บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 177

หากมองไปที่เครื่องแต่งกายของเธอ ชุดที่สวมใส่มันช่างดูเหมือนคนรับใช้ของมอนต์โกเมอรี

และเธอก็ไม่เหมือนแขกในงาน แล้วเธอเป็นใครกัน?

มาเดลีนไม่มีโอกาสที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอรีบหนีขึ้นไปชั้นบนเมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังเช็ดน้ำตาและลุกออกมา

ก่อนที่เธอจะไขปริศนาในหัวของเธอได้ เสียงของเมเรดิธได้ดังมาจากภายในห้องหนึ่งกระทบเข้าหูเธออย่างชัดเจน

เธอเดินไปที่ห้องนั้นและยืนอยู่ข้างนอก เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเมเรดิธ แต่เธอได้ยินเสียงคนข้างในตะโกนออกมาด้วยความอิ่มเอมใจ “เจเรมี่ ฉันมีความสุขมาก การแต่งงานกับคุณคือความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน!”

ดูเหมือนว่าเจเรมี่จะขอเธอแต่งงานแล้วจริง ๆ และพวกเขากำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้

“ฉันจะทำตามสัญญาแน่นอน” เสียงของเจเรมี่ตามมา ซึ่งฟังดูเหมือนคนที่รักษาสัญญามาโดยตลอด

มาเดลีนรู้สึกเหมือนว่าคำพูดเหล่านั้นเสียดสีกับหูของเธอ ‘เจเรมี่ นายเคยทำตามสัญญากับฉันบ้างไหม?

‘นายทำลายทุกอย่างที่ฉันรอและหวังว่าจะได้จากนายมาสิบกว่าปี นายต้องการแม้จะให้ฉันตายในท้ายที่สุด และยิ่งไปกว่านั้นนายยังใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับผู้หญิงอีกคน

‘ฉันจะไม่ยอมให้ความสุขพวกนั้นกับนายแน่นอน’

มาเดลีนกำหมัดแน่น แล้วรีบซ่อนตัวเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา

“ฉันจะไปชั้นล่างก่อน เธอควรเช็ดน้ำตาและแต่งหน้าใหม่ก่อนที่จะลงไป” เจเรมี่เดินออกมาจากห้อง

เมื่อเขาลงไปชั้นล่าง มาเดลีนเดินกลับไปที่จุดเดิมของเธอ

เมื่อเธอมองเข้าไปข้างในเธอเห็นเมเรดิธกำลังแต่งหน้าอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งอย่างรวดเร็วพร้อมกับรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเธอ

ในขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินไปกับตัวเอง ทันใดนั้นเธอนึกอะไรบางอย่างได้และหันกลับมาแกะของขวัญที่มาเดลีนมอบให้เธอ

เมื่อเมเรดิธเปิดมัน ใบหน้าของเธอก็จมดิ่งในความมืดทันที

“กระจก?” เมเรดิธไม่เข้าใจ แต่เธอโยนกระจกลงบนพื้นอย่างโหดร้ายในวินาทีถัดมา “วีล่า ควินน์! นังตัวดีคนนั้นมาจากไหนกันแน่?! เธอคิดว่าเธอสามารถยั่วยวนเจเรมี่ได้เพียงเพราะเธอสวยหรือเปล่า? ใช่แล้ว เธอค่อนข้างดูดี แต่อนิจจา เธอดูเหมือนมาเดลีนทุกประการ เจเรมี่จะรู้สึกขยะแขยงทุกครั้งที่มองเธอเท่านั้นแหละ!”

เธอมองไปรอบ ๆ ขณะที่เธอสนทนากับเขา ไม่นานเธอเหลือบไปเห็นเมเรดิธกำลังออกจากห้อง

เเผนการบางอย่างผุดขึ้นมาทันที

เมื่อวันก่อนเธอจำได้ว่าเจเรมี่กอดเธอไว้แน่นแค่ไหน มาเดลีนไม่ลังเลขณะที่เธอทำเหมือนว่าเธอสะดุด และล้มลงไปด้านข้าง

มาเดลีนไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเป็นการพนันที่ท่าทายอย่างหนึ่ง แต่เธอก็ชนะพนันครั้งนี้ เจเรมี่เร่งความเร็วขว้าเธอไว้เหมือนวันนั้น เขากอดเธอไว้แน่น

มาเดลีนแสดงสีหน้าที่ตกใจบนใบหน้าของเธอขณะที่สบตากับเจเรมี่ แต่เธอสังเกตเห็นว่าเขามองหน้าเธอด้วยสายตาที่พ่ายเเพ้ ด้วยรูปลักษณ์ที่แสดงออกมานั้นซับซ้อนและยากที่จะซ่อนมันไว้

เธอหัวเราะอย่างเย็นชาในใจ

‘อ่าห์ เจเรมี่ คุณนึกถึงภรรยาที่ตายไปแล้วอยู่งั้นเหรอ?’

“เจเรมี่!” อาจเป็นเพราะได้ยินเสียงกรีดร้องของเมเรดิธ ทำให้มาเดลีนรู้สึกเหมือนแก้วหูของเธอกำลังจะแตก ในวินาทีต่อมา แขนของเธอถูกดึงออกอย่างแรง “วีล่า ยัยผู้หญิงหน้าไม่อาย! นี่คงเป็นวิธีที่เธอใช้ยั่วยวนคู่หมั้นของฉัน!”