จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 461

สิ่งสำคัญที่สุดคือ……

เมื่อตัดสินจากเสียงของคนที่คุยโทรศัพท์กับเย่อู๋เทียนแล้ว...

อีกฝ่ายอาจจะเป็นหวงฝู่เจิ้งฉีแห่งสำนักเจินอู่!

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ สีหน้าของโจวซีเปลี่ยนไปอย่างมาก และมองไปที่เย่อู๋เทียน!

ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ!

เย่อู๋เทียน……

เป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่ได้อย่างไร?

ต้องรู้ว่าเขาอายุยังไม่ถึงสามสิบ!

ภายใต้เงื่อนไขดังกล่าว ไม่มีเหตุผลใดที่เขาจะกลายเป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่ได้!

และขณะนี้เอง เสียงของหวงฝู่เจิ้งฉีก็ดังออกมาจากโทรศัพท์ของเย่อู๋เทียนอีกครั้ง

น้ำเสียงของหวงฝู่เจิ้งฉีมีความอึดอัดเล็กน้อย

“ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรที่สามารถปิดบังเจ้าสำนักไท่ซ่างได้ ท่านพูดถูก ผู้ใต้บังคับบัญชา.....มีหลายอย่างที่ไม่เข้าใจเกี่ยวกับเงื่อนเจินอู่ที่อยู่ในคัมภีร์บู๊แท้ หวังว่าเจ้าสำนักไท่ซ่าง....จะสามารถช่วยผู้ใต้บังคับบัญชาคลายความสงสัยได้!”

เย่อู๋เทียนตอบเบา ๆ

“งั้นคุณรอก่อน ผมกำลังเดินทางกลับ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หวงฝู่เจิ้งฉีที่ปลายสายรู้สึกมีความสุขมาก

“ครับ เจ้าสำนักไท่ซ่าง ผู้ใต้บังคับบัญชา... จะรอต้อนรับท่านอยู่ที่บ้าน!”

“……”

เย่อู๋เทียนพูดไม่ออกชั่วขณะ

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหวงฝู่เจิ้งฉี ถึงเรียกตนเองว่าผู้อาวุโสด้วย...

สมองของเขา......

ถูกอะไรหนีบเหรอ?

ตอนนี้โจวซีนั่งแข็งทื่ออยู่ตรงตำแหน่งคู่คนขับ

เมื่อยืนยันจากเสียงของหวงฝู่เจิ้งฉีซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้ว ตอนนี้โจวซีแน่ใจแล้ว

ผู้ชายที่คุยโทรศัพท์กับเย่อู๋เทียน...

คือหวงฝู่เจิ้งฉี!

นี่มัน……

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ตำแหน่งเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่ว่างมาเกือบสามร้อยปีแล้ว!

นี่คือสิ่งที่ทุกคนในโลกยุทธจักรรู้!

เย่อู๋เทียน……

กลายเป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่ตั้งแต่เมื่อไหร่?

เขาอายุยังไม่ถึงสามสิบ

เขากลายเป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่ได้อย่างไร?

นอกจากนี้ ยังมีอีกจุดที่น่าสงสัยมาก ถึงแม้เย่อู๋เทียนจะเป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่จริง ๆ!

ถ้าอย่างนั้น เขาน่าจะรู้นานแล้วว่าหวงฝู่ซิงถูของสำนักเจินอู่ กลายเป็นทาสรับใช้ของวัดอี่เซียนแล้ว

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว แล้วทำไมเขาถึงได้ช่วยตนเองจัดการกัวเถาจือ?

นี่มันอะไรกันแน่?

สรุปแล้ว ตอนนี้สมองของโจวซีเต็มไปด้วยข้อสงสัยมากมาย

หลังจากเย่อู๋เทียนวางสาย ในที่สุดโจวซีก็ไม่อาจระงับความอยากรู้อยากเห็นของตนเองได้ จึงถามเย่อู๋เทียนด้วยความประหม่า

“ชิงตี้ ท่านกลายเป็นเจ้าสำนักไท่ซ่างของสำนักเจินอู่ตั้งแต่เมื่อไหร่? หรือว่าอายุที่แท้จริงของท่าน ไม่ได้เป็นตามที่น้องรู้เหรอ?”

เป็นพ่อครัวมืออาชีพชัด ๆ!

เขาไม่เพียงแค่สวมชุดพ่อครัวเท่านั้น แต่เขายังสวมหมวกพ่อครัวอยู่บนศีรษะอีกด้วย!

เมื่อโจวซีเห็นภาพนี้ เธอแทบจะหมดสติ!

รองเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่...

อยู่ใต้คนคนหนึ่ง แต่อยู่เหนือคนนับหมื่น......

หวงฝู่เจิ้งฉี......

คนที่ทำให้เหล่าวีรบุรุษของโลกยุทธจักรเห็นแล้ว ยังรู้สึกตกตะลึง...

ตอนนี้ กลายเป็นพ่อครัวของเย่อู๋เทียน?

มันไร้เหตุผลเกินไปแล้ว!

ตอนนี้เมื่อหวงฝู่เจิ้งฉีเห็นเย่อู๋เทียนขับรถกลับมา เขารีบเดินไปข้างหน้า แล้วเปิดประตูรถ

เหมือนพ่อครัวใหญ่ของโรงแรมระดับดาว ที่มาต้อนรับเจ้านายของตนเองด้วยรอยยิ้ม

“เจ้าสำนักไท่ซ่าง ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว ช่วงหลายวันที่ผ่านมา ผู้ใต้บังคับบัญชาได้ปรุงเมนูพระกระโดดกำแพงไว้ให้ท่าน และกำลังรอให้ท่านลองชิม!”

เย่อู๋เทียนไม่มีอารมณ์ที่จะสนใจเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงถามเบา ๆ

“รั่วชิงอยู่บ้านหรือเปล่า?”

หวงฝู่เจิ้งฉีตอบด้วยรอยยิ้ม

“ไม่อยู่ครับ เพราะช่วงนี้คุณนายรองยุ่งอยู่กับการส่งมอบของเทียนจวิน กรุ๊ป ดูเหมือนว่าคุณนายใหญ่จะพอใจกับการกระทำของเธอมาก ดังนั้นวันนี้คุณนายใหญ่จึงจัดงานเลี้ยงส่งให้คุณนายรองเป็นพิเศษ"

“ตอนนี้ คุณนายทั้งสองคนไปที่ไดนาสตี้NO.1แล้ว”

“……”

“……”

หลังจากได้ยินคำพูดของหวงฝู่เจิ้งฉีแล้ว ไม่เพียงแค่เย่อู๋เทียนเท่านั้นที่พูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง โจวซีก็พูดไม่ออกเช่นกัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ