บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 115

และฟ้าก็สว่างอีกครั้ง

เซวเจี้ยนก็ยังคงไม่รอหัวของฉินเทียน

นักฆ่ามือฉมังที่เขาพึ่งได้ หายไปตลอดกาล

ในขณะนี้ หัวใจของเขา ในที่สุดก็สับสนเล็กน้อยแล้ว

เพราะตามรายงานจากคนที่เขาส่งไปเฝ้าตระกูลเถีย ตระกูลเถีย ไม่ได้เคลื่อนย้ายทหารแม้แต่คนเดียว

อาศัยฉินเทียนเพียงคนเดียว สามารถต่อต้านเฉียงหลง และแก้ปัญหาฉีลิ่วและชุยหมิงได้จริงหรือ ?

ผู้ชายคนนี้ คือใครกันแน่ ?

เป็นไปได้ไหมว่าครั้งนี้ ฉันเตะโดนแผ่นเหล็กเข้าแล้วจริง ๆ ?

เขาไม่เต็มใจ !

และครั้งนี้ ก็โทรศัพท์มายังเบอร์ของเมือง

“เหม่ยเออร์ เราสองพ่อลูกตอนนี้ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”

“หมดเวลาของอะเหรินแล้ว เขาถูกทุบตีจนตาย”

“ไม่ว่าจะพูดยังไง เขาก็เป็นสามีของคุณ เมื่อเป็นสามีภรรยาก็จะมีความรู้สึกลึกซึ้งแก่กัน คุณจะไม่ยุ่งจริง ๆ เหรอ ? ”เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องบอกความจริง

เซวเจี้ยนรู้ว่า พานเหม่ยเออร์อยู่ในตระกูลพาน แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงน้องสาวคนเล็ก

แต่ว่า อำนาจนั้นมหาศาล

ตราบใดที่พานเหม่ยเออร์เคลื่อนไหว ไม่ต้องพูดถึงฉินเทียนและเถียหลิงเฟิง ทั้งหลงเจียง ล้วนก้มศีรษะให้ !

คราวนี้ ในที่สุดพานเหม่ยเออร์ก็ตกลง และเข้ามาดู

กลางดึกมีรถเบนซ์สองคันพารถโรลซ์-รอยซ์ คันหนึ่ง มาหยุดที่ประตูบ้านตระกูลเซวอย่างเงียบ ๆ

ชายร่างใหญ่หลายคนในชุดสูทกระโดดออกจากรถเบนซ์หลังจากเตรียมพร้อม ประตูหลังโรลซ์-รอยซ์ก็ถูกเปิดออก

ความสูงของพานเหม่ยเออร์อยู่ในระดับปานกลาง สูงหนึ่งร้อยหกสิบ หน้ากลม ตาชั้นเดียว ผิวขาว

เดิมทีนี้เป็นคนที่ถูกวางไว้ท่ามกลางฝูงชน จะถูกมองข้ามไปได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอลงจากรถ ออร่าที่น่ากลัวนั้น ข่มขู่ผู้คนไปหมด

นี่ไม่ใช่แค่สิ่งที่ได้มาจากการกำเนิดในตระกูลที่มีชื่อเสียงเท่านั้น แต่ยังต้องมีพลังที่แท้จริงด้วย ยิ่งกว่านั้น เขาได้บงการความเป็นและความตาย

เธอไม่แสดงสีหน้าใด ๆ และค่อย ๆ เดินเข้าไปในลาน

เพราะขาข้างหนึ่งไม่สะดวก เธอจึงไม่สนใจที่จะอยู่ต่อหน้าสาธารณชน นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเลือกรีบจากไปกลางดึก

“ เหม่ยเออร์ คุณมาแล้ว ! ”

เซวเจี้ยนมาทักทายอย่างตื่นเต้น เดิมทีเขาเป็นพ่อตา แต่เมื่อเผชิญหน้ากับลูกสะใภ้ เขามักจะทำตัวเหมือนลูกน้อง

“คุณรีบไปดูอะเหรินเถอะ ! ”

“ถ้าช้ากว่านี้อีกหน่อย เกรงว่าจะไม่ได้เจอแล้ว ”

พานเหม่ยเออร์พยักหน้าอย่างเย็นชา และเดินเข้าไปในห้อง เมื่อเห็นเซวเหรินอยู่บนเตียง รูปลักษณ์ที่ซับซ้อนก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ

“คุณหนู นั่งสิคะ ” แม่บ้านแก่ในชุดสีเทาข้าง ๆ เขารีบนำเก้าอี้มาวางให้

พานเหม่ยเออร์นั่งอยู่บนขอบเตียง มองไปที่เซวเหรินที่ตายไปครึ่งหนึ่งตรงหน้าเธอ และพูดอย่างเย็นชาว่า “บอกฉันที ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ”

“คุณไม่ได้บอกว่า หลงเจียงเป็นค่ายฐานของตระกูลเซวพวกคุณไม่ใช่เหรอ ? ”

“ใครเป็นคนทำ”

“ในหลงเจียง ใครจะกล้าทำการโจมตีที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ ”

“เจ้าคนที่ชื่อฉินเทียน ! เซวเจี้ยนรีบพูด ถ้ามันไม่เป็นไปตามๆ ถ้าเป็นไปตามที่คาดไว้ เบื้องหลังยังมีเถียหลิงเฟิงเป็นผู้นำหอการค้าทั้งหมดในหลงเจียง”

“เหม่ยเออร์ คุณดูสิ ”

เขาเอาวิดีโอที่แก้ไขแล้วออกมาเล่น

ด้านบน มีเพียงรูปภาพของฉินเทียนที่ทุบตีเซวเหริน และไม่มีภาพก่อนหน้าของเซวเหรินที่พยายามบังคับซูซู

พานเหม่ยเออร์มองไปที่แม่บ้านที่สวมชุดสีเทาอย่างเฉยเมยและพูดว่า “ผู้อาวุโสเซียว คุณคิดอย่างไร ? ”

ผู้อาวุโสเซียว ชื่อเซียวยี่ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านพลังภายใน

ในตระกูลพานซึ่งเต็มไปด้วยปรมาจารย์ เขาเป็นคนที่ต่ำต้อยมาก และเป็นพ่อบ้านของพานเหม่ยเออร์

มีความประหลาดใจในดวงตาของเขา และหลังจากนั้นไม่นาน ก็พูดอย่างเคร่งขรึม “ไม่คิดเลยว่า ในโลกนี้จะยังมีปรมาจารย์หนุ่มที่เก่งกาจแบบนั้นอยู่

“ถ้าเป็นอย่างที่คาดไว้ เขาแนบกำลังภายในของเขาเข้ากับเข็มขัด และกระแทกร่างของลุงทีละคน ”

การแสดงออกของพานเหม่ยเออร์เปลี่ยนไป “ดังนันฉีลิ่วและชุยหมิง ต่างก็ถูกเขาฆ่า ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเถีย? ”

เซียวยี่พยักหน้า “แม้ว่าฉันจะไม่ได้ติดต่อกับตระกูลเถียก็ตาม แต่ว่า ฉันยังคงได้ยินเกี่ยวกับชายชราของพวกเขาเถียสง”

“หากว่ากันว่าฉินเทียนได้รับคำสั่งจากพวกเขา มันก็ไม่ได้คล้ายคลึงกันมากนัก “

ภายใต้ผ้าห่ม เซวเหรินดูเหมือนจะเคลื่อนไหวสองสามครั้ง ไม่นานก็ไม่มีเสียง

พานเหม่ยเออร์จบชีวิตสามีของเธธอด้วยตัวเอง มองไปยังฉินเทียนที่อยู่ในวิดีโอ และพูดเยาะเย้ยว่า “คุณไม่ได้บอกเหรอว่า คุณจะทำให้เขาร้องไห้เป็นเวลาสามวันสามคืนเหรอ ?”

“ยังไม่ถึงเวลานั้นเลย เขาก็ตายแล้ว”

“ดังนั้น คุณแพ้แล้ว ”

หลังจากได้ยินดังนั้น คนในห้องก็ตกใจเล็กน้อย ปรากฏว่าพานเหม่ยเออร์เพียงเพื่อให้ฉินเทียนแพ้ ก็เลยส่งเขาไปก่อนแล้ว

เซวเจี้ยนร้องกระหน่ำ และล้มลงกับพื้น

พานเหม่ยเออร์นั่งบนเก้าอี้แล้วยิ้มทันที เธอมองไปที่เซวเจี้ยนและพูดว่า “คุณพ่อ ตอนนี้อะเหรินตายแล้ว คุณจะทำอย่างไรต่อไป ? ”

　เซวเจี้ยนไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาของพานเหม่ยเออร์ และพูดด้วยเสียงต่ำว่า “ไม่มีอะเหรินแล้ว ชีวิตของฉันคงไม่มีความหมาย แค่ขอลูกสะใภ้แก้แค้นให้เขา ! ”

“สำหรับฉัน ฉันกำลังจะตาย ดังนั้นฉันจะไม่รบกวนลูกสะใภ้ในอนาคต ”

“อย่างนั้นเหรอ ? ”

พานเหม่ยเออร์ยิ้ม แล้วกล่าวว่า “คุณยังมีลูกชายอีกคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ ? ”

“คุณพูดว่าอะไรนะ ? ”เซวเจี้ยนเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ

พานเหม่ยเออร์หัวเราะ “คุณพ่อก็ยังดูแข็งแรงจริง ๆ เลี้ยงภรรยาน้อย อีกทั้งยังคลอดลูกชายตัวอ้วนให้คุณเมื่อปีที่แล้ว ”

“คุณส่งพวกเขาสองแม่ลูกไปที่อื่น ไม่ต้องการที่จะรวมตระกูลของเราเหรอ ?

“คุณพ่อ ใจร้ายเกินไปแล้ว ”

“อะเหวินรู้หรือเปล่า ว่าเขามีน้องชายที่เพิ่งหัดเดินอีกหนึ่งคน ? ”

เซวเจี้ยนตอบสนอง และก้มหน้างุด

“ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความโง่เขลาของฉันไปชั่วครู่ ! ”

“ลูกสะใภ้ ได้โปรดปล่อยพวกเขาแม่ลูกไปเถอะ ! ”

“พวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเซว ! ”

“ไม่เกี่ยวข้อง ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของพานเหม่ยเออร์หายไป ในขณะนี้ เธอดูเหมือนราชินีผู้รับผิดชอบชีวิตและความตาย

“แล้วพินัยกรรมที่คุณแอบร่างไว้ แล้วเอาไว้กับทนายหวังที่นั่นมันเป็นยังไงกันแน่ ? ”

“ตระกูลเซวเริ่มต้นจากตระกูลพานของเรา คุณต้องการแอบแบ่งมรดกครึ่งหนึ่งไว้ คุณพ่อ คุณคิดว่าเหมาะสมไหมคะ ?”