บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1401

เมเดลีนเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับตัวเองและลุกขึ้นยืนทันที

“นี่ ทำไมคุณถึงไม่สนใจฉันเลย?” เอโลอิสคว้ามือลูกสาวอย่างอารมณ์เสีย เธอยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ด้านหลัง

“ทำไมหนูถึงจะไม่สนใจแม่ล่ะคะ?” เมเดลีนจับมือผู้เป็นแม่แน่น หัวใจของเธอปวดร้าวเมื่อเห็นสิ่งสกปรกและฝุ่นผงบนใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเอโลอิส

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในขณะที่หมดสติ เธอเห็นเพียงเอโลอิสที่ฟื้นแล้วส่วนผู้ชายคนนั้นก็หมดสติอยู่บนพื้นข้างประตู

หญิงสาวไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้อีก เมื่อเห็นเปลวเพลิงที่เริ่มลุกลามมาสักพักแล้ว เธอจึงจับมือเอโลอิสและเดินไปที่ทางออก

เปลวไฟที่กระจายตัวได้ขวางทางพวกเขาเอาไว้ และเมเดลีนก็สำลักควันไฟพวกนั้น

ตอนนั้นเองที่เอโลอิสเริ่มจะสังเกตเห็นว่าบ้านกำลังไฟไหม้ เธอมองดูเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำอย่างงุนงงราวกับคนหลงทาง

“แม่คะ! แค่ก เราต้องไปแล้ว!” เมเดลีนบีบมือเอโลอิส และพยายามหนีออกทางประตู แต่กองขยะและกล่องใส่อาหารกลับมีส่วนทำให้ไฟลุกลามอย่างรวดเร็ว

“แค่ก แค่ก!”

เมเดลีนเริ่มไออย่างรุนแรงและรู้สึกอึดอัด ก่อนที่จู่ ๆ เธอจะได้ยินเสียงกระแทกอย่างรุนแรงดังมาจากข้างนอก

แล้วตามมาด้วยประตูทางเข้าที่ถูกเตะเปิดออกอย่างแรง

เจเรมี่ถีบประตูแล้วก็ต้องตกใจเมื่อได้กลิ่นควันไฟสีดำโชยออกมาอย่างรุนแรงในตอนที่เดินเข้ามา

“คุณหรือเปล่า เจเรมี่? เจเรมี่! แค่ก แค่ก แค่ก …” เมเดลีนตะโกนอยู่ที่หน้าประตู เธอรับรู้ได้ว่าเจเรมี่มาถึงแล้ว และรู้สึกได้ถึงการเต้นแรงของหัวใจตัวเองที่ไม่เคยหลอกลวงเธอ

เจเรมี่ปิดปากแล้วเดินไปตามทางเข้าที่เมเดลีนกับเอโลอิสถูกขังอยู่

“ลินนี่!”

ท่ามกลางกลุ่มควันที่หนาทึบ ดวงตาดอกท้อหรี่ลงครึ่งหนึ่งและจับจ้องไปที่เมเดลีนกับแม่ของเธอ

“ไม่ คุณไม่ใช่เอวลีน คุณไม่ใช่เอวลีนของฉัน! ลูกสาวสุดที่รักของฉัน เอวลีน มอนต์โกเมอรี ยังอยู่ในนั้น! เธอจะถูกไฟคลอกตาย! ลาน่าเป็นแม่มดใจร้ายที่ต้องการจะฆ่าครอบครัวของเราทั้งหมด!

“เอวลีน ลูกของฉัน แม่รู้ว่าแม่ไม่เคยดูแลหรือปกป้องลูกอย่างดีเลย แต่ลูกจะไม่ยกโทษให้แม่เหรอ? ได้โปรด? กลับมาหาแม่” เอโลอิสพูดจาเรื่อยเปื่อยสีหน้าของเธอเคร่งขรึมภายใต้ใบหน้าเปื้อนฝุ่น

ดูเหมือนเธอจะจำวันที่คฤหาสน์มอนต์โกเมอรีถูกเผาจนเหลือแต่ซากได้ เพราะเธอเอาแต่พร่ำบ่นว่าเธอจะต้องช่วยเหลือเมเดลีนอย่างไร

หัวใจของเมเดลีนอัดแน่นไปหมดราวกับว่ามีบางอย่างมาบีบรัดเอาไว้ เธอไม่แน่ใจว่าดวงตาของเธอเริ่มแสบเพราะควันไฟหรือเพราะอย่างอื่นกันแน่ แต่ดูเหมือนว่าเธอไม่สามารถห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลได้เลย

“เอวลีนปลอดภัยแล้วค่ะแม่! เธอยืนอยู่ตรงหน้าแม่นี่ไง!”

“ไม่ ไม่ เอวลีนของฉันยังอยู่ในกองไฟ! ฉันต้องช่วยเธอ! ปล่อยฉัน!”

เอโลอิสผลักเมเดลีนอีกครั้งและพุ่งเข้าหาเปลวไฟที่โหมกระหน่ำต่อหน้าเธออย่างสิ้นหวัง