บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 25

เมื่อเอวาได้ยินดังนั้นเธอก็เริ่มกังวล “มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด นี่เธอกำลังพูดเหลวไหลอะไร”

“ฉันพูดจริง” มาเดลีน ยิ้มเบา ๆ เธอทอดสายตามองไปที่มหาสมุทรสีฟ้าตรงหน้าและความทรงจำที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นในหัวของเธออีกครั้ง

“นี่คือจุดที่เจเรมี่และฉันให้คำมั่นสัญญาว่าเราจะรักกัน” เธอกล่าวก่อนจะกลับลำเรือตัวเองอย่างรวดเร็ว “มันคือจุดเริ่มต้นของความรักข้างเดียวของฉัน”

เอวาชะงักทันที จากนั้นสมองของเธอก็จดบันทึกเรื่องราวที่เธอได้รับฟัง “ถ้างั้น นี่คือสถานที่ ที่เธอและเขาพบกันครั้งแรก”

มาเดลีน พยักหน้าก่อนจะปิดเปลือกตาลง แสงแดดส่องลงมาที่ใบหน้ากลมมนต์ที่มีแต่กระดูก “ตอนนั้นเขาบอกฉันว่า ‘ลินน์นี่ เมื่อเราโตขึ้นฉันจะพาเธอไปเป็นเจ้าสาวของฉัน’”

มาเดลีนพูดก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ไม่นานนักน้ำตาจากดวงตาคู่สวยได้ล่วงหล่นบนแก้ม อย่างเงียบ ๆ

เอวาโกรธมาก “ผู้ชายทุกคนบนโลกนี้เป็นคนโกหก! เจเรมี่ รู้วิธีโกหกเด็กผู้หญิงตั้งแต่อายุยังน้อย เธอตกหลุมพรางของเขาเข้าจัง ๆ!”

“ใช่ ฉันคิดว่าเขาจริงใจ ไม่เพียงแค่คิดแค่นั้น แต่ฉันยังคิดว่าเขาจริงจังด้วย”

“แมดดี้ยอมแพ้เถอะนะ ผู้ชายคนนั้นไม่มีอะไรไม่คุ้มค่ากับความรักของเธอ” เอวาพยายามเบี่ยงเบนเธอ เธอรู้สึกเศร้าใจเมื่อคิดว่า มาเดลีน ลงทุนทุ่มเทความรักให้เขาเท่าไหร่

เช่นเดียวกับทุกครั้ง มาเดลีนยิ้ม “เอวาเป็นเวลา 12 ปีแล้ว ฉันปล่อยเขาไปไม่ได้”

ความรักของเธอที่มีต่อเขานั้นฝังลึกสุดใจ มันอยู่ในเธอทุกลมหายใจ

มันจะง่ายที่จะปล่อยเขาไปงั้นหรอ?

“เธอเต็มใจที่จะยอมสละชีวิตเพื่อผู้ชายคนนั้นสินะ”

ไม่นานนักหลังจากคำพูดของเอวาเกิดลมกระโชกแรงและความหนาวเย็นก็แผ่ซ่านไปทั่วหัวใจของมาเดลีน

“ตราบใดที่ทำให้เขามีความสุข”

เธอสูญเสียความเป็นตัวเองนับตั้งแต่ที่เธอตกหลุมรักเขาเมื่อเธอเห็นเขาครั้งแรก

“แมดดี้ฉันไม่คิดว่าเธอจะมีโอกาสได้คลอดลูก”

มาเดลีน รู้สึกอับอายและในขณะเดียวกันก็โกรธในสิ่งที่เขาว่าแดเนียลด้วยเช่นกัน “แดนกับฉันบริสุทธิ์ใจ คุณวิทแมน โปรดเคารพภรรยาและเพื่อนร่วมชั้นคนเก่าของคุณด้วย”

หลังจากที่เธอพูดแบบนั้นเธอก็รู้สึกถึงอากาศเย็น ๆ รอบตัวเธอ

"ภรรยา? เธอยังจำได้ว่าเธอเป็นภรรยาของฉัน? แล้วทำไมเธอยังคุยกับถ่านไฟเก่าของเธอที่ประตูหน้าบ้านของฉัน "

คำถามของชายคนนี้ทำให้ มาเดลีน เบื่อหน่าย เธอไม่ต้องการอธิบายตัวเองอีกต่อไป แต่เธอไม่ต้องการให้แดเนียลเข้าไปพัวพันกับเรื่องแบบนี้อีก “เจเรมี่ฉันจะบอกอีกครั้ง เป็นครั้งสุดท้าย! ว่าฉันมีผู้ชายเพียงคนเดียวทั้งชีวิตและนั่นก็คือเธอ!”

หลังจากที่เธอตะโกนใส่เจเรมี่อย่างบ้าคลั่งเธอก็หันหลังกลับและวิ่งกลับเข้าไปในบ้าน

ไม่นาน เจเรมี่ ตามเธอเข้ามาในบ้านเช่นกัน

ใบหน้าของเขามืดและมีน้ำแข็งหลายชั้นห่อหุ้มตัวเขา

มาเดลีน คิดว่า เจเรมี่ จะทำให้เธออับอายอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเขาพูดกับเธอด้วยท่าทีสงบอย่างแปลกประหลาดว่า “มาเดลีน มาคุยกัน”