บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 138

“อย่า！”

“ไม่ต้องสนใจผม ! ”

“คุณฉิน รีบไป ผู้ชายคนนี้จะฆ่าคุณ ! ” คาร์ลตะโกนด้วยความตกใจ

“ไม่เป็นไร ”

“ถ้าหากเขากล้ายิง คนที่ตายก็จะต้องเป็นเขา ” สีหน้าฉินเทียนไม่เปลี่ยน ราวกับไม่รู้ว่าหัวของเขาถูกคว้าไปแล้วอย่างไรอย่างนั้น

เขาแก้เชือกจากมือของคาร์ล พยุงเขา แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ข้าง ๆ

“รีบบอกมา แกเอาภรรยาไปซ่อนไว้ที่ไหน ?”

“วันนี้ แค่แกมอบภรรยาของแก ให้ฉันสนุกเท่านั้น พวกแกถึงจะมีโอกาสรอด “คาร์โล คอนติ”ตะโกนอย่างดุเดือด

เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์ที่เขาเห็นซูซู ในงานเลี้ยงค็อกเทลเมื่อคืนนี้แล้ว เขารู้สึกว่ามีเปลวไฟลุกโชนอยู่ภายในร่างกายของเขา

สาวงามตะวันออก เขาก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็น

อย่างไรก็ตาม รูปร่างและจิตใจแบบซูซูนั้น มันเป็นครั้งแรกเลยที่เขาได้เห็น

เมื่อเทียบกับซูซูแล้ว หญิงสาวยุโรปและอเมริการอบตัวเขา ก็เป็นเพียงก้อนเนื้อขาวที่ไร้วิญญาณเท่านั้น

ทันใดนั้นก็จืดชืดไร้ความน่าสนใจ

เดิมทีคิดว่า ด้วยตัวตนและสถานะของตัวเอง ตราบใดที่เขากระดิกนิ้ว ซูซูก็แทบจะรอไม่ไหวที่จะเข้าไปอยู่ในอ้อมกอด

ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ไม่แน่ว่าพอเขาเล่นไปสองสามวันแล้ว ก็อาจจะเบื่อได้

อย่างไรก็ตาม ซูซูกลับปฏิเสธเขาอย่างชัดเจน

ยิ่งรับไม่ได้ ยิ่งไม่เต็มใจ นอกจากนี้ยังรวมเรื่องลูกน้องที่เขาส่งออกไป ถูกฆ่าตายบนเตียงของโรงแรม สิ่งนี้ยิ่งทำให้เขาบ้าคลั่ง

บอดี้การ์ดประมาณหลายสิบคน ล้วนเตรียมพร้อมรอเขา

สายตาพวกเขาดูถูกเหยียดหยาม ราวกับฝูงหมี ที่รายล้อมหมาป่าผอมบางตัวหนึ่ง

ฉินเทียนสวมชุดเสื้อคลุมจีน ใบหน้าหล่อเหลา ถูกล้อมรอบไปด้วยบอดี้การ์ดหุ่นหมี เผชิญหน้าปากกระบอกปืนที่มืดมิด และสายลมที่พัดเบา

ดวงตาที่สุขุมของเขาดูสงบ อย่างไรก็ตาม มันกลับมีคลื่นมหึมาซ่อนอยู่

ดูเหมือนว่าตราบใดที่เขาโกรธ คาร์โล คอนติที่อยู่ต่อหน้าเขา บอดี้การ์ดหมีที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขา และแม้แต่ปราสาทอันสง่างามนี้ ก็คงจะล้วนสลายหายไป

แม้แต่คาร์ล ก็ยังหลงเสน่ห์ของเขา และอดไม่ได้ที่จะสงบลง

ในที่สุดฉินเทียนก็เงยหน้าขึ้น มองไปยังคาร์โล คอนติที่บ้าคลั่ง ดวงตาของเขา มีความเย้ยหยันอยู่

เขายิ้ม และรอยยิ้มภายใต้แสงแดดนั้น ดูไปแล้วสะอาดและอบอุ่นมาก

“วันนี้ใครจะต้องตาย แกยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ? เขาพูดอย่างใจเย็น”

“แกพูดอะไร ? ”คาร์โล คอนติถอยออกมาโดยไม่รู้ตัว และมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง

ปราสาทแห่งนี้ คือโลกของเขา มีบอดี้การ์ดพร้อมอาวุธครบมือหลายร้อยคน

ฉินเทียนตัวคนเดียว เขาจะสามารถสร้างคลื่นอะไรได้?

เขาตั้งสติ และกวักมือเรียก “จับผู้ชายคนนี้มาหาฉัน และทรมานมันซะ ! ”

บอดี้การ์ดหุ่นหมีที่อยู่รอบ ๆ รีบวิ่งไปทางฉินเทียน

ณ ขณะนี้ ปังปัง !

มีเสียงปืนดังมาหลายครั้ง จากทางประตูใหญ่ของปราสาท

ด้วยเสียงหวีดหวิว ขบวนรถ Mercedes-Benz ก็พุ่งเข้ามา บอดี้การ์ดหลายร้อยคนที่สวมชุดสูทจีน หัวเกรียนกระโดดลงมา

พวกเขามีใบหน้าจริงจัง และมีร่มสีดำยาวอยู่ในมือ

บอดี้การ์ดที่อยู่ตรงนั้นนับสิบคน รวมทั้งคาร์โล คอนติล้วนถูกล้อมไว้หมดแล้ว

“ไอ้สารเลวไม่มีตา กล้าแตะต้องพี่ใหญ่ของข้า ถ้าไม่ใช่แกตายแล้วจะเป็นใครกัน !”

เฉินเอ้อร์กั่วกระโดดลงมา บุกโจมตีด้วยตัวเอง และเล็งไปที่คาร์โล คอนติ

คาร์โล คอนติตะลึง “พวกแกเป็นใครกัน ?”

“ที่นี่คืออาณาเขตของฉัน ใครจะกล้าอุกอาจเข้ามา ! ”

เฉินเอ้อร์กั่วเยาะเย้ย “อาณาเขตของแก ? แกตะโกนสิ ดูว่ามีใครเห็นด้วยไหม ? ”

“จะบอกแกให้นะ บอดี้การ์ดที่แกได้วางเอาไว้รอบ ๆ พวกนั้น ล้วนถูกจัดการไปหมดแล้ว”

“ยังไม่คุกเข่าให้ข้าอีก ！”

เฉินเอ้อร์กั่วตั้งลำปืน โดยเล็งไปที่เท้าของคาร์โล คอนติ ด้วยกระสุนเพียงนัดเดียว

คารล์เห็นขบวนรถยาวอีกขบวนเข้ามาจากด้านนอก จึงพูดด้วยความตกใจ “คุณฉิน หรือว่าผู้ช่วยของพวกเขามาถึงแล้ว ?”

“ต้องระวังตัวด้วยนะครับ ! ”

ฉินเทียนนั่งนิ่งไม่ขยับ หัวเราะเยาะเย้ย

ในขบวนรถนี้ มีรถทั้งหมด 12 คัน หลังจากขับเข้าไป ก็แบ่งทีมออกเป็นสี่ทีม และจอดเคียงข้างกัน

เห็นได้ชัดว่า รถสองคัน ต่อรถผู้คุ้มกันหนึ่งคัน

บอดี้การ์ดในรถคุ้มกันกระโดดลงมา และเปิดประตูรถตรงกลางด้วยท่าทางที่จริงจัง

ภายในรถสี่คัน มีชายชราสี่คนลงมา

แวบแรก ก็ดูไม่ธรรมดา อย่างไรก็ตาม ออร่าของผู้ที่เหนือกว่านั้น กลับดูน่าเกรงขาม

ในที่สุดก็เห็นตราที่หน้าอกพวกเขาอย่างชัดเจน จนคาร์ลเองแทบไม่อยากเชื่อเลย

เขาพึมพำ “ตระกูลเหม่ยฉี ตระกูลฮาสเบิร์ก ตระกูลป๊อกกี้ ตระกูลสแปงซ์……”

“ผู้นำตระกูลใหญ่ทั้งสี่ล้วนมาหมดแล้ว เป็นไปได้อย่างไร นี่มันเป็นไปได้อย่างไร ! ”

ต้องรู้ว่า ตระกูลคาร์โล คอนตินั้น ถึงแม้ว่าจะแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว แต่ว่า เมื่อเทียบกับสี่ตระกูลหลักจริง ๆ แล้ว มันเทียบไม่ได้เลย

สี่ตระกูลใหญ่นี้ ได้สะสมมาหลายชั่วอายุคนแล้ว และอำนาจก็กระจายไปทั่ว อีกทั้งยังมีภูมิหลังที่มืดมิด

คาร์โล คอนติเองก็ตกตะลึง และลืมไปแม้กระทั่งว่ามือของเขาเจ็บปวดจากการถูกแทง

พวกเขามาได้อย่างไร ? เขารู้ว่า เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลใหญ่ทั้งสี่ตระกูลนี้

ยิ่งกว่านั้น เนื่องจากการเติบโตเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาได้กลืนกินผลประโยชน์บางอย่างของสี่ตระกูลใหญ่ไประดับหนึ่ง ก็คือว่ามีความเกลียดชังกัน

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ เขาสนใจอะไรมากไม่ได้แล้ว

ท้ายที่สุด ตระกูลใหญ่ทั้งสี่นี้ ล้วนเป็นคนในประเทศ ก็คือพี่น้องร่วมชาติกัน

เขาตอบสนอง และพูดเสียงดัง “ท่านเจ้าบ้านทุกท่าน พวกคุณมาที่นี่เพื่อช่วยผมใช่ไหม ?”

“ดีมากจริง ๆ เลย! ”

“พวกเราคือครอบครัวเดียวกัน ! ”

“เร็ว ฆ่าฉินเทียนเจ้าคนนอกคนนี้ ฉันตระกูลคาร์โล คอนติ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ！”