บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1413

เธอหันกลับไปมองร่างสูงที่อยู่ข้าง ๆ ก่อนจะเห็นว่าเขามองเธออยู่ก่อนแล้วด้วยสายตาที่อ่อนโยน ใบหน้าของเธอจึงร้อนผ่าวขึ้นและหัวใจก็เต้นรัว

แม้จะหลงรักเขามาตลอด แต่เธอก็ยังมีอาการเงอะงะราวกับว่าเป็นสาวน้อยวัยแรกแย้มอย่างนี้อยู่เสมอ

เธอเงยหน้าขึ้นมองอาจารย์ที่กำลังสอนอย่างตั้งใจ ก่อนจะอดใจไม่ได้และเล่นตามน้ำไปกับเจเรมี่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ด้วย เธอกับเขานั่งเกี่ยวมือกันไปจนกระทั่งเสียงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้น

เมเดลีนจินตนาการไม่ออกเลยว่าหากเธอและเจเรมี่ย้อนกลับไปยังวัยเรียนได้จริง ๆ จะเป็นอย่างไร หากสามารถแก้ไขอดีตได้ เธอสงสัยว่าเขาจะกลายเป็นหนุ่มหล่อเจ้ากี้เจ้าการที่ชอบทำตัวติดเธอตั้งแต่เช้าจนเลิกเรียน แล้วคอยกีดกันไม่ให้ผู้ชายคนอื่นเข้ามาใกล้เธอด้วยหรือเปล่า

ก็คงเป็นไปได้

เมเดลีนยิ้มหวาน จากความหึงหวงที่เกิดขึ้นบนชายหาดเมื่อวาน เธอไม่แปลกใจเลย ถ้าเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเป็นของเขาแค่คนเดียว

ร่างบางเดินเล่นไปตามโรงเรียนที่บรรยากาศเต็มไปด้วยความสดใสของเหล่าหนุ่มสาวอายุยังน้อย เธอรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นอย่างมาก

ความเศร้าโศกและความกังวลเมื่อครู่ดูเหมือนจะถูกพัดหายไป สิ่งที่เธออยากทำตอนนี้คือใช้เวลาเงียบ ๆ กับเขา

เจเรมี่และเมเดลีนใช้เวลาตลอดทั้งเช้าในโรงเรียน เขาพาเธอไปที่โรงอาหารเพื่อทานอาหารกลางวัน

มีคู่รักมากมายในมหาวิทยาลัย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่นักศึกษาได้เห็นคู่รักที่ดูน่ารักขนาดนี้

“โรงเรียนเรามีนักเรียนหน้าตาดี ๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

“ฉันไม่เคยเห็นพวกเขามาก่อนเลย พวกเขาดูไม่เหมือนนักเรียนของเราเลยเนอะ”

“ทำไมพวกเขาถึงใส่ชุดของเราถ้าไม่ใช่นักเรียนของเราล่ะ? จะบ้าหรือไง?”

เจเรมี่ชะงักขณะที่เขาจ้องมองสีหน้าสับสนของเมเดลีน ก่อนที่เขาจะยิ้มแล้วบอกความจริงที่เก็บเอาไว้มานาน

“ครั้งแรกที่คุณเข้ามาที่มหาวิทยาลัยตอนนั้น มีเด็กผู้ชายมากมายที่พยายามไล่ตามคุณนะ ลินนี่ คุณรู้หรือเปล่าว่า คุณเป็นรักแรกพบของใครหลาย ๆ คน? พวกเขาพยายามหลายวิธีเพื่อให้ได้เบอร์คุณ บางคนถึงกับเขียนจดหมายรักถึงคุณเลยนะ”

เมเดลีนยิ่งรู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น “แต่ฉันไม่ได้รับจดหมายรักเลยสักฉบับ ไม่มีใครส่งข้อความสารภาพรักถึงฉันเลยด้วยซ้ำ ฉันจำได้แค่ว่าแดนสารภาพรักกับฉันตอนเรียนจบ แล้วคุณก็คิดว่าเราคบกัน บ้าไปแล้ว”

“แค่ก แค่ก” เจเรมี่กระแอมสองครั้งขณะที่ท่าทางเขินอายปรากฏบนใบหน้างดงามของเขา ก่อนเขาจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณไม่รู้เหรอว่าผู้ชายขี้หึงน่ะดูดีที่สุดแล้ว? แดเนียลเพิกเฉยต่อผมแล้วข้ามหน้าข้ามตาไปสารภาพรักกับคุณในระหว่างพิธีจบการศึกษา”

“แต่ทำไมคนอื่นต้องสนใจคุณด้วยล่ะ? ตอนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรานะ”