เพราะก่อนหน้านี้เจียงชื่อช่วยเหวินหยุนจือ ช่วยชีวิตสุนัขของเธอ เหวินหยุนจือจึงมอบ‘นรกอสุรา’ให้เจียงชื่อฟรีเป็นการขอบคุณ
ว่ากันว่าพื้นที่นั้นสามารถสร้างรายได้หลายพันล้านทุกปี
ตอนแรกยังดีใจอยู่เลย ตอนนี้กลับทำอะไรไม่ถูก
หลังจากได้มาครอบครอง ไม่เพียงไม่ได้เงินสักแดงเดียว ยังเกี่ยวเนื่องไปถึง‘อันตรายต่อความปลอดภัยของสังคม’ ถึงขนาดถูกตำรวจนำตัวไป คนใบ้กินหวงเหลียน——ขมขื่นแต่พูดไม่ได้
เจียงชื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย
วันนั้นเขาไปดูสถานที่กับเหวินหยุนจือและเจียงลี่ ที่นั่นมีสัตว์อันตรายจำพวกตะขาบ แมงป่อง คางคกจริง แต่สามารถเลี้ยงได้ ไม่มีการละเมิด
หากมีการละเมิด คนดูแลคงพบและยับยั้งก่อนแล้วถึงจะถูก
มัน……มีอะไรบางอย่าง
เจียงชื่อหันมองเหวินหยุนจือโดยบังเอิญ เห็นเหวินหยุนจือยิ้มยกมุมปาก เผยรอยยิ้มแปลกๆออกมา
สายตาเธอมีความเยือกเย็นออกมา มองแค่ท่าทีแบบนั้น ก็รู้แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เจียงชื่อรู้ ตัวเองถูกเล่นงานแน่ๆ
เหมียวถงเดินเข้าไป แล้วพูด:“สหายตำรวจ พวกคุณเข้าใจผิดหรือเปล่า?ประธานเจียงของเราเกี่ยวข้องกับความผิดอันตรายต่อความปลอดภัยของสังคมได้ยังไง?พวกคุณตรวจสอบอีกรอบเถอะ”
ตำรวจพูด:“คนที่ไม่เกี่ยวข้องหลบไป พวกเราได้รับรายงาน ตรวจสอบข้อเท็จจริงแล้วจึงมาสอบสวน มีปัญหาอะไร ไปพูดที่สถานีตำรวจกับเรา ไป!”
เหมียวถงอยากพูดอีกหลายอย่าง แต่ถูกเจียงชื่อขัดไว้
“ความจริงก็คือความจริง เป็นเท็จก็เป็นเท็จ ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาพูด”
“สหายตำรวจทำตามหน้าที่ คุณอย่าขวางการปฏิบัติงานของพวกเขา ”
“ผมจะไปสถานีตำรวจ”
เหมียวถงร้อนใจแทบบ้า เจียงชื่อไม่กลัวเลยหรือไง?ตอนนี้เข้าเป็นผู้ต้องสงสัย ไปสถานีตำรวจ ใครจะไปรู้ว่ามีจุดจบยังไง?
ข้อหาอันตรายต่อความปลอดภัยของสังคม จะหนักก็หนัก จะเบาก็เบา;โทษสถานเบา 3-5เดือนก็ถูกปล่อยตัวแล้ว โทษสถานหนัก8-10ปีก็เป็นได้
เจียงชื่อเข้าไป ใครจะรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง?
ถ้าตัดสินโทษ10ปี งั้นบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อก็จบเห่!
วันดีๆกลายเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่
“ไปเถอะ”ตำรวจพูดขึ้น
เจียงชื่อไม่มีท่าทีขัดขืนใดๆ ตามไปขึ้นรถตำรวจ ถูกนำตัวไปยังสถานีตำรวจท่ามกลางสายตาของทุกคน
ด้านหลัง มีกลุ่มคำจำนวนหนึ่งท่าทางแปลกๆ
เหมียวถงรู้สึกเป็นห่วงเจียงชื่อ ร้อนใจแทบบ้า จึงโ?รหาเมษ และมู่หยางอีทันที หาวิธีแกไข้
เธอไม่เข้าใจ ถ้าเหวินหยุนจือเป็นคนทำจริง งั้นทำเพราะอะไร?เห็นๆอยู่ว่าเจียงชื่อช่วยเธอ เธอกลับตอบแทนด้วยความแค้น?
เจียงลี่รู้จักเหวินหยุนจือมานาน รู้ว่าเธอเป็นคนยังไง
แม้เอาแต่ใจ แต่ไม่ใช่คนเนรคุณ ได้รับผลประโยชน์แล้วถีบหัวส่งแน่นอน
เรื่องราวยิ่งซับซ้อนเข้าไปทุกที
ตอนนี้ ณ คฤหาสน์ตระกูลถาน
ถานกั๋วต้งเต้นแทงโกไปตามเพลงภายในห้องโถงใหญ่ เพลิดเพลินไปกับความสุขขั้นสุด
เขาเต้นพลางพูด:“ความคิดของเหวินหยุนจือคนนั้นสุดยอดจริงๆ ฉันทำตามที่เธอบอก ผลสรุปจับเจียงชื่อได้จริงๆ!”
ถานหย่งเซิ่งพูด:“ตอนแรกเธอให้แกเอาสัตว์อันตรายไปปล่อยใน‘นรกอสุรา’ ฉันยังกังวลว่าจงใจหลอกแก ทำร้ายแก ตอนนี้ดูแล้ว ฉันกังวลมากไป”
ถานกั๋วต้งพูดต่อ:“คุณปู่ ผมแค่ยังไม่เข้าใจ เหวินหยุนจือมีความแค้นอะไรกับเจียงชื่อกันแน่ ถึงต้องจัดการให้ถึงตายขนาดนี้?ไม่เสียดายพื้นที่ทั้ง‘นรกอสุรา’พื้นที่แห่งนั้นปีหนึ่งทำเงินได้กว่าหลายพันล้านบาท!”
“มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา”ถานหย่งเซิ่งพูด:“ดังนั้น เป็นคนต้องอ่อนน้อม อย่ามีเรื่องไปทั่ว อย่างเจียงชื่อ คิวด่าตัวเองเป็นเทพสงคราม เห็นใครก็จัดการไปหมด หึๆ ตอนนี้จัดการเสียจนตัวเองเข้าคุกแล้ว?”
“ฉันเดา ตัวเขาเองไม่รู้ว่าทำผิดต่อเหวินหยุนจือตั้งแต่เมื่อไหร่ ฮ่าๆๆๆ”
“ไอ้สารเลวเข้าไปแล้ว ต้องให้ติดสัก8-10ปี บรรเทาความแค้นในใจฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...