จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 120

บทที่120 จะเซ็นกับคุณ?

ฮัวเสี่ยงหรงยื่นให้อย่างง่ายดาย “อยากได้เงินเท่าไร เขียนได้เอง เห็นแก่ว่าพวกเราเคยรู้จักกันมาก่อน ถือว่าเป็นเงินชดเชยให้กับพวกคุณสองพ่อลูกก็แล้วกัน”

“แต่คุณต้องฟังให้ดี ได้รับเงินแล้ว ก็รีบไปซะ อย่าคิดเล่นตุกติกกับฉัน ถ้าต่อไปฉันพบว่าพวกคุณยังกล้าอยู่ในเขตเจียงหนานอีก ระวังให้ดีว่าฉันจะส่งคนไปฆ่าพวกคุณ”

ภาพใบหน้าผู้หญิงแพศยาตัวเป็น ๆ

ในใจของเธอเอาแต่คิดดูถูกเน่ร์เจิง คนไร้ค่าคนนี้ทำเป็นแค่อาหาร ชั่วชีวิตนี้คงไม่อาจปฏิบัติได้อย่างเท่าเทียมกันได้

เน่ร์เจิงกัดฟันกรอด ภายในใจเดือดดาลจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

แต่จะทำอย่างไรได้?

ดุด่า?

ไม่ได้ เน่ร์เจิงด่าไม่ชนะเธอแน่

ทุบตี?

ลงมือกับผู้หญิง หากเรื่องนี้แพร่งพรายไป จะเสียหายได้ ยิ่งกว่านั้นมือของเน่ร์เจิงมีไว้ทำอาหาร ไม่ใช่มีไว้ตบตี

หรือว่าจะรับเงินและจากไปจริง ๆเหรอ?

ไม่ง่ายเลยที่จะสร้างฐานลูกค้าที่นี่ได้ ไม่ง่ายเลยที่จะมีชีวิตในแต่ละวันอย่างสงบสุข จะละทิ้งทุกอย่างไปจริง ๆเหรอ ไปเริ่มต้นใหม่?”

เขาไม่เต็มใจ

โมโหจนไม่รู้จะทำอย่างไร

ขณะนั้น เจียงชื่ออุ้มเน่ร์เสี่ยวหวินเดินเข้ามา มองสำรวจไปที่ฮัวเสี่ยงหรง

“คุณเป็นซูเปอร์สตาร์ใช่ไหม? ทำไมถึงไม่เคยได้ยินมาก่อนล่ะ?”

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์จะเซ็นสัญญากับคุณ”

“ฮ่าๆๆๆ!” ผู้จัดการส่วนตัวหลิวฉงหัวเราะเสียงดัง พูดด้วยน้ำเสียงขบขันว่า “นี่มันแน่นอน ฉันมีสายสัมพันธ์อยู่ในอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ อีกทั้งพี่ฮัวก็เป็นศิลปินที่มีคุณภาพ ทั้งเมืองเจียงหนานต่างก็แย่งตัวกัน อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ไม่มีเหตุผลอะไรจะปฏิเสธ”

“ฉันยังกล้าบอกคุณอีกว่า ความจริงแล้วการเซ็นชื่อต่อหน้าในวันพรุ่งนี้เพียงทำตามขั้นตอนเท่านั้น สัญญาทางฝ่ายของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ได้เตรียมไว้พร้อมแล้ว สามารถเซ็นได้ตลอดเวลา!”

เป็นอย่างนี้เอง?

เจียงชื่อส่ายหน้า พูดว่า “จากที่ฉันที่รู้มา การเซ็นสัญญากับอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ไม่ได้ดูเพียงหน้าตาภายนอก ยิ่งกว่านั้นยังดูไปถึงจรรยาบรรณด้วย เฮ้อออ พี่ฮัว ขอพูดตรง ๆ นะ จรรยาบรรณของคุณนั้นไม่เห็นจะมีดีอะไร”

เขาใช้นิ้วชี้ไปที่เน่ร์เจิงที่กำลังเดือดดาล

“ตามความเห็นของฉัน จรรยาบรรณของเถ้าแก่เน่ร์นั้นสูงส่งกว่า”

“อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ยอมที่จะเซ็นสัญญากับเถ้าแก่เน่ร์ ดีกว่าจะเซ็นสัญญากับศิลปินคุณภาพต่ำอย่างคุณ!”