จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 453
หลังจากได้ยินเช่นนั้น โจวซีเงยหน้าขึ้นทันที แล้วมองไปที่เย่อู๋เทียน
ชั่วขณะหนึ่ง โจวซีไม่เพียงแค่หน้าแดงเท่านั้น แต่หู คอ และแม้แต่ทั้งตัวของเธอก็แดงไปหมด
สิ่งสำคัญที่สุดคือ
ช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา โจวซีไม่เคยออกไปข้าง และใช้ชีวิตอยู่ในบ้านเป็นเวลานาน ทำให้ผิวของเธอขาวกว่าผู้หญิงทั่วไป
ตอนนี้แดงขนาดนี้
ยิ่งสวยงาม!
ราวกับถูกน้ำร้อนลวก
ประโยคนั้นพูดอย่างไรน่ะ?
อับอายขายหน้ามาก!
ขณะนี้ โจวซีรู้สึกอับอายขายหน้ามาก!
คิดยังไงก็คิดไม่ถึง
จู่ ๆ เย่อู๋เทียนก็มา!
ไม่มีใครมารายงานตนเองเลย
สามารถกล่าวได้ว่า ถึงแม้หน้าตาของโจวซีจะสวยมาก แต่เธอก็เป็นคนแรดเงียบมากเช่นกัน
ตอนที่ไม่มีคนภายนอก เธอจะแรดอย่างไรก็เป็นเรื่องของเธอ
ตอนนี้……
เห็นได้ชัดว่าเย่อู๋เทียนได้ยินคำพูดที่ผู้อาวุโสยู่ฉานแนะนำเธอแล้ว......
มิเช่นนั้น……
หลังจากเย่อู๋เทียนเดินเข้ามาในประตู เขาจะไม่พูดแบบนี้กับเธอ!
แล้วต่อไปควรทำอย่างไรดี?
ต่อไปจะเผชิญหน้ากับเย่อู๋เทียนอย่างไร?
เจ้าอาวาสวัดอี่เซียนสายตรงที่ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว ตอนนี้ชื่อเสียงถูกทำลายไปหมดแล้ว?
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเย่อู๋เทียนจะไม่สนใจท่าทางของโจวซี และกล่าวว่า
“เตรียมตัวเริ่มรักษากันเถอะ”
ขณะนี้
โจวซีแทบอยากจะหารอยแตกแล้วมุดเข้าไป
แต่จนปัญญา
เพราะขาทั้งสองข้างไม่สามารถขยับได้
ทำได้เพียงกัดริมฝีปากล่าง และทนอับอายแบบนี้
หน้าแดงจนถึงขีดสุด
เย่อู๋เทียนเดินมาอยู่ข้างเธอแล้ว และถามเบา ๆ
“รักษาแบบประคับประคอง หรือรักษาแบบเห็นผลทันที?”
เสียงของโจวซีสั่น
“คุณหมายความว่าอย่างไร?”
เย่อู๋เทียนอธิบายเบา ๆ
“การรักษาแบบประคับประคอง เป็นการใช้เข็มเปิดเส้นลมปราณต่อไป ส่วนการรักษาแบบเห็นผลทันที ผมจะใช้ชี่ทะลวงเจ็ดเส้นประสาทแปดสัญญาณชีพของคุณ!”
โจวซีเลือกทันทีโดยไม่ได้คิดไตร่ตรอง
“วิธีหลัง!”
เย่อู๋เทียนครุ่นคิด และเตือนเธอประโยคหนึ่ง
“ถ้าใช้วิธีหลัง มันจะเจ็บปวดกว่าครั้งที่แล้วเป็นร้อยเท่า!”
เมื่อโจวซีได้ยินประโยคนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น และตอบทันทีว่า
“ถ้าเช่นนั้น...ก็ใช้เข็มเถอะ!”
เย่อู๋เทียนพยักหน้า
“นอนลงเถอะ”
โจวซีตกตะลึง
“ที่.....ที่นี่เลยเหรอ?”
เย่อู๋เทียนถามกลับ
“มิเช่นนั้นล่ะ?”
ฉันขอร้องคุณล่ะ รีบเก็บไว้!
ดูเหมือนผู้อาวุโสยู่ฉานจะเข้าใจความหมายผิด เธอวางทุกสิ่งไว้ข้าง ๆโจวซี
หลังจากนั้น……
เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าให้โจวซีก่อน แล้วค่อยแต่งหน้าให้โจวซี
เร็วมาก
ยิ่งไปกว่านั้น ยังแม่นยำมากอีกด้วย
เพราะหลายปีที่ผ่านมา เธอดูแลเรื่องอาหารและชีวิตประจำวันของโจวซีมาโดยตลอด!
แม้จะหลับตา ตนเองก็ยังสามารถแต่งตัวให้โจวซีสวยงามได้อย่างชำนาญ!
เพียงแต่ เมื่อเผชิญกับการกระทำเช่นนี้ของผู้อาวุโสยู่ฉานแล้ว...
โจวซีโกรธจนเกือบจะหมดสติ
แต่ไม่กล้าพูดอะไร!
เพราะเย่อู๋เทียนยังอยู่ที่นี่!
คุณถอดเสื้อผ้าของฉัน? เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉัน? และแต่งหน้าให้ฉัน!?
ถึงแม้เย่อู๋เทียนจะยืนหันหลัง.....
แต่ก็ทำแบบนี้ไม่ได้?
โจวซีอดไม่ได้ที่จะเตือนผู้อาวุโสยู่ฉานว่า
“อย่า! อย่าทำแบบนี้!”
ผู้อาวุโสยู่ฉานตอบเบา ๆ
“แค่มองแวบเดียว ก็รู้ว่าท่านไม่เข้าใจผู้ชาย ถ้าผู้ชายบอกว่าชอบผู้หญิงหน้าสด แต่ความจริงแล้ว พวกเขาชอบรูปลักษณ์หลังจากผู้หญิงแต่งหน้าแล้วต่างหาก!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ผู้อาวุโสยู่ฉานโน้มตัวเข้าไปใกล้หูของโจวซีอีกครั้ง
กล่าวเพิ่มเติมอีกประโยค
“ฉันรู้ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่ ไม่ต้องกังวล ฉันเจตนาทำแบบนี้ ท่านคอยดูเถอะ! อีกอย่าง ฉันคิดว่าศาลากลางน้ำพุร้อนนั้นเหมาะสมที่สุดแล้ว ล้อมรอบไปด้วยภูเขาและเก็บเสียงอีกด้วย! ท่านสามารถแสดงอารมณ์ออกมาได้อย่างเต็มที่!ไม่มีใครรู้หรอก!”
“………”
ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้โจวซีรู้สึกอย่างไร
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...