บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 325

มาเดลีนยกริมฝีปากของตัวเองและยิ้มออกมา ยิ้มของเธอกำลังเบิกบานอยู่ข้างกับริมฝีปากสวยของเธอ

“ทำเหมือนคุณไม่อยากให้ฉันตกหลุมรักคุณอย่างงั้นเลยหรือเปล่า? หรือว่าความจริงแล้วคุณยังรักเมเรดิธอยู่?” เธอดึงเน็คไทของเขาไว้ด้วยแววตาขุ่นเคือง “ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริง ๆ ฉันจะได้ถอนตัวและไม่มาเจอคุณอีก”

มาเดลีนแสร้งทำเป็นผิดหวังและปล่อยเน็คไทของเจเรมี่

ทันทีที่คอเสื้อของเขาคลายออก เจเรมี่ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่ไหลออกมาจากหัวใจตัวเอง

เมื่อเห็นเธอหันหลังจากไปด้วยสีหน้าผิดหวัง ทำให้เขายืนนิ่งตกอยู่ในภวังค์ มันรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแทงด้วยเข็มที่มองไม่เห็น

“อย่าไปเลยนะ”

เจเรมี่คว้าข้อมือของมาเดลีนไว้ทันที

มาเดลีน ยังไม่ได้ก้าวออกจากเขาแม้แต่ก้าวเดียว เธอหยุดฉีกยิ้มออกมา ด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ ในขณะที่หันหลังให้เขาอยู่เขาไม่สามารถเห็นใบหน้าที่เธอแสดงออกมาได้

แต่เธอยิ้มฉลองชัยชนะของตัวเองอยู่ได้ไม่ถึงสองวินาทีก่อนที่เจเรมี่ใช้กำลังของตัวเองดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด

มาเดลีนชนเข้ากับหน้าอกของเขาอย่างกะทันหัน กลิ่นหอมที่คุ้นเคยล้อมลมหายใจของเธอไว้อย่างรวดเร็ว

เธอเคยชอบกลิ่นตัวเขามากและอยากจะนอนกอดมันไว้ทั้งคืน แต่กระนั้น เธอได้แต่รอคอยมันวันแล้ววันเล่าจนหัวใจของเธอจมดิ่งลงเหมือนก้อนหินตกลงในน้ำ มันเป็นจุดสิ้นสุดในช่วงเวลาที่หลงรักเขาอย่างสิ้นหวังที่สุด...

มาเดลีนโค้งริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ยออกมาก่อนจะเงยหน้ามองเขา

คิดไม่ถึงว่าเจเรมี่จะก้มหน้าลงมาลืมตามองเธอเช่นกัน มาเดลีนรู้สึกประมาทเล็กน้อยทันทีที่เธอสบเข้ากับดวงตาอันลึกล้ำมืดสลัวโดยไม่ได้ตั้งใจ

เธอตระหนักได้ว่าเจเรมี่มองเธอด้วยความเสน่หา เมื่อได้เห็นรูปลักษณ์ที่เย็นชาและโหดเหี้ยมของเขา ปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ทำให้เธอเสียการควบคุมเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เธอสังเกตเห็นว่าร่างนั้นยังคงอยู่ที่มุมกำแพงชั้นล่าง กำลังจับตามองเธอและเจเรมี่อยู่

ไม่ต้องคิดเลยเธอก็รู้ว่านั่นคือเมเรดิธ

มีแต่ผู้หญิงคนนั้นที่จะทำเรื่องลับ ๆ ล่อ ๆ แบบนี้

เธอรู้สึกได้ถึงแรงสัมผัสที่เย็นกระทบเข้ากับแก้มของเธอ เจเรมี่กำลังลูบหน้าเธออยู่

เจเรมี่มีใจให้เธอแน่นอน ไม่งั้น เขาจะไม่จูบเธอเด็ดขาด

……

วันเกิดครบรอบ 80 ปีของ อาวุโสวิทแมนพังพินาศไม่มีชิ้นดี

ญาติและเพื่อน ๆ กลับไปแบบไม่สบอารมณ์ แต่พวกเขามีเรื่องให้พูดคุยกันมากเมื่อพวกเขากลับไป

แม้ว่าการปรากฏตัวของ โรส เทนเนอร์ ในตอนท้ายจะทำให้หลุดจากข้อกล่าวหาทั้งหมด ไม่ว่าพวกเขาจะมองยังไง พวกเขาก็รู้สึกว่าโรสจงใจที่จะช่วยเมเรดิธจากข้อกล่าวหาพวกนี้

อาวุโสวิทแมนใช้ไม้ตะพดค้ำตัวเองไว้ในห้องนั่งเล่น ขณะมองไปที่เมเรดิธที่ยังคงดูน่าสงสาร สายตาของเขาที่มองเธอเต็มไปด้วยความดูถูก

“ฮึ่ม หลานชายของฉันในที่สุดก็รู้ตัวและเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงเจ้าแผนการตีสองหน้าคนนี้สักที”

เมเรดิธผงะ เธอเข้าใจดีว่าอาวุโสวิทแมนได้กล่าวว่าเธอเป็นผู้หญิงสองหน้า

เธอแอบกัดฟันแน่น แต่ยังคงแสดงสีหน้าที่ไร้เดียงสาดูน่าสงสารออกมาอยู่ดี