มาเดลีนยืนมองดูรถที่ขับออกไปอย่างเงียบ ๆ จริง ๆ แล้วสิ่งที่พูดไป มันไม่ใช่เรื่องโกหก
ลูกสาวของพวกเขายังมีชีวิตอยู่จริง
คนที่เสียชีวิตคือ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ที่งี่เง่าและโง่เขลา เอวลีน มอนต์โกเมอรี ไม่ใช่ลูกสาวของพวกคุณ
เจเรมี่วางแผนที่จะพามาเดลีนไปที่คฤหาสน์วิทแมน หลังจากที่พวกเขามาเยี่ยมเอโลอิส
ทว่า เขาได้เปลี่ยนใจเมื่อเหตุการณ์พลิกผันอย่างกะทันหัน “ผมเพิ่งจำได้ว่า ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องจัดการ ผมจะไปส่งคุณกลับบ้านก่อนและไปรับคุณในคืนนี้ได้ไหม?”
มาเดลีนยิ้มอย่างอ่อนโยน “ไปเถอะ เจเรมี่ ฉันจะรอให้คุณมารับ เมื่อคุณทำเรื่องที่ต้องทำเสร็จแล้ว”
เจเรมี่ยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้มาจากใจ
เขาแค่ฝืนยิ้มออกมา
มาเดลีนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตัวเขา นับตั้งแต่ที่เขาได้ยินว่าเมเรดิธเป็นของตัวปลอม
หลังจากเธอลงจากรถ มาเดลีนเห็นเจเรมี่ขับรถออกไปโดยก่อนหน้านี้ไม่ได้เหลียวหลังมองเลย
ตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับวิธีที่เขาเฝ้ามองเธอตั้งแต่ลงจากรถก่อนที่เขาจะขับรถจากไป
เมื่อเธอคิดได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ มาเดลีนจึงเรียกรถอีกคันเพื่อตามเขาไป
เธอพบว่าเจเรมี่หยุดรถที่ศูนย์กักกัน
เขามาเยี่ยมเมเรดิธเหรอ?
ดวงตาของมาเดลีนแสดงถึงความรู้สึกที่เยือกเย็น ขณะที่ริมฝีปากของเธอมีรอยยิ้มเย้ยหยัน
“คุณยังรักเธออยู่ ใช่ไหม เจเรมี่?”
...
เมเรดิธดีใจเมื่อเธอรู้ว่าเจเรมี่มาเยี่ยมเธอ!
มองเห็นชายผู้นี้ที่แต่งตัวติดกระดุมสีดำมิดชิดแล้วยังคลุมเสื้อกันลมข้างนอกอีกชั้นหนึ่ง เขาดูไม่สนใจเธอเลยสักนิดด้วยออร่าที่เย็นชาจากตัวเขา ช่างดูเย็นยะเยือกต่อสิ่งรอบ ๆ
“ทุกสิ่งที่ฉันบอกคุณ มันคือเรื่องจริง เจเรมี่ คุณไม่เชื่อฉันแล้วเหรอ? คุณลืมสัญญาที่ให้ไว้กับฉันที่ริมทะเลหรือเปล่า? คุณบอกว่าคุณจะปกป้องฉัน รักฉัน และแม้กระทั่งจะแต่งงานกับฉัน”
“ฮึ้มม”
เจเรมี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ
เมเรดิธสั่นสะท้านอีกครั้งด้วยความกลัว เธอสูญเสียความกล้าที่จะพยายามพูดโกหก
เธอจ้องไปที่ผู้ชายตรงหน้าอย่างตั้งใจ อารมณ์ของเขาไม่สามารถเข้าใจได้เลย “เกิดอะไรขึ้น เจเรมี่? อะไร—”
เขาขัดจังหวะคำถามของเมเรดิธ เจเรมี่ยืนขึ้นทันที ร่างสูงผอมเพรียวของเขาทำให้เกิดเงาปกคลุม น้ำตาปลอม ๆ เกิดประกายในดวงตาของเมเรดิธ เขาเอื้อมมือไปจับคอเมเรดิธ เขาดึงเธอเข้าหาตัวเองอย่างรุนแรง
ดวงตาอันชั่วร้ายของเขาจ้องไปที่เมเรดิธ “คุณไม่ใช่ผู้หญิงที่ผมพบที่ริมทะเลในเอพริลฮิลล์ตั้งแต่แรก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...