จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 140

คำพูดของเย่อู๋เทียน ถามจนเฉิงโม่หนงหยุดอยู่กับที่

ชั่วขณะหนึ่ง เฉิงโม่หนงก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะตอบยังไง เพราะตามข่าวลือจากแวดวงหนึ่งของตี้ตู หานเฟิงอี้กับถังเลี่ยนของตระกูลถัง เป็นความสัมพันธ์แบบที่โลกไม่ยอมรับ

ต้องรู้ว่า หานเฟิงอี้อายุสี่สิบห้าปีในปีนี้แล้ว ช่วงอายุห่างกับถังเลี่ยนของตระกูลถังถึงยี่สิบปีเต็มๆ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หานเฟิงอี้ยังเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว!

เย่อู๋เทียนเห็นว่าเฉิงโม่หนงไม่ตอบ ภายในใจอดไม่ได้ที่จะสงสัยขึ้นมา จากนั้นถามต่อ : “ทำไม คุณทำงานในตี้ตูมาหลายปีแล้ว เรื่องแค่นี้ก็ยังไม่รู้เลยเหรอ?”

เฉิงโม่หนงลังเลสักพักหนึ่ง และพูด : “เรื่องของข่าวซุบซิบ เชื่อถือไม่ได้”

เย่อู๋เทียนถาม : “เรื่องของข่าวซุบซิบอะไร?”

เฉิงโม่หนงเม้มริมฝีปาก และพูด : “มีข่าวลือว่า หานเฟิงอี้กับถังเลี่ยน มีความสัมพันธ์แบบนั้น”

เย่อู๋เทียนขมวดคิ้วและพูด : “พูดให้ชัดเจนหน่อย ตกลงความสัมพันธ์แบบไหน?”

ใบหน้าของเฉิงโม่หนงแดงทันที มองไปที่กลุ่มผู้บริหารระดับสูงของเทียนจวิน กรุ๊ปที่ตามมาข้างหลัง ลดระดับเสียงและพูด : “แม้ว่านายจะมีลูกกับเสิ่นรั่วชิงไปแล้ว เป็นการแต่งงานโดยพฤตินัย หรือว่านายอยู่ข้างนอกไม่ได้รับเลี้ยงเมียน้อยเหรอ? แสร้งทำเป็นบริสุทธิ์อะไร?”

เย่อู๋เทียนค่อยเข้าใจความสัมพันธ์ของหานเฟิงอี้และถังเลี่ยน เพียงแต่ยังคงขมวดคิ้วแล้วอธิบายหนึ่งประโยค : “ผมมีเพียงเสิ่นรั่วชิงผู้หญิงคนเดียวเท่านั้น คุณอย่าเดาไปเรื่อย! ผมเป็นคนยังไงคุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?”

เฉิงโม่หนงหัวเราะอย่างเย็นชา : “ฉันเข้าใจที่สุดแล้ว ในแวดวงตี้ตูล้วนแล้วมีข่าวลือ บอกว่านายทำให้ลูกสาวของหัวหน้าสูงสุดของตี้ตูสับสนและมีอาการเพ้อ เจ็ดปีที่นายจากไป เพราะคำพูดหนึ่งประโยคของนายตอนนั้น คนเขายังอยู่ทางเหนืไม่ย้ายไปไหน ถ้าหากพวกนายสองคนไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบนั้นเกิดขึ้น ควักลูกตาของฉันออกมาให้นายเหยียบเลย!”

เย่อู๋เทียนอ้าปาก เตรียมจะอธิบายให้ชัดเจน แต่เมื่อนึกย้อนกลับไป ดูเหมือนว่าการซุ่บซิบนินทาของผู้หญิงจะเป็นมาตั้งแต่เกิด เพียงแค่เป็นเรื่องที่ผู้หญิงยอมรับ ไม่ว่าจะอธิบายยังไง สามารถทำได้แค่เป็นการปกปิดเท่านั้น

สูดหายใจเข้าลึกๆหนึ่งที เย่อู๋เทียนพูดอย่างไม่แยแส : “สารเลวกลุ่มนั้นในตี้ตู กล้าพูดเรื่องของผมกับโล่หวางไปเรื่อยได้ยังไง มีเวลาต้องไปตี้ตูหนึ่งรอบแล้ว”

เฉิงโม่หนงพูดอย่างไม่พอใจ : “ตัวเองทำเรื่องไปแล้ว เอาเปรียบคนอื่นไปแล้ว ยังต้องการปิดปากคนทั้งโลก? เย่อู๋เทียน ตอนนี้นายบัดซบมากขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ! ฉันขอบอกนาย ฉันก็แค่เห็นนายเป็นเหมือนคนในครอบครัว ฉันเลยพูดกับนายแบบนี้! เปลี่ยนเป็นคนอื่น ฉันจะไปสนใจว่าเขาเป็นใครทำไม!”

เย่อู๋เทียนเตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง เฉิงโม่หนงกลับพูดขัดจังหวะอย่างเย็นชา : “ช่างเถอะ ตอนนี้นายก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว นายมีชีวิตของนายเอง ฉันก็จัดการไม่ได้ แต่หวังว่าหลังจากที่นายแต่งงานกับฉันแล้ว อย่าทำเรื่องให้มันมากเกินไป! แต่ฉันยังคงต้องพูดอีกหนึ่งประโยค ตอนนี้สถานะและตำแหน่งของนายไม่ธรรมดาอย่างมาก ในอนาคตนายต้องใส่ใจกับคำพูดและการกระทำของนาย! อย่าเอาแต่สร้างข่าวอื้อฉาวและลามก ขายหน้า!”

เย่อู๋เทียนขมวดคิ้ว พูดด้วยความสงสัย : “อะไรกับอะไรเหรอ?”

เฉิงโม่หนงถอนหายใจและพูด : “ตอนนี้ดูเหมือนว่า ความแข็งแกร่งของตัวนายเองแข็งแกร่งอย่างมาก แต่ถ้าหากมีแค่หานเฟิงอี้คนเดียว หรือพาแค่หานหยุนเฟยมายังสถานที่ มันก็แล้วไป แบบนั้นล่ะก็ ยังมีโอกาสพลิกสถานกรณ์ได้ แต่ตอนนี้......ไม่มีโอกาสแล้ว ถังจิ่วเชียนก็มาถึงแล้ว นายจำเป็นต้องทำตัวดีๆหน่อย ฟังฉันคำเตือนจากฉันสักครั้ง ฉันไม่มีทางทำร้ายนายแน่นอน”

“？”

ในหัวของเย่อู๋เทียนเต็มไปด้วยคำถาม ไม่เข้าใจสิ่งที่เฉิงโม่หนงพูดหมายความว่าอะไร

แต่เมื่อเตรียมจะเปิดปากสอบถาม เฉิงโม่หนงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จัดระเบียบรูปลักษณ์สักหน่อย หันหลังกลับและเดินไปที่ประตูของอาคารเทียนจวิน ท่าทางแบบนั้น เห็นได้ชัดว่าต้องการต้อนรับหานเฟิงอี้อย่างเป็นทางการด้วยมารยาทสูงสุด

ไม่รอให้เสิ่นรั่วชิงตอบกลับ เย่อู๋เทียนก็เดินออกไปข้างนอกแล้ว

ในเวลานี้ หานเฟิงอี้และหานจื่อหยวนและคนอื่นๆใกล้เดินมาถึงหน้าประตูอาคารแล้ว เมื่อเห็นเย่อู๋เทียนกลับมาอีกครั้ง หานจื่อหยวนหึอย่างเย็นชาหนึ่งที : “ถือว่าเขาฉลาด!”

ใครจะไปคิด เย่อู๋เทียนเพียงแค่เดินผ่านหานเฟิงอี้และหานจื่อหยวน เดินตรงไปอยู่ต่อหน้าถังจิ่วเชียนที่กำลังสูบบุหรี่อยู่ตรงหลังสุด เปิดปากถาม : “คนของตี้ตูตระกูลถัง?”

ถังจิ่วเชียนเหลือบมองเย่อู๋เทียนหนึ่งที ดีดขี้บุหรี่ลงพื้น พูดอย่างไม่แยแส : “ไม่ต้องกลัว ฉันมากับคุณน้าหาน ไม่ใช่มาต่อสู้ นอกจากนี้ นายไม่ต้องกลัวว่าฉันจะโกรธนายเพราะสิ่งที่นายและโล่ซวนหยวนทำกับตระกูลถัง ชีวิตนี้ของฉัน เพียงแค่ฟังคนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ ถังเลี่ยน พูดถอยหลังหนึ่งก้าว พวกเราชาวศิลปะการต่อสู้ ไม่อยากยุ่งกับเรื่องเหล่านี้ของโลกมนุษย์”

เย่อู๋เทียนยิ้มเล็กน้อยและพูด : “พวกเขาต่างบอกว่าถังเลี่ยนร้ายกาจอย่างมาก และต่างก็บอกว่า คุณก็ร้ายกาจอย่างมาก”

ถังจิ่วเชียนสูบบุหรี่และมองไปทางเย่อู๋เทียน พูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ : “ความหมายคือ นายต้องการลงมือกับฉัน ต้องการทดสอบความร้ายกาจของฉันเป็นของจริงหรือของปลอม?”

เย่อู๋เทียนพยักหน้า และพูด : “หมายความตามนั้นเลย สิ่งสำคัญคือกลัวว่าเดี๋ยวถ้าต่อสู้กันบนอาคาร อาจทำให้อาคารที่อยู่ข้างหลังถล่ม ยังไงคนส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่ก็เป็นคนธรรมดา การทำร้ายผู้บริสุทธิ์ไม่ใช่เรื่องดี”

ถังจิ่วเชียนหัวเราะ และพูด : “นายเห็นค่าของตัวเองเกินไปแล้วจริงๆ แน่นอน ฉันพูดแบบนี้ ไม่มีความผิด เพียงแต่ ฉันมีกฎของฉัน ฉันไม่ต่อสู้กับคนที่อ่อนแอกว่าฉัน”

เย่อู๋เทียนลังเลสักพัก และพูด : “อย่างนั้นพวกเราสองคนมาจับมือกัน ไม่ต่อสู้ ถ้าหากคุณสามารถดิ้นรนออกจากมือของผม เทียนจวิน กรุ๊ปและทรัพย์สินทั้งหมดในนามของผม และยังมีอำนาจ ล้วนสามารถมอบให้หานเฟิงอี้ได้ เป็นยังไง?”

ถังจิ่วเชียนเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่เมื่อเตรียมจะพูดอะไรบางอย่าง ตรงหน้าของเขา และก็คือด้านหลังของเย่อู๋เทียน มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังมา : “คุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกละอายใจ!”