บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 437
มาเดลีนจ้องมองเจเรมี่อย่างเฉยเมยเมื่อได้ยินแบบนั้น ชายคนนั้นพลิกดูเอกสารในมือช้า ๆ โดยไม่เงยหน้าขึ้น “เกิดอะไรขึ้น?”
เคนมองมาที่มาเดลีนอย่างลังเล
มาเดลีนเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงและยิ้มก่อนจะลุกขึ้น “เชิญพวกคุณคุยกันตามสบายเลยค่ะ ฉันจะกลับไปที่แผนกเครื่องประดับอยู่พอดี”
“วีล่าเป็นภรรยาของผม ไม่มีอะไรที่เธอไม่ได้รับอนุญาตให้รู้” เจเรมี่หยุดมาเดลีนไว้เพื่อไม่ให้เธอออกไป
เคนพยักหน้าและกล่าวว่า “คุณวิทแมนครับ โครงการในเซียโล่ควอเบย์กับ ZF มีปัญหาติดขัดเล็กน้อย”
เจเรมี่ดูรายงานตรงหน้าเขาและถามอย่างเชื่องช้า “โครงการยังไม่เริ่ม แล้วจะเกิดอะไรขึ้นได้?”
“เรายังไม่ทันเริ่มสร้าง ก็มีคนแย่งงานไปก่อนแล้ว”
หลังจากที่เคนกล่าวแบบนั้น เจเรมี่ก็หยุดพลิกดูเอกสารของเขา
เขาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับดวงที่แสนลึกลับราวกับมหาสมุทร “ใครแย่งมันไปจากเรา?”
เคนพยักหน้า “บริษัทที่ชื่อ ซีมิส พวกเขาเซ็นสัญญากับแผนกที่เกี่ยวข้องของ ZF เมื่อวานนี้”
“ซีมิส?” เจเรมี่พึมพำกับตัวเองเบา ๆ
“คุณวิทแมน บริษัทของเราจะต้องสูญเสียครั้งใหญ่ ถ้าไม่ได้ทำงานร่วมกัน การเตรียมการที่เราทำในตอนนั้นจะต้องสูญเปล่า”
หลังจากที่เคนกล่าวแบบนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น มันมาจากประตูกระจกของห้องทำงาน
หัวหน้าแผนกสองสามคนยืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ดวงตาของเจเรมี่มืดมิดลง ดวงตาที่ลึกล้ำของพวกเขาตรวจพบเบาะแสอะไรบางอย่างแล้ว
มาเดลีนฟังทั้งหมดนี้อย่างเงียบ ๆ เธอหันกลับมาและเห็นเจเรมี่ลุกขึ้นช้า ๆ “ไปเตรียมพร้อมสำหรับการประชุม” เขาสั่งอย่างนิ่งเฉย เขาเดินไปหามาเดลีนและยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะกล่าวว่า “ผมมีเรื่องต้องจัดการ คุณควรกลับไปทำงานของคุณก่อนนะ”
มาเดลีนพยักหน้า “ค่ะ”
เธอไม่ได้ตั้งใจฟังเขามากนัก เพราะเนื้อหาของการประชุมไม่สำคัญสำหรับเธอเลย
มาเดลีนยืนมองเจเรมี่ที่หันหลังเดินออกไป
เขายังคงดูสง่างามและมีสติ ราวกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับเรื่องเล็กน้อย
มาเดลีนเงยหน้ามองดูบรรยากาศฤดูหนาวนอกหน้าต่าง ขณะที่ดวงตาของเธอหม่นหมองลง
‘เจเรมี่ วิทแมน ฤดูหนาวกำลังคืบคลานเข้ามาหานายแล้ว มันคงจะเย็นยะเยือกแน่ ๆ’
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...