บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 336

เธอเดินเข้าไปดูด้วยความสงสัยและเห็นว่าสิ่งที่อยู่ในมือของเขาเป็นไดอารี่เล่มโปรดของเธอ ภายในเล่มนั้นเต็มไปด้วยความรักและเจตนาที่แน่วแน่ในอดีตที่เคยมีให้กับเขา

มาเดลีนเยาะเย้ยเมื่อนึกถึงตัวเองในสมัยก่อน เธอโง่จนตาบอดและหูหนวก

เธอคว้าเอาไดอารี่เล่มนั้นก่อนจะหันหลังกลับไป แต่ทว่า ในขณะที่เธอกำลังคว้าเอาไดอารี่ในมือเขานั้น เจเรมี่ได้ดึงเธอเข้าไปไว้ในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง

มาเดลีนไม่ทันได้ตั้งตัวเธอสะดุดล้มลงไปบนพื้น ตัวเธอกระแทกเข้าแผ่นอกที่หนาแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของเขา

ดวงตาของเขายังคงดูเมาค้างหลงเหลืออยู่ ในขณะที่เขามองเธออย่างไม่สบอารมณ์

“อย่าไปไหน ตกลงไหม? อย่าทิ้งฉันไปอีก”

“เจเรมี่ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันไม่ใช่คนที่คุณกำลังคิดถึง” มาเดลีนพยายามเต็มที่ที่จะหนี แต่เจเรมี่ ก็ยิ้มและจ้องตรงไปที่เธอ ตอนนี้เขากอดเธอแน่นกว่าเดิม

มาเดลีนหลบหนีจากการเกาะกุมของเขาไม่ได้แม้ว่าเธอจะพยายามดิ้นแค่ไหนก็ตาม

เขากอดรัดเธอไว้แน่นด้วยความรัก ก่อนที่จะหลับไปในที่สุด

มาเดลีนเหงื่อออกมากมายจากการที่เธอพยายามดิ้นรนหาทางออกจากการจับกุมของเขา ในท้ายที่สุด เธอกลับหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าในอ้อมแขนของเขา

แสงแรกของดวงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้เจเรมี่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับคิ้วที่ผูกโบว์ เขาลืมตาขึ้นมาเห็นผู้หญิงกำลังอยู่ในห้วงนิทราในอ้อมแขนของตัวเอง เขายกมือขึ้นและลูบไล้คิ้ว จมูก และริมฝีปากที่สวยงามของเธอ

นิ้วของเขาสัมผัสไปตามใบหน้าของเธอก่อนจะหยุดที่คอเสื้อที่เปิดอยู่

มาเดลีนตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ บางอย่าง ในขณะที่เธอลืมตาขึ้นมา เธอเห็นถึงความหนาวเย็นของเจเรมี่

“ผมขอโทษที่ผมทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับคุณอีกครั้งเมื่อคืนนี้” เขาพูด “ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นเลยผมจะรับผิดชอบอย่างเต็มที่”

“รับผิดชอบโดยการที่คุณหมายความว่าคุณจะแต่งงานกับฉันใช่ไหม?” มาเดลีนลุกขึ้นนั่งช้า ๆ “ฉันเคยบอกไปแล้วว่าฉันจะไม่แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รักฉัน”

“ถ้าผมบอกว่าผมรักคุณล่ะ?” เจเรมี่จ้องตรงไปที่ใบหน้าที่สวยงามตรงหน้าเขา “ให้เวลาผมสักนิด ผมจะจัดการเตรียมงานแต่งงานให้เรียบร้อย”

เขาสัญญาโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ปฏิเสธด้วยซ้ำ

เป้าหมายลำดับสุดท้ายของมาเดลีนคือการแต่งงานกับเจเรมี่ ทว่าเธอไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นในเร็ว ๆ นี้

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเจเรมี่กำลังคิดอะไรอยู่ แต่เธอก็มั่นใจว่าเขาตกหลุมรักเธออย่างแน่นอน

หลังจากที่เธอกลับบ้านแล้ว เธอได้เล่าความคืบหน้าของเธอให้เฟลิเป้ฟัง

เฟลิเป้มองเธอและพูดในสิ่งเดียวกันว่า “วีล่า ผมหวังว่าคุณจะคิดเรื่องนี้อย่างชัดเจนแล้วนะ”

“ฉันต้องแต่งงานกับเขา” มาเดลีนพูดอย่างหนักแน่น “ฉันจะทำให้เขาต้องชดใช้ในราคาที่หนักหนา ฉันต้องการให้เขาไม่มีความสงบสุข ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์หรืออาชีพการงานก็ตาม”

เมื่อเขาเห็นไฟแห่งความแก้แค้นในดวงตาที่ลุกโชน ทำให้เขาหยุดให้คำแนะเธอ

ทุกคนในคฤหาสน์วิทแมนกำลังเตรียมงานแต่งงานอย่างมีความสุข

มาเดลีนเพิ่งจะก้าวลงจากรถไปไม่นานแต่ในขณะที่รับสายเจเรมี่เสียงของเขาทุ้ม “วีล่า ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?”

“ฉันเองก็มีบางอย่างจะบอกคุณเช่นกัน” มาเดลีนพูดช้า ๆ “ฉันอยู่หน้าคฤหาสถ์วิทแมน ”

เธอวางสายโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไป

เจเรมี่ที่กำลังถูกเมเรดิธเซ้าซี้ให้เลือกชุดแต่งงานอยู่นั้น เมื่อเขาได้ยินที่เธอบอกว่าอยู่หน้าคฤหาสน์เช่นนั้น เขาจึงลุกขึ้นยืนและมองออกไปนอกประตู

“เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้น?” เมเรดิธกระพริบตาและมองเขา หลังจากที่เธอพูดไม่นานหลังจากนั้น เธอเห็นใครบางคนกำลังเดินเข้ามาจากหน้าประตู

แม่ของเจเรมี่และเอโลอิสกำลังคุยเรื่องงานแต่งงานกันอย่างมีความสุข กระนั้น ในทันทีที่พวกเธอเห็นวีล่า ใบหน้าของทั้งคู่ตึงเครียดขึ้นมาทันที

“มาทำอะไรที่นี่?” แม่เจเรมี่ถามด้วยความโกรธ

“วีล่า เธอไม่ได้ถูกเชิญให้มาที่นี่ ออกไปเดี๋ยวนี้!" เอโลอิสตะโกนไล่เธอไป

เมเรดิธลุกขึ้นยืนเช่นกัน ตอนนี้เธอไม่ได้ดูหยิ่งเหมือนในโทรศัพท์อีกต่อไปเธอสวมหน้ากากให้ดูว่าเธอกำลังอ่อนแอ “คุณควินน์ เจเรมี่และฉันกำลังจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ ฉันหวังว่าเธอจะหยุดราวีพวกเราได้แล้ว”

มาเดลีนมองไปที่ผู้หญิงสามคนอย่างเย็นชา ก่อนที่เธอจะเดินตรงเข้าไปหาเจเรมี่และเอ่ยปากพูดกับเขาว่า “เจเรมี่ ฉันท้อง”