บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 49

ดวงตาของมาเดลีนดูหดหู่ เธอมองเห็นแหวนที่เมเรดิธกำลังสวมอยู่ได้อย่างชัดเจนการที่เธอเอาแหวนขึ้นมาลูบนั้นเหมือนมีนัยยะบางอย่างเมื่อจ้องมองดีๆแล้ว แหวนวงนั้นมันเป็นแหวนที่เธอออกแบบ!

“มาเดลีน เธอเองเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในการสร้างสรรค์ผลงานอยู่ไม่น้อย แหวนวงนี้ช่างงาม ฉันชอบมันมาก แต่เธอรู้ไหมว่าอะไรเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เจเรมี่เป็นคนบรรจงสวมมันให้ฉัน”

เมเรดิธกำลังอวดแหวนที่เธอสวมใส่ด้วยความภาคภูมิใจ ในทุกคำที่กล่าวออกมาถูกเขียนอย่างชัดเจนทั่วทั้งดวงตาแห่งความโอ้อวดนี้ของเธอ

มาเดลีนขดนิ้วของเธอและถือโทรศัพท์ที่กำลังบันทึกวิดีโอตลอดเวลาไว้ในมือ เธอยิ้มขณะที่เธอกัดฟัน

“เมเรดิธ เธอยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเธอเป็นคนสร้างเรื่องใส่ร้ายกล่าวหาฉันทั้งหมด หาว่าฉันเป็นคนขโมยผลงานของคนอื่นมาทั้งๆที่ฉันเป็นคนรังสรรค์ผลงานนั้นออกมาจากมือตัวเอง เธอทำแบบนั้นกับฉันใช่ไหม?”

เมเรดิธเย้ยหยัน “แล้วไง? ใครจะเชื่อเธอ? เธอเป็นใครคิดจะมาแข่งกับฉัน?”

"พอแล้ว" มาเดลีนยิ้มมุมริมฝีปากของเธอเล็กน้อยก่อนจะหันหลังจากไปหลังจากที่เธอพูดสั้นๆ

เมื่อเมเรดิธสังเกตุเห็นมาเดลีนมีอาการที่แปลกไป เธอรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างกำลังผิดปกติ ในที่สุดเมื่อเธอตระหนักได้ว่ามีอะไรผิดปกติจริงๆ มาเดลีนก็เข้าไปในรถแล้ว

หลังจากนั้นไม่นานวิดีโอก็แพร่ระบาดบนอินเทอร์เน็ต

ในวิดีโอ ใบหน้าของเมเรดิธอยู่ในภาพอย่างชัดเจนและทุกคำที่เธอพูดนั้นดูจริงแท้และแน่นอน

มาเดลีนเห็นว่าการกระทำของเธอทำเอาชาวเน็ตตกใจกับเรื่องนี้ จากนั้น บางคนก็รู้สึกโกรธเคืองกับความอยุติธรรมที่เธอได้รับในการทนทุกข์ทรมาน

เธอถูกกล่าวหาว่าเป็นคนหลอกลวงตลอดเวลา

หลังจากนั้นไม่นาน การแสดงความคิดเห็นด้านล่างก็เริ่มไม่สามารถควบคุมได้

พวกเขาต่างบอกว่าเมเรดิธถูกบีบบังคับให้ทำเช่นนั้น เธอไม่เหลือหนทางเนื่องจากพวกเขาบอกว่ามาเดลีนทำให้เธอแท้งและนั่นคือสาเหตุที่เธอทำอย่างนั้น นั่นคือเหตุผลอันจริงแท้ว่าทำไมสิ่งนี้จึงถูกเข้าใจและให้อภัยได้

เมื่อเทียบกันแล้วกับเมเรดิธที่สูญเสียลูกไป มาเดลีนก็แค่ถูกกล่าวหาว่าขโมยความคิดคนอื่นมาอย่างผิดๆได้มาโดยความไม่ชอบแค่นั้นเองหรือ?

สามารถเปรียบเทียบได้หรือไม่?

มาเดลีนหลับตาลง เธอไม่เพียงแต่เสียชื่อเสียงแต่เธอยังสูญเสียลูกสาวที่มีค่าของเธอไปด้วย

มาเดลีนต้องการที่จะหัวเราะออกมา และดวงตาของเธอก็ซึมเล็กน้อย เธอมองไปที่เขา

“อันที่จริงเท่านี้มันยังไม่เพียงพอ”

เธอกำหมัดแน่นและพูดสี่ประโยคกับการกัดฟังพูดของเธอ

“ฉันจะทำให้ชีวิตของผู้หญิงเลวคนนั้นกลายเป็นนรกที่เดินอยู่บนดินแม้ว่าฉันจะต้องติดคุกอีกสักกี่ปีก็ตาม!”

มาเดลีนเงยหน้าขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ เธอจ้องมองเจเรมี่ด้วยดวงตาสีแดงของเธอและไม่แสดงอาการอ่อนแอ

เธอต้องการที่จะหันหลังจากไปในทันที แต่เจเรมี่คว้าข้อมือของเธอไว้ในขณะที่เขากอดเธอไว้แน่น

เธอเห็นความเปลี่ยนแปลงในดวงตาของเขาเล็กน้อย หลังจากนั้น ไม่กี่วินาทีเขาก็พูดว่า “มาเดลีน หยุดพยายามเกินขีดจำกัดความอดทนของผม ถ้าเธอไม่หยุดล่ะก็ ฉันจะให้เธอใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุก”

หัวใจของมาเดลีนสั่นไหว เธอคงจะโกหกถ้าเธอบอกว่าไม่กลัวและพร้อมที่จะท้าทายเขา กระนั้นเธอไม่มีวันยอมอ่อนแอต่อหน้าผู้ชายคนนี้อีกแล้ว เธอฝืนยิ้มบนใบหน้าแม้ว่าความเจ็บปวดเจ็บลึกจากกระดูกที่เสียดสีกับร่างกายของเธอก็ตาม เธอแสร้งทำเป็นไม่สนใจและยิ้มกว้างอย่างท้าทาย “ถ้ามันจะทำให้คุณมีความสุข คุณสามารถจ้างคนมาฆ่าฉันได้เลย คุณชายวิทแมน ฉันอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว อย่างแย่ที่สุด ฉันจะเป็นคนลากนังสารเลวนั่นลงไปกับฉันก่อนที่ฉันจะขาดใจตาย”