บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 139

เมื่อได้ยินคำขอร้องของคาร์โล คอนติ ชายชราร่างเตี้ยผู้รับผิดชอบตระกูลสแปงซ์กล่าวเย้ยหยัน : “ คาร์โล คุณจะให้อะไรที่เป็นประโยชนแก่พวกเรา ”

“ฉันให้เงินพวกคุณได้ ! ”

“ พวกคุณบอกสิ อยากได้เท่าไร? ”

เมื่อเห็นอีกฝ่ายเยาะเย้ยไม่พูดอะไร คาร์โล คอนติกัดฟันแล้วกัดฟันอีกและพูดว่า : “ ฉันสามารถคืนสิ่งของทั้งหมดที่ขโมยมาจากพวกคุณได้ ”

สี่ตระกูลใหญ่ยังคงไม่พูด

คาร์โล คอนติหน้าแดงกร่ำ ในที่สุด เขากัดฟันและพูดว่า “ แค่พวกคุณช่วยฉันฆ่าคนแซ่ฉินคนนี้ ฉันจะให้หนึ่งในห้าของตระกูลคอนติแก่คุณ ”

“หนึ่งในสี่! ”

“ หนึ่งในสาม! ”

เมื่อเห็นว่าผู้ปกครองทั้งสี่ตระกูลใหญ่ยังคงเยาะเย้ยไม่พูดจา ในที่สุดคาร์โล คอนติจะทรุดล้มลงไปแล้ว

“ครึ่งหนึ่ง !”

“ช่วยฉันแล้ว กิจการของตระกูลคอนติครึ่งหนึ่งเป็นของคุณ ”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้แล้ว คาร์ลที่อยู่ด้านข้างก็ตกตะลึง เขามองมายังฉินเทียนอย่างกังวล

เขารู้สึกว่า ภายใต้ผลประโยชน์มหาศาลที่ล่อใจอย่างนี้ ไม่มีเหตุผลที่สี่ตระกูลใหญ่จะปฏิเสธได้

ตราบใดที่สี่ตระกูลเข้ามาแทรกแซง ก็ยากเกินไปที่ฉินเทียนจะออกจากอิตาลีไปได้โดยที่ยังมีชีวิต

“ฉันยอมรับว่า รางวัลที่คุณให้นั้นก้อนโตมาก ” ชายชราผอมสูงเบ้าตาจมลึก หัวหน้าตระกูลเหม่ยฉี

เขาเยาะเย้ยพูดว่า : “ แต่เมื่อเทียบกับคุณฉินที่สัญญากับพวกเราแล้ว ยังน้อยเกินไป”

คาร์โล คอนติตะลึงไปสักครู่ พูดว่า:” ฉินเทียนให้อะไรแก่พวกคุณ ?”

“ฉันไม่เชื่อว่า เขาจะร่ำรวยกว่าตระกูลคอนติของพวกเรา! ”

“เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะจ่ายในราคาที่สูงกว่าฉัน”

คำพูดหนึ่งของหัวหน้าตระกูลเหม่ยฉี ทำให้คาร์โล คอนติหุบปากโดยสนิท

“สิ่งที่คุณฉินสัญญากับพวกเรา คือมูลค่าทั้งหมดของตระกูลคอนติ

“คุณคิดว่าเทียบกับครึ่งหนึ่ง พวกเราจะเลือกได้อย่างไร ?”

คาร์โล คอนติเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ ในที่สุดตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า ชายชราสี่คนที่อยู่ข้างหน้านี้ มาเพื่อแบ่งเค้กก้อนใหญ่ของตระกูลคอนติทั้งหมด

ช่างน่าขันนักที่เขาคิดว่า พวกเขามาเพื่อช่วยตัวเขา

พวกเขา ก็คือเหยี่ยวล่าเนื้อนั่นเอง !

ชายชราตระกูลฮาสเบิร์กมองมายังฉินเทียน พูดเย้ยหยันว่า “คุณฉิน คุณเรียกพวกเรามาแบ่งเค้กกัน ตอนนี้ พวกเรามาแล้วนะ ”

“ขอแค่คุณสามารถทำตามสัญญา พวกเราสี่ตระกูลใหญ่ ก็จะทำตามสัญญาทันที”

“ จากนี้ไปสนับสนุนธุจกิจพวกคุณอย่างเต็มที่ ให้พัฒนาในอิตาลี”

ฉินเทียนพูดด้วยความเย้ยหยัน : “คำไหนคำนั้น ”

จบคำพูด ก็เอื้อมมือออกไปและดึงมีดอาหารที่อยู่ในมือคาร์โล คอนติออกมา แล้วแทงเข้าไปตรงหัวใจของเขา

คาร์โล คอนติกรีดร้องแล้วล้มลงกับพื้น ไม่นานก็แน่นิ่งไม่ไหวติง

รูปแบบการฆ่าที่เด็ดขาดแบบนี้ แม้ว่าสถานะจะอยู่ในตำแหน่งสูง หัวหน้าทั้งสี่ตระกูลใหญ่ที่คุมอำนาจฆ่าคนมากมาย ยังอดไม่ได้ที่จะกลัว

“คุณฉินประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย เป็นที่ชื่นชมต่อฉัน ” เป็นเวลานาน เถ้าแก่ของตระกูลป๊อกกี้ ก็กัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“พูดได้ดี”

ฉินเทียนเช็ดมือและพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “ ฉินคบเพื่อนกว้างขวางไปทั่วโลก ”

“ ผู้ที่ยินยอมคบฉินเป็นเพื่อน ฉินที่นี่ จะไม่มีวันขาดแคลนไวน์ชั้นดี ”

“คิดจะเป็นศัตรูกับฉัน หากไม่กลัวตาย ฉันก็จะต้อนรับด้วยมือทั้งสอง ”

คำพูดนี้ เป็นการลั่นกลองเพื่อเตือนพวกสี่ตระกูลใหญ่ ว่าในการทำงานร่วมกันในอนาคต ควรเงียบๆไว้ดีกว่า

ชายชราของตระกูลเหม่ยฉีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า : “ คุณฉิน คุณก็คือวิหารเทพใช่ไหม ? ”

“ ก่อนหน้านี้คุณเฉิน ได้แสดงให้พวกเราเห็นความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดา ตอนนี้ได้เห็นคุณฉินอีกคนแล้ว ”

“ฉันอยากรู้นัก เถ้าแก่ของพวกคุณ จริงๆแล้วเป็นคนแบบไหนกันแน่ ”

จนถึงตอนนี้ พวกเขารู้แค่ว่า เฉินเอ้อร์กั่วกับทีมโล่ฟ้าเป็นของวิหารเทพ เกี่ยวกับตัวตนของเทียนเฉิน ยังคงมีข้อสงสัย

พวกเขาคิดว่าฉินเทียนน่าจะเหมือนกับเฉินเอ้อร์กั่ว เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของวิหารเทพที่มากด้วยความสามารถ

คาร์ลแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนหน้านี้เขาอกสั่นขวัญหายมาโดยตลอด ตอนนี้ ในที่สุดก็สามารถวางใจได้แล้ว

ฉินเทียนก็คือเจ้าสำนักวิหารเทพราชาเทพในตำนานคนนั้น?

สี่ตระกูลใหญ่ในที่เกิดเหตุ รวมทั้งคาร์ลต่างตกตะลึง

ฉินเทียนพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้มว่า : “เถ้าแก่รองของพวกคุณ หาฉันมีเรื่องอะไร ? ”

บอดี้การ์ดพูดด้วยเสียงต่ำว่า : “ เถ้าแก่รองพูดว่า เรื่องที่คุณฉินมอบหมายให้ทำ มีความคืบหน้าแล้ว ”

“ประจวบเหมาะที่คุณฉินมาที่อิตาลี ถ้าไม่ลำบาก ขอเชิญคุณฉินไปที่เกาะสักครั้ง เถ้าแก่รองต้องการสร้างมิตรภาพของเจ้าบ้านให้ดีที่สุด ”

เฉินเอ้อร์กั่วพูดด้วยความสงสัย : “เจ้านาย คุณพบเถ้าแก่รองของพวกเขาเมื่อไรกัน ? ยังทำข้อตกลงด้วย? ”

ฉินเทียนยิ้มๆ ในที่สุดก็ลุกขึ้นยืน

“รอดมือรอดตาเถ้าแก่รองได้ยากจริงๆ ”

“เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เอ้อโก่ว บอกพี่น้องให้สลายตัว คุณมากับฉันสักครั้งเถอะ ”

“ได้ ! ” เฉินเอ้อร์กั่วเดินตามไปทันที

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ ไม่ต้องอาย เอาสิ่งของนี้ทิ้งไว้ ”

เฉินเอ้อร์กั่วลังเล

ฉินเทียนยิ้มและพูดว่า : “ ทำไมล่ะ คุณยังกลัวว่าเถ้าแก่รองจะทิ้งเราไว้บนเกาะนั้นใช่ไหม? ”

“ภายใต้โลกใบนี้ คนที่สามารถจับคนอย่างฉินได้ เกรงว่าอาจจะยังไม่เกิด ”

เวลานี้ การสนทนาเต็มไปด้วยความครึกครื้นรื่นเริง

เฉินเอ้อร์กั่ว หัวเราะเสียงดัง เอาประจุในมือ ทิ้งให้สมาชิกในทีมที่อยู่ไกลออกไป ตามฉินเทียนไปขึ้นเครื่องบิน

เฮลิคอปเตอร์ที่พิมพ์ภาพเหมือนของเมดูซ่าสามขา บินขึ้นอย่างช้าๆ

“น้อมส่งคุณฉิน! ”

“เจอเถ้าแก่รอง ทักทายแทนพวกเราด้วย! ”

“ราชาเทพฉิน หลังจากกลับมา หากมีเวลา โปรดให้โอกาสพวกเรา ได้สร้างมิตรภาพที่ดีของเจ้าบ้านด้วยนะ!”

เหม่ยฉีและคนอื่นๆ ตะโกนใส่เฮลิคอปเตอร์

ในเวลานี้ พวกเขาไม่เย็นชาอีกต่อไปแล้ว ดูแล้วเหมือนนักเรียนที่ต้องการให้ครูชื่นชม