บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 567

“...” อีวอนตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น

คาเลนก็ตกใจกับสิ่งที่เธอเห็นเช่นกัน เธอดึงสติตัวเองกลับมาอีกครั้งหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง “อีวอน!”

เธอต้องการช่วยอีวอน แต่เมเดลีนกลับมาขวางเธอไว้ เธอคำรามด้วยความโกรธ “นังเศษขยะ ไปให้พ้น!”

“เศษขยะ?” เมเดลีนจ้องมองเธออย่างเย็นชา

คาเลนตกใจเมื่อเธอเห็นสายตาที่เฉียบคมของเมเดลีน แววตาที่เหมือนกับตอนที่เมเดลีนเปิดเผยตัวตนของเธอ “เมเดลีน ธะ… เธอ...”

“ทำไม? คุณพยายามจะข่มขู่ฉันตอนเจเรมี่ไม่อยู่เหรอ? คุณคิดว่าฉันคือเมเดลีนคนเก่าที่ยอมให้คุณทำอะไรกับเธอก็ได้งั้นเหรอ?”

อะไรกัน?

คาเลนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ จากนั้นเธอก็รู้สึกประหม่าเมื่อมองไปที่ใบหน้าของเมเดลีน

เมเดลีนมองดูเธออย่างเย็นชาขณะหยิบมีดและส้อม จากนั้นเธอก็จิ้มไข่ยางมะตูมของคาเลนขึ้นมาก่อนจะดันจานไปไว้ข้างหน้าเธอ

“กินทิ้งกินขว้างมันไม่ดีนะคะ แม่สามีที่รักของฉัน คุณต้องกินมันให้หมดนะ”

“...” คาเลนตกใจ แต่เธอยังไม่คิดว่าเธอเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ใบหน้าของเธอเคร่งขรึมขึ้น แต่เธอกลับไม่กล้าที่จะทำตัวเย่อหยิ่ง

เมเดลีนจ้องมองใบหน้าของคาเลนอย่างสนุกสนาน คาเลนรู้สึกโมโห แต่เธอกลับไม่กล้าพูดอะไรออกมา จากนั้นเมเดลีนก็หันหน้าไปมองที่อีวอนซึ่งยังอยู่บนพื้น “ที่รัก ฉันขอถามเธออีกครั้งนะ บนพื้นนั่นนมแพะหรือนมวัว?”

อีวอนเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว เธอไม่รู้ว่าเพราะอะไรเมเดลีนที่อ่อนแอและเปราะบาง จึงกลายเป็นคนที่เกรี้ยวกราดและข่มเหง

“ฉันถามเธอ ตอบฉันมาสิ นั่นนมแพะหรือนมวัว?” เมเดลีนถาม คำถามของเธอทำให้อีวอนตัวสั่นไปด้วยความกลัว

เธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าที่หวาดกลัว “ชะ… ใช่ มัน.. มันคือนมแพะ!”

เมเดลีนขมวดคิ้วด้วยความอยากรู้ “โอ้? จริงเหรอ? เธอได้ลิ้มรสมันหรือยังล่ะ?”

“ฉันลอง! ฉันลองแล้ว!”

เมเดลีนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “ดีจังที่เธอชอบมัน ลุกขึ้นมากินข้าวเช้าได้แล้ว ทำความสะอาดด้วยหลังจากที่เธอกินเสร็จแล้ว เข้าใจไหม?”

“...” อีวอนแทบระเบิดด้วยความโกรธ แต่เธอไม่กล้าขัดต่อความต้องการของคาเลน และที่สำคัญที่สุด เธอไม่กล้าที่จะต่อต้านเมเดลีน

เมเดลีนเดินเข้าไปในสวนและพบผู้อาวุโสที่กำลังชมวิวอยู่

เธอมองไปที่ใบหน้าซึ่งเรียบเฉยของอาวุโสขณะที่จิตใจของเธอกำลังเลื่อนลอย เมื่อเธอกำลังจะเดินข้ามไป ชายชุดดำสองก็คนเดินเข้ามาจากประตูหน้า

ชายสองคนเดินตรงมาหาเธอ “คุณเอวลีน เจ้านายรอคุณกลับไปอยู่ เขาเป็นห่วงคุณ”

เมเดลีนมองชายสองคนอย่างไม่ใส่ใจ “เจ้านาย?”

“คุณเฟลิเป้ วิทแมน” ชายคนนั้นอธิบายด้วยรอยยิ้ม “คุณเอวลีน คุณต้องกำลังเผชิญหน้ากับปัญหาที่พึ่งเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้แน่ ถ้าคุณกลับไปกับเรา เจ้านายจะบอกคุณทุกอย่าง มันอันตรายเกินไปถ้าคุณยังอยู่ที่นี่กับเจเรมี่ วิทแมน”

หลังจากที่ชายคนนั้นพูด เมเดลีนก็ได้ยินเสียงคร่ำครวญอยู่ข้างหลังเธอ

เธอหันกลับมาและเห็นดวงตาเบิกกว้างของผู้อาวุโส เขามองเธอด้วยอารมณ์ราวกับบอกแก่เธอว่าอย่าตามสองคนนั้นไป