิทและคนรับใช้คอยดูแลบ้านอยู่ หากพวกโจรไม่ตีด่านหัวมังกรแตกได้ เราก็ยังสามารถกลับมาได้หลังจากที่พวกเขาล่าถอย หากพวกโจรโจมตีด่านแตกแล้วบุกเข้ามา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงบ้านเหล่านี้แล้ว แม้แต่กิจการเกลือก็จะจบสิ้น”
“กิจการเกลือ!”
หยางซั่วหรี่ตาลง “ข้าได้ยินมาว่าในการประชุมกวีนิพนธ์เมื่อวานนี้ แผนการจัดการกับคนต่ำต้อยนั้นล้มเหลวอีกครั้ง นอกจากนี้เขายังขายอาวุธวิเศษสามชิ้น และได้รับเงินเหรียญทองจำนวนมาก”
ปัง!
หยางว่านหลี่ตบมือบนโต๊ะและกัดฟัน “ลุงสาม ท่านไม่ต้องกังวลไป คนต่ำต้อยนั่นต้องกลับไปที่เมืองฝูอยู่ดี และข้าจะทำให้เขาเจออุปสรรคระหว่างทางอย่างแน่นอน!”
หยางซั่วตะคอกเบา ๆ “ยังจะปล่อยให้เขากลับมืองฝูอีกหรือ?”
หยางว่านหลี่เข้าใจความหมายที่จะสื่อ “ลุงสาม ท่านหมายความว่า?”
“เจ้าเป็นผู้อ่านหนังสือและมีความรู้ในของตระกูลหยาง เจ้าไม่จำเป็นต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้ชื่อเสียงของเจ้าเสื่อมเสีย!”
หยางซั่วพูดอย่างเย็นชา “แน่นอน ลุงสามก็จะไม่เข้าไปข้องเกี่ยวเช่นกัน ในเมื่อเราคือจวิ้นวั่ง”
กลุ่มนักเต้นเข้ามาบนเวที มีคนเริ่มเล่นดนตรี และมีผ้าชีฟองที่กำลังร่ายระบำอย่างสง่างาม
เสวี่ยผานยกแก้วขึ้นและดื่มเต็มที่ พลางคล้อยไปตามจังหวะ เขาดูไร้กังวลและมีความสุขยิ่งนัก!
ไป๋เฟยเฟยเหลือบมองดูอย่างไม่สนใจมากนัก ผู้หญิงในชุดสีม่วงมีหน้าตาที่สง่างาม
“ดูเหมือนท่านทั้งสองคนไม่สนใจการแสดงนี้ท่าไหร่นัก เช่นนั้นข้าจะเตรียมการแสดงอื่น!”
เสวี่ยผานยิ้มเล็กน้อย “เด็ก ๆ เรียก 'แม่ทัพหนุ่ม' เข้าจวน เพื่อรับแขกผู้มีเกียรติด้วยการระบำดาบ!”
ไป๋เฟยเฟยกึ่งยิ้ม “เขาเป็นศิษย์ของมู่ซ่วย และเป็นแม่ทัพหนุ่มของกองทัพชุดเกราะดำในอดีตอีกด้วย!”
“ถูกต้อง!”
เสวี่ยผานพูดอย่างไม่ใส่ใจ “แต่ตอนนี้เขาเป็นเพียงนักโทษ ถ้าข้าต้องการให้เขาระบำดาบ เขาก็จะต้องมาระบำดาบ เขาไม่กล้าขัดขืน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
อัพปตอนต่อหน่อยอ่านถึง373 แล้ววสนุก...
สนุกมมากครับ ปกติเห็นแนวนี้ตัวเอกชอบเป็นผู้หญิง...
รบกวน อัพเดท ด้วยครับ /...
รออยู่ครับ เรื่องนี้ สนุกมาก อย่าเพิ่งเท กันน่ะครับ/ขอบคุณ แอดฯ...
รอตอนต่อไปอยู่ครับ...
รอ update อยู่น๊าา กำลังสนุกเลย...
เรื่องนี้ ดีมากครับ รบกวน อัพเดท ไวๆ ใจจะขาดแล้ว ขาดตอนไปเดือนนึงแล้วครับ...
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ แอดมิน...
ฮ่องเต้ในนิยายนี้ จับสลากได้ตำแหน่งมาแน่นอน...
ขอบคุณ admin ครับ เรื่องนี้สนุกจริงๆ...