ห้องเล็กมืดๆ ในสถานีตำรวจ
เจียงชื่อนังบนเก้าอี้เหล็กคนเดียว ไม่นานนัก ประตูห้องก็เปิดออก และมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
เขาคนนี้เป็นรองผู้อำนวยการสถานีตำรวจ——สวี่จุ้น
เขานั่งลงตรงข้ามเจียงชื่อทันที มองเจียงชื่อด้วยความจริงจังครู่หนึ่ง จากนั้นนึกขันขึ้นมา
“เทพแห่งสงครามชูร่า ถูกจับแล้ว?”
“ฮ่าๆๆๆ ถ้าคนข้างบนรู้ ต้องหัวเราะฟันร่วงแน่ๆ”
เจียงชื่อถอนหายใจ แล้วพูดขึ้น:“เลิกเล่นได้แล้ว ตรวจสอบเป็นยังไงบ้าง?ตกลงเกิดอะไรขึ้น?”
สวี่จุ้นพูด:“ผมตรวจสอบโดยละเอียดหมดแล้ว แต่ว่านะเทพสงคราม จบเรื่องแล้วคุณต้องเลี้ยงข้าวผม ผมเสียแรงไปกับเรื่องนี้มาก”
เจียงชื่อยิ้มเจื่อน“ได้ กินอะไรก็ได้”
ไม่พูดไร้สาระ สวี่จุ้นเปิดเอกสาร เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เจียงชื่อฟัง
อย่างแรก คนที่รายงานนรกอสุราตระกูลถานเป็นคนจัดการ;อย่างที่สอง สัตว์อันตรายพวกนั้น ก็เป็นคนของตระกูลถานอีกนั่นแหละที่เอามาปล่อย
พูดได้ว่า ทั้งหมดเป็นฝีมือตระกูลถาน
ทว่า……
ถ้าแค่ตระกูลถาน ทำไม่ได้ถึงขนาดนี้ เพราะยังไงก็มีพนักงานดูแล ไม่อาจให้ตระกูลถานปล่อยสัตว์อันตรายเข้าไปง่ายๆ
พนักงานดูแลพวกนั้นต้องมีปัญหาแน่ๆ
คนเหล่านั้นล้วนเป็นคนของตระกูลเชียง ถ้าพวกเขามีปัญหา งั้นเป็นไปได้สูงว่าตระกูลถานกับตระกูลเชียงร่วมมือกัน
สองตระกูลใหญ่ของเมืองหลวงร่วมมือกันจัดการเจียงชื่อ ไม่ใช่ข่าวดีอะไร
ปัญหาค่อนข้างรุนแรง
เหวินหยุนจือโหดร้ายจริงๆ
ปากบอกอยากตอบแทนเจียงชื่อ ความเป็นจริงคือมอบระเบิดเวลาให้เจียงชื่อ
ที่จริง แม้ไม่มอบนรกอสุราให้เจียงชื่อ เหวินหยุนจือก็ไม่เปิดมันต่อ ด้วยเหตุผลด้านนโยบาย จึงต้องปิดทำการ
หลายปีมานี้เหวินหยุนจือทำเงินกับมันได้มากพอสมควรแล้ว
เสร็จแล้วยังขุดหลุมพรางให้เจียงชื่อ
เจียงชื่อทำเงินไม่ได้สักแดงไม่พูดถึง เขาต้องเสี่ยงติดคุกและชดใช้เงินเพราะเหตุนี้
เจียงชื่อไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมเหวินหยุนจือโหดร้ายกับตนขนาดนี้?ตนช่วยชีวิตสุนัขเธอไว้แท้ๆ ไม่สำนึกในบุญคุณไม่ว่า ทำไมต้องแก้แค้นด้วย?
ไม่เข้าใจจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...