จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 121
คำที่พูดออกมาสร้างความตกตะลึงเป็นอย่างมาก !
ไม่มีใครคาดคิด ว่าหยางเฟยเอ๋อร์คือลูกสาวของฉาวซิง
เย่อู๋เทียนยิ่งคาดไม่ถึง ว่ายางเฟยเอ๋อร์จะพูดพลางชี้มาที่ตนบอกว่า ตนนั้นเป็นคนที่วางยาพิษเธอ
ไม่ใช่หลี่หงเฟยหรอกหรือ ?
แถมหลี่หงเฟยก็ถูกตนฆ่าตายไปแล้ว !
ทำไมตอนนี้หยางเฟยเอ๋อร์กลับบอกว่า ตนนั้นเป็นคนที่วางยาพิษเธอล่ะ ?
ไม่ใช่ว่า มีเรื่องเข้าใจผิดกันหรอกหรือ ?
แต่ในขณะที่เย่อู๋เทียนกำลังคิดอยู่นั้น ฉาวซิงก็ได้หันมามองเย่อู๋เทียนอย่างเย็นชา
ทว่า เมื่อฉาวซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
คำพูดต่อมาของหยางเฟยเอ๋อร์ กลับยิ่งทำให้คนอื่น ๆ ตกตะลึง
หยางเฟยเอ๋อร์ชี้มาที่เย่อู๋เทียน พลางพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาว่า “เขาเป็นคนวางยาพิษฉัน แถมยังเป็นพิษใจที่ร้ายแรงถึงชีวิต !”
พะ.....
พิษใจ ?
นี่มันเรื่องอะไรกัน ?
แววตาของฉาวซิงที่มองมายังเย่อู๋เทียน ยิ่งทวีความเย็นชาขึ้น
เขาเข้าใจผิดซะแล้ว
เขาคิดว่า เย่อู๋เทียนวางยาพิษลูกสาวของตนเอง และยัง ทำร้ายลูกสาวของเขาอีก !
ไม่อย่างนั้น หยางเฟยเอ๋อร์ก็คงไม่พูดอย่างนี้
คำพูดต่อมาของหยางเฟยเอ๋อร์ ยิ่งทำให้ฉาวซิงเกือบจะเป็นลม
หยางเฟยเอ๋อร์ยังคงมองไปที่เย่อู๋เทียน พูดพลางสะอื้นออกมาว่า “เย่อู๋เทียน ! นายต้องรับผิดชอบฉัน ! ถ้าในชีวิตนี้ไม่ได้มีลูกกับนายสักสิบคน ฉันไม่จบกับนายแน่ !”
คำพูดนี้ดังออกมา ทั่วทั้งร้านขายเสื้อผ้าก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด
ทุกคนยังคงไม่ได้สติกลับมา
แต่สถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า กลับชัดเจนไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
หยางเฟยเอ๋อร์กำลังสารภาพรักกับเย่อู๋เทียน
อีกทั้งยังใช้วิธีที่ไม่เหมาะสมมาก ๆ สารภาพรักกับเย่อู๋เทียนอีกด้วย
ไม่มีทางเลือก
หยางเฟยเอ๋อร์ได้ผ่านประสบการณ์ความเป็นตายมาแล้ว
เรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายนี้ เธอได้ตัดสินใจตั้งแต่ตอนที่อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว
ตัวอย่างเช่น......
ถ้าหากได้พบกับเย่อู๋เทียนอีกครั้ง จะต้องสารภาพรักกับเขาให้ได้
เพราะว่า.....
เธอแอบรักเย่อู๋เทียนมานานแล้ว
เพียงแค่เธอเพิ่งจะรู้ว่า รักแท้ของเธอ ก็คือคนที่เคยเป็นเด็กโหลยโท่ยคนนั้น !
หยางเฟยเอ๋อร์ได้แอบตัดสินใจเอาไว้แล้ว
ชีวิตนี้แสนสั้น เธอจะต้องคว้าความสุขเอาไว้ให้ได้
ต่อให้เย่อู๋เทียนมีลูกแล้วจะยังไง ? ต่อให้เย่อู๋เทียนจะมีเสิ่นรั่วชิงแล้วจะยังไง ?
ต่อให้ไม่คุ้มค่า !
ก็ต้องจัดการเขาให้ได้ !
ต้องทำให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม !
หยางเฟยเอ๋อร์ นี่น่ะชัดเจนที่สุดแล้ว !
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ช่างมันเถอะ นายไม่ต้องเลือกแล้ว ฉันบอกนายเลยนะ เย่อู๋เทียน ถ้านายยังอาลัยอาวรณ์ดอกไม้ข้างทางเหล่านี้อยู่ ก็แล้วแต่นาย แต่รู้ไว้ด้วยนะว่า เสิ่นรั่วชิงเคยให้กำเนิดลูกกับนายมาแล้ว ถ้าอยากทำตัวเป็นเฉินซื่อเหม่ล่ะก็ ใครก็ห้ามนายไม่ได้ ! เฮอะ นายก็แค่เห็นแก่อำนาจของฉาวซิงล่ะสิ ? แค่คิดจะไปเป็นลูกเขยบ้านคนอื่นเท่านั้นหรือ ? ฉันบอกนายเลยนะ เย่อู๋เทียน คนอย่างนายน่ะ ฉันเจอมาเยอะแล้ว ! น่าขยะแขยง นายไม่คู่ควรกับรั่วชิงของฉันหรอก !”
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยพูดกับเย่อู๋เทียนราวกับสาดกระสุนปืนใหญ่
ใครจะรู้ว่าความรู้สึกของเย่อู๋เทียนตอนนี้เป็นอย่างไร
เย่อู๋เทียนเองก็ไม่เข้าใจ ทำไมจู่ ๆ หยางเฟยเอ๋อร์ถึงสารภาพรักกับเขา
แต่ในขณะที่เย่อู๋เทียนคิดจะไปอธิบายให้กับเสิ่นรั่วชิงข้างนอกฟังอีกครั้ง หยางเฟยเอ๋อร์ก็เดินเข้ามาหาเข้าแล้ว โดยที่ยังคงไม่สนใจสายตาของทุกคน
เย่อู๋เทียนสูดลมหายใจเข้าลึก พูดขึ้นมาว่า “หยางเฟยเอ๋อร์ เธอช่วยใจเย็นหน่อยสิ ! เธอกินยาหลอนประสาทมาหรือไง ?”
หยางเฟยเอ๋อร์เดินมาหยุดตรงหน้าเย่อู๋เทียน มองเขาตาไม่กะพริบ จากนั้นเอ่อปากออกมาว่า “ฉันรักนาย !”
เย่อู๋เทียนได้แต่กลุ้มใจ พลางเอ่ยขึ้นว่า “หยางเฟยเอ๋อร์ อาการป่วยของเธอเพิ่งจะดีขึ้น ฉันไม่ได้รู้จักเธอแค่ผิวเผิน แต่ว่า ครั้งนี้มันไม่ได้ !”
หยางเฟยเอ๋อร์เข้าใกล้มาอีกหนึ่งก้าว ระยะใกล้ชิดกับเย่อู๋เทียน จากนั้นพูดต่ออีกว่า “ฉันเพิ่งจะหายดี แต่ว่าฉันในตอนนี้มีสติอยู่ครบถ้วน และต่อให้ฉันป่วยอยู่ ในโลกก็จะมีเพียงนายเท่านั้นที่เป็นยารักษาโรคนี้ได้ ฉันรักนาย !”
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยที่อยู่ข้าง ๆ ทนดูต่อไปไม่ไหว กัดฟันมองไปยังหยางเฟยเอ๋อร์ และพูดกับเธอว่า “รั่วชิง ถ้าเธอไม่จัดการเธอ ฉันไม่ยอมแน่ !”
ใครจะคาดคิดว่าคำพูดเมื่อสักครู่เพิ่งดังออกมา ฉาวซิงก็เดินเข้ามาแล้วพูดว่า “ฉันจะดูซิว่าใครกล้า !”
เย่อู๋เทียนมองฉาวซิง พลางถามออกไปว่า “หยางเฟยเอ๋อร์ นี่ลูกสาวคุณงั้นหรือ ?”
ฉาวซิงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ลูกสาวคนโต !”
สีหน้าของเย่อู๋เทียนยิ่งดำคล้ำ พูดขึ้นมาว่า “ฉาวซิง ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งนาที รีบอบรมลูกสาวของคุณให้กลับมาเป็นปกติ ไม่อย่างนั้น ต่อให้คุณอุทิศตนต่อประเทศหลงแค่ไหน ผมก็จะเปิดเผยสิ่งที่คุณเคยทำไว้ที่เมืองตงไห่ออกมา ส่งคุณไปเข้าคุกแปดเหลี่ยมที่เจียงหนาน !”
ฉาวซิงตะลึงงัน
ชายคนนี้ ทำไมถึงรู้เรื่องที่ตนเคยอุทิศตนให้กับประเทศหลงกัน ?
อีกทั้ง......
เขายังรู้จักคุกแปดเหลี่ยมแห่งเจียงหนาน ความลับสุดยอดระดับ sss !
นี่เขา สรุปแล้วเป็นใครกันแน่ ?
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...