บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 123

เมื่อมาเดลีนที่เห็นเอโลอิสและฌอนจับมือของเมเรดิธด้วยความรักที่อ่อนโยน สิ่งที่เธอคิดได้นั่นคือความรักพวกนั้นควรเป็นของเธอ ความรักและความห่วงใยทั้งหมดนั้นถูกมอบให้กับเมเรดิธแทน

หัวใจของมาเดลีนแข็งตัวเธอกัดริมฝีปาก กลืนคำพูดเหล่านั้นที่อยู่บนปลายลิ้นนั้นไว้ ความปรารถนาที่มีถูกระงับกลับลงไปในหัวใจของเธอ

เธอรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกๆบางอย่างในอก แต่เธอก็ไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องนี้มากนักเมื่อได้ลิ้มรสเลือดที่คุ้นเคยอีกครั้งในลำคอของเธอ

“มาเดลีน ครั้งนี้เธอเกินไปจริงๆ!” เมเรดิธสะอื้นขณะวิ่งไปข้างหน้ามาเดลีน “ฉันบอกเธอไว้ก่อนแล้ว ว่าถ้าเธอมีปัญหาอะไรก็ควรมาลงกับฉันอย่าทำร้ายคนรอบตัวฉันอีก ใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง! คราวนี้เธอฆ่าบริทย์ไปแล้วจริงๆ! เธอจะไม่หยุดพักจนกว่าจะได้ทรมานทุกคนรอบตัวฉันหรือไง?”

เมื่อใบหน้าของเมเรดิธอยู่ตรงหน้าเธอ มาเดลีนได้ส่งเสียงเแหลมตอบกลับขณะที่เธอปิดปากเลือดสดไหลออกมาจากปากอีกครั้ง ทำให้ฟันขาวของเธอเปื้อน

“เมเรดิธ เธออาจจะหลอกคนอื่นได้ แต่เธอจะไม่มีวันหลอกฉันได้ อย่ามาเล่นเกมต่อหน้าฉัน เธอทำให้ฉันรูู้สึกขยะขแยง” มาเดลีนพูดจบประโยค พร้อมกับได้รับแรงตบที่หน้าเธอทันที การตบครั้งนั้นได้รับจากฌอน

มาเดลีนใกล้หมดแรงแล้ว การตบครั้งนี้ส่งผลให้เธอพุ่งตรงล้มลงไปที่พื้น เลือดถูกกระอักออกมาจากปากของเธอ แต่คราวนี้ เลือดไม่ใช่สีแดงสดธรรมดา แต่เป็นสีเข้ม

มาเดลีนหัวเราะอย่างเยือกเย็น ทันใดนั้น รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เสียดแทงในใจ อย่างน้อยที่สุดก่อนที่เธอจะเสียชีวิต เธอสามารถมีความสุขกับ ‘ความรัก’ อีกรูปแบบหนึ่งจากพ่อแม่ของเธอได้

ฌอนไม่แม้แต่จะละสายตาจากมาเดลีน ขณะจับมือของเมเรดิธ “เมอร์ แม่ของลูกรู้สึกไม่ค่อยดี เรากลับกันเถอะ”

“คุณพ่อ ควรพาคุณแม่กลับไปก่อน หนูมีบางอย่างจะพูดกับมาเดลีนสักสองสามคำก่อนที่จะไป” เมเรดิธพูดด้วยสีหน้าอ่อนแรง

รูปลักษณ์นั้นดึงความรู้สึกเข้าอกเข้าใจของฌอน และเขาไม่อยากจะที่จะดึงดันเรื่องนี้ ดังนั้น เขาจึงเดินไปและพาเอโลอิสออกไปจากตรงนี้

ก่อนที่จะออกไป เอโลอิสไม่ลืมที่จะเตือนเธอว่า “ถ้าผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้กล้ารังแกหนูล่ะก็ แค่ตะโกนเรียกแม่ แม้ว่าจะต้องสละชีวิต แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ทำร้ายลูกสาวที่มีค่าของฉัน!”

ใบหน้าของเมเรดิธแดงขึ้นอย่างรวดเร็วขณะที่เธอหายใจไม่ออก ผู้ตรวจการรีบเข้าไปเพื่อพยายามดึงมาเดลีนออกห่างไป แต่มาเดลีนแข็งแกร่งเป็นพิเศษในตอนนั้น แม้ผู้ตรวจการจะใช้กระบองตำรวจตีมาเดลีน พยายามจะให้เธอปล่อย แต่มาเดลีนไม่ขยับเขยื้อนใดๆ

เมื่อเกิดความวุ่นวายมากขึ้น ทำให้เอโลอิสและฌอนรีบตรงดิ่งกลับมาที่ห้องขังอีกครั้ง ฉากนั้นฌอนวิ่งเข้าไปเตะมาเดลีนให้พ้นออกไป เขากอดเมเรดิธไว้อย่างปกป้อง

“คุณพ่อ คุณแม่ค่ะ มาเดลีนน่ากลัวน่ากลัวเหลือเกิน! เธอต้องการฆ่าหนูด้วยอีกคน!” เมเรดิธกรีดร้อง

มาเดลีนนอนลงบนพื้น รอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าของเธอปรากฎขณะที่เธอพูดว่า “ใช่ ฉันต้องการฆ่าเธอ! เมเรดิธ ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแม้ว่าฉันจะตาย!”

ฝ่ามือของใครบางคนฟาดเขาที่ใบหน้าของมาเดลีน คราวนี้มันถูกส่งมาจากเอโลอิส

เอโลอิสจ้องมองมาเดลีนด้วยความดูถูกเหยียดหยามทั้งหมดที่มี ขณะชี้ไปที่มาเดลีนและประกาศด้วยเสียงที่ขึงขัง “ถ้าอย่างนั้นฉันอยากเห็นจริงๆว่าเธอจะกล้าทำอะไรกับลูกสาวสุดที่รักของเรา! แม้ว่าเธอจะกลายเป็นผี แต่ฉันก็จะให้คนมาทำลายจิตวิญญาณของเธอ เธอจะไม่แม้แต่จะ สามารถจับแตะต้องเมเรดิธได้!”