"อาจารย์ เขา......"
เจียงชื่อมีสีหน้าไร้ความรู้สึกขึ้นมาทันที เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
แม้มีความขัดแย้งกับเวินรั่วเหอเป็นอย่างมาก
แต่ยังไงเจียงชื่อกับเวินรั่วเหอก็เป็นลูกศิษย์กับอาจารย์กัน เคยมีอดีตดีๆต่อกัน และเวินรั่วเหอก็เป็นคนอบรมเลี้ยงดูเจียงชื่อมาด้วยตัวเขาเอง
เกลียดก็ส่วนเกลียด แต่พระคุณนั้นยากที่จะลืมเลือน
เจียงชื่อหลับตาลง แหงนหน้าเล็กน้อย ดับความโกรธแค้นในใจ
เวินรั่วเหอวางแผนทำร้ายไปทำร้ายมา ท้ายที่สุดไม่ได้คำนวณถึงตัวเอง คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะตายในลักษณะนี้
ดั่งที่โบราณว่าไว้:มีความสุขให้ทันเวลา
อย่าคิดแต่รอวันพรุ่งนี้ เพราะคุณอาจไม่มีพรุ่งนี้เสมอไป
ลืมตาขึ้น
เจียงชื่อมองเหลยห้าว"ทำแบบนี้ทำไม?"
เหลยห้าวยิ้ม เขากางแขนสองข้างออกแล้วพูดขึ้น:"ทำไม?ยังต้องถามอีกเหรอ?หรือผมต้องถูกเวินรั่วเหอควบคุมไปตลอดชีวิตเหมือนคุณ?เจียงชื่อ คุณต้องขอบคุณผมนะ ผมช่วยคุณกำจัดปัญหาเลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะผม ก็ไม่รู้ว่าคุณต้องถูกเวินรั่วเหอทำร้ายจนถึงเมื่อไหร่"
ที่พูดล้วนเป็นความจริง
เวินรั่วเหอไม่ตาย คงคิดทำร้ายเจียงชื่อไปทั้งชาติ
ดังนั้นนี่ถือว่าเป็นการช่วยเจียงชื่อ?
เจียงชื่อส่ายหน้าพลางฝืนยิ้ม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง:"ไม่ว่ามีหรือไม่มีความแค้นต่ออาจารย์ วันนี้นายกับฉันมีคนรอดเพียงคนเดียวเท่านั้น"
เหลยห้าวพยักหน้า"แม้ผมกับคุณความเห็นไม่ค่อยตรงกันอยู่บ่อยครั้ง แต่ที่คุณพูดมาผมเห็นด้วย เจียงชื่อ ตั้งแต่วินาทีที่ผมขึ้นเวทีประลอง ก็ไม่มีความคิดที่จะปล่อยให้คุณรอดไป"
"ดีมาก ปากดีจริงๆ"
เจียงชื่อแสดงท่าทีจริงจังเป็นครั้งแรก เขาจ้องมองไปที่เหลยห้าว
เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
ด่าไปทีหนึ่ง แล้วเจียงชื่อก็กระโดดมาข้างๆเหลยห้าว เร็วถึงขั้นมองด้วยตาเปล่าไม่ทัน
เหลยห้าวคิดว่าเขาเร็วมากแล้ว แต่เมื่ออยู่กับเจียงชื่อ ยังอ่อนด้อยอยู่มาก
นี่คือความคิดที่แท้จริงของเหลยห้าว
"พลั่ก!"
เจียงชื่อถีบหลางหลังเหลยห้าว ทำเอาเหลยห้าวลอยกระเด็นออกไป แล้วกระแทกลงพื้นอย่างแรง หายใจรวยริน
ตอนแรกคิดว่าเป็นการต่อสู้ที่สูสีกัน คิดไม่ถึงว่าผลลัพธ์จะเอนไปทางเดียว
ฝีมือของเจียงชื่อ เหนือชั้นกว่าเหลยห้าวมาก
เหล่าผู้เข้าร่วมการแข่งขันด้านล่างที่ตกรอบไปก่อนหน้านี้ ต่างพากันปาดเหงื่อ สุดยอดจริงๆ นี่มันการต่อสู้ระดับไหนกัน?
หากเป็นพวกเขา คงโดนซัดเละ
"ศิษย์พี่ ฝีมือของคุณ......เป็นที่หนึ่งในใต้หล้าจริงๆ"
"แต่ ที่หนึ่งในใต้หล้า ไม่ได้หมายความว่าคุณจะชนะผม"
หายใจรวยริน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...