จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1374

พวกเขารู้สึกได้ว่า การหายใจของบุคคลนี้บอบบางมาก หากไม่สงบจิตมาฟัง ก็ไม่สามารถรับรู้ได้เลย

อย่ามองว่าเขากำลังดื่มชา ทุกการเคลื่อนไหวนั้นเงียบมาก โดยไม่มีเสียงรบกวนแม้แต่น้อย

มันเหมือนกับการดูละครใบ้

พวกเขาทั้งสี่คนล้วนเป็นนักฆ่าอันดับต้นๆ รู้ดีว่าการบรรลุความเงียบในระดับนี้นั้นยากเพียงใดแม้ว่าพวกเขาจะฝึกฝนมานานกว่ายี่สิบกว่าปี ก็ไม่สามารถทำได้เลย

กล่าวได้ว่า ความสามารถของการเล็ดลอดของบุคคลที่อยู่ตรงหน้าพวกเขานั้น สูงกว่าพวกเขามาก

นักฆ่าคนหนึ่งกล่าว"ดูเหมือนว่าคุณมีความสามารถอยู่บ้าง เจียงชื่อส่งคุณมาจัดการกับเราใช่ไหม? อย่าเสียเวลาเลย เราแก๊งนัมเบอร์วันไม่เคยล้มเหลว ผมเป็นคนที่รักคนมีความสามารถ ไม่อยากฆ่าคุณ คุณไปเถอะ เราจะฆ่าเจียงชื่อเท่านั้น "

ดูค่อนข้างมี'เมตตา'นะ

ปัญหาคือ ความสามารถของคุณใหญ่กว่าคนอื่นไหม?

ชายบนโซฟาวางถ้วยน้ำชาลงอย่างเงียบๆ ชูห้านิ้วแล้วพูดว่า"คืนนี้ พวกคุณทั้งห้าคนก็ไปไหนไม่รอด"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ พวกนักฆ่าก็ตกใจมาก

"คุณรู้ได้อย่างไรว่าเรามีห้าคน?"

ชายคนที่ห้าไม่ได้เข้ามากับพวกเขา แต่แอบอยู่ที่หน้าต่างและไม่ได้เข้าไปในห้องเลย และไม่ได้ส่งเสียงแม้แต่น้อย

แบบนี้ก็ยังโดนค้นพบหรือ?

"คุณเป็นใคร? อยากทำอะไรหรือ? "

เพียงได้ยินชายบนโซฟาพูดด้วยเสียงแหบแห้งเล็กน้อยว่า"ผมชื่อพิจิก เหมือนกับพวกคุณ ผมก็เป็นนักฆ่า"

พิจิก?

เป็นชื่อที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ไม่กล้าประมาท เพราะดูจากวิธีการซ่อนตัวของพิจิกนั้น ไม่ธรรมดาแน่นอน

แต่ ไม่ว่าพวกเขาจะระมัดระวังเพียงใดก็ไม่มีประโยชน์

เมื่อเทียบกับพิจิก ช่องว่างระหว่างพวกเขา มันเหมือนไก่กับนกอินทรี คนหนึ่งอยู่บนฟ้าอีกคนอยู่บนดิน

นักฆ่ามองดูพิจิกใกล้เข้ามา หันหลังกลับและต้องการกระโดดจากความสูงหลายสิบเมตร ตายก็ไม่ยอมให้พิจิกจับตัวได้

"อยากตายงั้นเหรอ?"

"ได้รับอนุญาตจากผมหรือยัง?"

พิจิกโยนตะขอออกมาอย่างสบายๆ ซ่า กระโจนเข้าไปในไหล่ซ้ายของนักฆ่า

จากนั้น พิจิกก็ดึงกลับมา และนักฆ่าก็เหมือนปลาตัวเล็กๆที่ติดเบ็ด ถูกพิจิกดึงกลับมา ล้มลงกับพื้นด้วยเสียงดังปั้ง

ในเวลาไม่ถึงสามนาที นักฆ่าชั้นนําห้าคนที่แก๊งนัมเบอร์วันส่งมา เพื่อลอบสังหารเจียงชื่อ ถูกกําจัดจนหมด

เปิดไฟ

ประตูถูกผลักเปิดไปทางซ้ายและขวา

เจียงชื่อก้าวเข้ามา ยิ้มและพูดว่า"พิจิก คุณไม่ทำให้ผมผิดหวังจริงๆ"