จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1373

ตอนดึก ห้องผู้ป่วยในโรงพยาบาล

ถางกางนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล คนที่นั่งข้างๆเขาคือพ่อของเขาถางจ้งฉิน

ถางจ้งฉินปอกแอปเปิ้ลให้ลูกชายของเขาเป็นการส่วนตัว หั่นเป็นชิ้นๆแล้วป้อนเขากิน ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขารักและเอ็นดูลูกชายคนนี้เพียงใด

"ผมไม่อยากกิน"ถางกางดูไม่มีความสุข

"ไม่กินได้ไง?ข้าวเย็นก็ไม่ได้กิน ถ้าตอนนี้ยังไม่กินอีก แกจะหิวแย่เลย”ถางจ้งฉินกล่าว

"กินไม่ลง!" ถางกางกัดฟันและพูด"ตราบใดที่ไอ้สารเลวเจียงชื่อยังไม่โดนฆ่าตาย ผมก็จะไม่มีวันมีความสุข" "

เขามองไปรอบๆ โน้มตัวไปที่หูของถางจ้งฉินและพูดว่า" พ่อ ฝั่งลุงไห่เริ่มลงมือหรือยัง?"

ถางจ้งฉินไม่ตอบสนองเลย ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลย

หลายปีมานี้ ตำรวจจับจ้องมาที่เขามาโดยตลอด สุนัขจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้เจ้าเล่ห์จะตายไป ไม่ยอมเผยอารมณ์ความรู้สึกใดๆเลย ยิ่งไม่มีทางที่จะพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้อง

อย่างไรก็ตาม เขาพูดลอยๆ" เจียงชื่อ ถูกรวมอยู่ในรายชื่อ 'ศัตรู' ของพ่อแล้ว"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถางกางมีความสุขมาก พูดว่า"หากเป็นเช่นนี้ ชีวิตของเจียงชื่อก็อยู่ได้อีกไม่นานแล้วใช่ไหม!หวังว่าเมื่อผมเห็นข่าวหน้าหนึ่งในวันพรุ่งนี้เช้า จะเป็นการตายของเจียงชื่อนะ"

ถางจ้งฉินพูดอย่างไม่ตั้งใจ"ตอนนี้ แกกินอย่างสบายใจได้หรือยัง?"

"ได้!"

อารมณ์ของถางกางก็ดีขึ้นในทันใด และเขาก็กินข้าวด้วยคำใหญ่คำโต มีความสุขมาก

ในเวลาตีหนึ่งกว่า

ห้องประธานของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ มืดไปหมดทั่วห้อง

เจียงชื่อมักจะมาพักผ่อนที่นี่ วันนี้ก็เหมือนกัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน เขาก็กลับมานอนพักตั้งแต่เนิ่นๆ โดยไม่มีความแตกต่างใดๆ

กลางคืนมืดและลมแรง

ผ้าม่านถูกลมพัดปลิวว่อน

นี่ไม่ใช่เรื่องปกติ เพราะก่อนที่เจียงชื่อจะนอน เขาได้ปิดหน้าต่างก่อนแล้ว ทำไมผ้าม่านถึงยังถูกลมพัดปลิวว่อนอยู่?

แม้ว่าเสียงจะไม่ดัง แต่ในช่วงกลางดึกที่มืดมิด มันก็เหมือนฟ้าร้องที่ดังสนั่น และนักฆ่าทั้งสี่ก็ตกใจในเวลาเดียวกัน

พวกเขาแทงสองสามครั้งไปที่เตียง และพบว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น

จากนั้น พวกเขามองไปในทิศทางที่เสียงดังมาพร้อมกัน

ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องแสง เห็นคนนั่งอยู่บนโซฟารางๆ ถือถ้วยชาในมือข้างหนึ่งและดื่มชาอยู่!

หืม?

นักฆ่าทั้งสี่คนงง

ตอนที่พวกเขาเข้ามา พวกเขาไม่เห็นใครบนโซฟาเลย

ถูกเพิกเฉย?

เป็นไปไม่ได้ พวกเขาทั้งสี่คนเป็นนักฆ่าอันดับต้นๆ และสามารถตรวจจับอะไรที่เล็กได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนตัวใหญ่ที่นั่งอยู่บนโซฟา และยังดื่มชาอยู่ที่นั่น