บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1409
คำสารภาพรักของเจเรมี่ยังคงหวานอย่างน่าประหลาดใจ
เมเดลีนคลี่ยิ้มแล้วสบตาชายหนุ่ม
“ฉันก็เหมือนกันค่ะ ฉันอยากอยู่กับคุณตลอดไป ตั้งแต่วันที่ฉันได้พบคุณไปจนถึงวันสิ้นโลก ไม่ว่าคุณจะไปที่อยู่ที่ไหน ฉันก็จะไปด้วย”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นดวงตาของเจเรมี่ก็อ่อนโยนขึ้น “ขอโทษนะที่ทำให้คุณต้องรอนานขนาดนี้”
“ถ้าหากว่าการรอคอยมันจะทำให้ได้พบคุณ มันก็คุ้มค่าที่จะรอนะ”
ด้วยคำพูดของเมเดลีน เจเรมี่จึงก้มลงจูบปากอิ่มอย่างไม่ลังเล ถ่ายทอดความรู้สึกที่มีไปกับสัมผัสที่ลึกซึ้ง
“ลินนี่ เรามีลูกอีกคนดีไหม?”
“คุณมีเงินเยอะพอจะเลี้ยงลูกหรือเปล่าคะ คุณวิทแมน?”
“คุณว่าไงนะ?” เจเรมี่ถามพร้อมหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะให้คำมั่นสัญญาอย่างจริงจัง “ผมไม่อยากให้คุณต้องลำบากอีก ลินนี่ ผมพอใจที่มีแจ็ค ลิเลียน และพุดดิ้งมากแล้ว ที่สำคัญที่สุดคือผมมีคุณ”
เจเรมี่เอ่ยอย่างนุ่มนวล ส่วนคำตอบของเมเดลีนก็กลายเป็นเสียงพึมพำเบา ๆ ในท้ายที่สุด
สายลมยามเย็นทำให้แสงเทียนบนโต๊ะสั่นไหว เงาของสองร่างสะท้อนบนผนัง และความรักของพวกเขาจะยังคงเติบโตต่อไป...
ณ เกลนเดล
คาเลนนำซุปเข้าไปให้เอโลอิสที่โรงพยาบาลและดูแลตามปกติ แต่ทันที่ที่เธอเข้าไปในห้องพัก คาเลนก็เห็นว่าฌอนพยายามฝืนลืมตาแม้จะดูเหนื่อยล้ามากก็ตาม
เธอจึงเดินไปที่เตียงและบอกให้ฌอนกลับบ้าน “คุณไม่ได้พักผ่อนมาหลายคืนแล้วฌอน กลับไปนอนเถอะ ฉันจะดูแลเอโลอิสเอง”
ฌอนรู้สึกเหนื่อย แต่เขาก็ไม่อยากจะทิ้งเอโลอิสไว้เพียงลำพัง
ตอนนี้เอโลอิสยังงุนงง และเธอไม่รู้ว่าใครเป็นใครนอกจากเขา เขากลัวว่าเธอจะจะรู้สึกกลัวถ้าเขาจากไป
“พูดตามตรง เอวลีนเป็นเด็กดีและกล้าหาญไม่ใช่ว่าจะหาจากไหนได้ง่าย ๆ ฉันเองที่โง่โดนเมเรดิธ ครอว์ฟอร์ดหลอก ไม่อย่างนั้นเอวลีนก็คงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานถึงขนาดนี้”
คำพูดนี้ดูเหมือนจะโดนใจเอโลอิส เพราะคาเลนสังเกตเห็นความเสียใจและรำคาญใจในแววตาของอีกฝ่าย
เอโลอิสเกลียดเมเรดิธเช่นกัน บางทีอาจมากกว่าตัวคาเลนด้วยซ้ำ
คาเลนเองก็ประหลาดใจเช่นกัน ‘เอโลอิสจำได้เหรอว่าเมเรดิธ ครอว์ฟอร์ดคือใคร?’
ในขณะที่พวกเขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จู่ ๆ หญิงวัยกลางคนสองคนที่สวมชุดประดับด้วยสีทองและเงินก็ปรากฏตัวขึ้นที่ประตู
“โอ้ ฉันได้ยินมาว่าคุณนายมอนต์โกเมอรียังมีชีวิตอยู่ ฉันคิดว่าพวกเขาพูดเล่น แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง”
“แล้วคำกล่าวอ้างว่าคุณนายมอนต์โกเมอรีเป็นอัมพาตและเสียสติล่ะ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”
ผู้หญิงสองคนพูดประโยคไม่น่าฟังจนจบ ขณะกลอกตามองไปที่เอโลอิสด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...