บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 133

เมื่อเธอพูดอย่างนั้น ใบหน้าอันงดงามของเจเรมี่ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง ดวงตาของเขาจ้องมองเธออย่างทะลุปรุโปร่ง “มาเดลีน เธอพูดว่าอะไร? ความหมายของมันคืออะไร?”

เมื่อคิดว่าเธอจะตายในไม่ช้าและจำได้ถึงความปรารถนาอันน่าหัวเราะของเธอที่เธอยึดถือมานานกว่าสิบปีดวงตาของมาเดลีนก็แดงขึ้นขณะที่เธอยิ้มให้เจเรมี่

“สิ่งที่ฉันหมายถึงคือ ฉันจะไม่ปล่อยให้เมเรดิธ ผู้หญิงจอมปลอมคนนั้นได้สิ่งที่เธอต้องการ แม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะนำตำแหน่งของคุณนายวิทแมนไปด้วย!” ดวงตาสีแดงของมาเดลีนเบิกกว้าง น้ำตาไหลตามความรู้สึกของเธอ

“เจเรมี่ แม้ว่าคุณจะรังเกียจฉันและเกลียดฉัน แต่มันก็จะไม่มีวันเปลี่ยนความจริงที่ว่าฉันเป็นภรรยาของคุณ!” มาเดลีนก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างมากในหัวใจของเธอ หลังจากปล่อยคำพูดเหล่านั้นออกไป

ความรักและความหลงใหลที่มีค่าตลอดชั่วชีวิตของเธอได้ถูกเทให้กับเขาเพียงคนเดียว มันเริ่มต้นจากความรัก และตอนนี้มันก็ต้องจบลงเพราะความรัก

ตอนนี้ ความรักของพวกเขาเดือดพล่าน และทุกอย่างก็เกิดขึ้นในควันมัวหมอง

แล้วทำไมหัวใจของเธอถึงได้รับบาดเจ็บมากขนาดนี้?

ความตายเป็นทางรอดเดียวที่เธอสามารถหนีจากความเจ็บปวดของเธอ?

เจเรมี่โกรธมากเมื่อเขาเอื้อมมือไปเพื่อบีบคอมาเดลีน “มาเดลีน เธอกล้าเล่นกับผมเหมือนของเล่นเหรอ?!”

มาเดลีนฝืนยิ้มน้ำตาของเธอยังคงไหล ขณะที่เธอพูดว่า “คุณวิทแมน คุณเองไม่ได้เห็นฉันเป็นของเล่นมาหลายปีแล้วเหรอ?”

“มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด!” ความโกรธของเขารุนแรงขึ้น และทำให้แรงบีบในมือของเขาก็เพิ่มขึ้น

แม้ว่าเขาจะรุนแรงแค่ไหน แต่เขายังคงหล่อเหลาเหมือนเดิม

มาเดลีนไม่ได้ร้องขอความเมตตาหรือต่อสู้ เธอมองชายที่ต้องการฆ่าเธออย่างฟูมฟาย เขาไม่เคยพูดมาก่อนหรือไงกัน? เขาอยากจะฆ่าเธอด้วยมือของเขาเอง

ดูเหมือนว่าวันนั้นจะมาถึงแล้วตอนนี้

มาเดลีน เริ่มหายใจไม่ออกและในขณะที่เธอกำลังจะหายใจไม่ออก เจเรมี่ก็ปล่อยมือ

เจเรมี่ดูเหมือนจะมีความสุขกับใบหน้าที่กังวลของมาเดลีน เขาจับคางของเธอเชิ่ดขึ้นและพูดเบา ๆ ว่า “มาเดลีน ผมจะบอกเธอให้นะว่า ตั้งแต่เริ่มต้นการแต่งงานนี้ อยู่ในกำมือของผมมาตลอด เธอคิดว่าจะมาเป็นภรรยาของผมได้แค่นอนกับผมแค่คืนเดียวงั้นเหรอ? เธอมันไร้เดียงสาเกินไป!”

คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยขณะที่เขาปล่อยเธอและเดินหันหลังจากไปอย่างเย็นชา

มาเดลีนยืนอยู่ในสถานที่ที่ทั้งตัวของเธอถูกแช่แข็งตกใจ เกิดการสั่นในความหนาวเย็นขณะที่เครื่องหมายคำถามขนาดมหึมาปรากฏขึ้นเหนือเธอในความมืดของคืนนี้

เธอกลับไปบ้านและยังคงเต็มไปด้วยคำถาม อย่างนั้นก็ตาม เธอสังเกตเห็นเฟลิเป้ยืนรออยู่ที่ประตู

“ผมไม่สามารถติดต่อเธอได้และรู้สึกกังวลเล็กน้อย” เฟลิเป้กล่าวอย่างอบอุ่น พร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าที่สดใสและหล่อเหลาของเขา

มาเดลีนลังเลอยู่หน้าประตู และกำลังคิดว่าเธอควรเชิญเฟลิเป้เข้าไปข้างในดีไหม

เฟลิเป้มองออกถึงความลังเลใจของมาเดลีนและเขาพูดเบา ๆ ว่า “ถ้าผมรู้ว่าเธอต้องเจอกับเจเรมี่ในรูปแบบนี้ ผมจะหยุดเรื่องการแต่งงานนี้เมื่อสามปีก่อน”