บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 403

สีหน้ามาเดลีนได้เปลี่ยนไปตามคำพูดที่เธอได้ยิน

ปาน

แผนของเธออาจจะต้องพังทลายลงหากเอโลอิสพูดถึงปานบนร่างกายของเธอ

“ปานอะไร?” เจเรมี่ถามด้วยความสงสัย

“มันเป็น—”

“ฉันปวดหัวมากตอนนี้ เจเรมี่…”

มาเดลีนขมวดคิ้วแสดงถึงความไม่สบายเนื้อสบายตัวในขณะที่เอโลอิสเริ่มจะบรรยายเกี่ยวกับปานรูปผีเสื้อ เธอเอนตัวลงไปพิงเขาอย่างอ่อนระทวย

ความสนใจของเขากลับไปสนใจที่มาเดลีนทันที

เขาอุ้มเธอเมื่อเห็นว่าเธออาการไม่ค่อยดี “ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล”

“ไม่เป็นไรหรอก คิดว่า ฉันก็แค่เหนื่อยเท่านั้น” มาเดลีนเอ่ยตอบเสียงเบาในขณะที่เธอเอนพิงไหล่ของเขา

ทั้งดวงตาของเอโลอิสและฌอนส่องแสงบางอย่างไม่อาจอธิบายได้ด้วยในความกังวลใจขณะที่ดูเจเรมี่อุ้มมาเดลีนห่างออกไป

ในกลางคืนที่มืดขณะนี้สายลมยามเย็นได้พัดผ่านใบไม้ที่อยู่นอกหน้าต่าง

มาเดลีนที่กำลังหลับตานอนอยู่บนเตียง เธอต้องแกล้งทำเป็นหลับทั้ง ๆ ที่เธอไม่รู้สึกง่วงเลย

นี่เป็นคืนแรกของพวกเขาในฐานะผู้แต่งงาน และเธอไม่เข้าใจถึงสิ่งที่เจเรมี่กำลังคิดอยู่ เธออยากปฏิเสธที่จะนำพาความสัมพันธ์ในเชิงคู่รัก

และหลังจากนั้นไม่นาน มาเดลีนได้ยินเจเรมี่เดินออกจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ทุกย่างก้าวของเขาเบาราวกับจงใจไม่ต้องการให้เธอตื่น

ไม่นานนัก มาเดลีนรู้สึกได้ว่าเตียงอีกฟากหนึ่งยุบลงไป

ในวินาทีเดียวกัน ความอบอุ่นและกลิ่นของเจเรมี่ได้เข้ามาโอบล้อมเธอเอาไว้

หัวใจของมาเดลีนเต้นเร็วขึ้นในขณะที่เธอค่อย ๆ ดึงมือเข้าไปใต้ผ้าห่ม

มันไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาอยากจะทำสิ่งนี้กับเธอ

เธอหันหลังให้เจเรมี่ด้วยความคิดที่ว่าบางทีนี่อาจจะสามารถสร้างระยะห่างกับเขาได้มากกว่าแต่กระนั้นเธอก็ยังคงได้รับความอบอุ่นและสัมผัสที่คุ้นเคยจากทางด้านหลังอยู่ดี

แขนของเขาได้โอบเอวเล็กนั้นของเธอไว้อย่างหลวม ๆ ส่งผลให้เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือของเขาที่ซึมผ่านเนื้อผ้าบางเบาของชุดนอนเข้าสู่ผิวหนังเธอ

ไม่ว่าเธอจะไม่ชอบความรู้สึกนี้ แต่มาเดลีนก็ไม่ได้ผลักไสเขาออกไปเช่นกัน

ไม่มีทางที่เธอจะหันหลังกลับไป ในเมื่อเธอมายืนถึงจุดนี้แล้ว

แล้วยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมันมีเวลาอยู่อีกไม่กี่วันด้วยแล้ว

เมื่อรู้สึกถึงร่างกายที่เกร็งแน่นของคนตัวเล็กในอ้อมแขนแล้ว ดวงตาของเจเรมี่ก็เบิกกว้าง กลิ่นมิ้นต์จาง ​​ๆ ที่ลอยออกมาจากเธอทำให้ริมฝีปากของเขาฉีกยิ้มออกมาอย่างพอใจ…

เช้าวันรุ่งขึ้น มาเดลีนลืมตาขึ้นมามองหน้าใบหน้าที่กำลังหลับสนิทงของเจเรมี่

มาเดลีนค่อนข้างโกรธจัดและผลักเขาออกไปเมื่อเห็นท่านอนของทั้งคู่ขดตัวใกล้กัน เธออยู่ในอ้อมแขนเขา และปล่อยให้เขากอดเธอตามที่เขาต้องการ เพราะงั้น เธอจึงรีบลุกขึ้นออกจากสถานการณ์นี้ทันที

เธอคิดว่าเจเรมี่เองยังไม่ตื่นเพียงแต่แค่เขาหันมาอีกด้านและนอนต่อเท่านั้น