บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 54
เด็กน้อยตัวเล็กหมุนตัวกลับมาอย่างไร้เดียงสาอาจเพราะเขาได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้ ตอนนี้ใบหน้าที่น่ารักและบริสุธิ์ของเขากำลังเผชิญหน้ากับมาเดลีน ดวงตาที่สดใสและชัดเจนของเขาเหมือนกระเบื้องเคลือบขณะที่กระพริบและจ้องไปที่มาเดลีน
ประกายไฟแห่งความเกลียดชังในใจที่ท่วมท้นขอ มาเดลีน ถูกสกัดดับลงในทันที มันถูกแทนที่ด้วยความรักและความเมตตาที่ไม่อาจบรรยายได้
น้ำตาไหลซึมที่มุมตาทั้งสองข้างของเธอและเธอก็อยากจะร้องไห้ออกมา
‘ถ้าลูกฉันยังอยู่ที่นี่ เธอคงน่ารักเหมือนเขาเช่นกัน’
นั่นเป็นเพราะ เจเรมี่ที่มีความโดดเด่นมาก ลูกหลานที่ได้รับสืบทอดเชื้อสายของเขาก็จะหน้าตาดีเช่นกัน
มาเดลีนก้มลงลูบใบหน้าที่บอบบาง และน่ารักของเขา “เธอชื่ออะไรเอ่ย เด็กน้อย?”
เด็กชายตัวเล็กกระพริบตาและพูดอย่างน่ารักว่า “แม่และพ่อเรียกผมว่าแจ็ค”
‘แม่และพ่อ’
คำพูดเหล่านั้นทำร้ายมาเดลีน
ลูกของเธอควรมีแม่และพ่อของเธอเช่นกัน แต่ตอนนี้ ...
“แมดดี้ เธอกำลังพยายามทำอะไรของเธอ? ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าเธอสามารถทำทุกอย่างกับฉันได้แต่โปรดอย่าทำร้ายลูกชายของฉันกับเจเรมี่!”
เสียงกรีดร้องของเมเรดิธฟังดูเกินจริงอย่างผิดปกติ นอกจากนั้น เธอย้ำเป็นพิเศษว่านี่คือลูกชายของเธอกับเจเรมี่
มาเดลีนไม่เคยคิดที่จะทำอะไรกับเด็กไร้เดียงสาคนนี้ เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่เมเรดิธกรีดร้อง เธอก็อยากจะหัวเราะ
บางทีเธอควรเรียนรู้บทเรียนเกี่ยวกับความโหดร้ายจากผู้หญิงคนนี้
"มัมมี่" คนตัวเล็กวิ่งตรงดิ่งไปหาเธอทันที
เธอเหลือบมองเขาอย่างไม่แยแสและเดินผ่านเขาไปโดยไม่หันหลังกลับไปมอง
เจเรมี่ขมวดคิ้วและเอื้อมมือไปจับแขนของมาเดลีนเพื่อรั้งเธอไว้
“เธอจะไปไหน คุณนายวิทแมน?” เขาแยกริมฝีปากออกน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยปริศนา
มาเดลีนหยุดและสังเกตเห็นใบหน้าของเมเรดิธที่เปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้นเรื่อยๆจากมุมตาของเธอ เธอเม้มริมฝีปากสีชมพูของเธอและยิ้มให้เจเรมี่
“คุณคิดว่าฉันจะไปไหน ที่รัก? มันดึกเกินไปแล้ว แน่นอนฉันกำลังจะกลับบ้าน”
มาเดลีนยิ้มอย่างเสแสร้ง และเธอสังเกตเห็นแววตาที่บอบบางในดวงตาของเจเรมี่ ชายคนนี้ปล่อยมือของเธอออกแต่เเธอไม่แน่ใจว่าสิ่งนี้มันคืออะไร
“ไปรอฉันที่รถ เดี่ยวฉันตามไป”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...