จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1522

ไอหนึ่งครั้ง สวี่จุ้นกล่าว“จากการชันสูตรพลิกศพ สาเหตุของการเสียชีวิตคือมีคนเอาของมีคมแทงเข้าที่หัวใจ เนื่องจากเจียงจงฉวนไม่ว่ายังไงก็ถือว่าเป็น'คนดัง' ดังนั้นตัวตนของเขาจึงถูกค้นพบอย่างรวดเร็ว”

"สิ่งที่ยากก็คือ ใครคือฆาตกร?อะไรคือแรงจูงใจในการก่ออาชญากรรม?"

“ผมได้ตรวจสอบแล้ว กิน เที่ยว ดื่ม เล่นการพนันเจียงจงฉวนทำหมด และเขาก็เป็นหนี้ของคนหลายคน คนที่อยากฆ่าเขา ถึงไม่ถึงร้อย แปดสิบคนก็น่าจะมี เป็นคดีที่จัดการได้ยากมาก”

“ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเขาพบใครหรือไปที่ไหนก่อนที่เขาจะตาย”

“เบาะแสเดียวในตอนนี้ก็คือ เมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเคยประลองกับท่าน จากการตรวจสอบของเรา หลังจากแพ้แล้วเขาก็ได้จากไป ไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง ก็กลายเป็นศพไปแล้ว"

“จากเบาะแส สันนิษฐานได้ว่า บุคคลที่เจียงจงฉวนไปพบหลังจากที่เขาจากไปนั้น เป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด ดังนั้น เทพสงคราม ผมอยากฟังความคิดเห็นของคุณ คุณมีความคิดเห็นอะไรบ้างไหม?”

เจียงชื่อมองไปที่ร่างของเจียงจงฉวนและพูดอย่างเฉยเมย"สวี่จุ้น อย่ามาอ้อมค้อมกับผมเลย คุณรู้อยู่แล้วว่าก่อนตายเจียงจงฉวนได้พบกับใคร คุณมาหาผมก็เพื่อยืนยันเท่านั้น"

สวี่จุ้นรู้สึกนับถือเขามาก

เขายิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า"ไม่สามารถปิดบังอะไรคุณได้เลยจริงๆ ใช่ เราได้ตรวจสอบจากกล้องวงจรแล้ว และพบว่าเขาได้ไปที่วิลล่าตระกูลถาน ซึ่งนั่นเป็นสถานที่พิเศษ"

ตระกูลถาน ซึ่งเป็นหนึ่งในสามตระกูลหลักในเมืองหลวง มีความเกี่ยวข้องกับแนวโน้มทางเศรษฐกิจของเมืองหลวง

ไม่สามารถจัดการได้ง่ายๆ

คดีนี้ถ้าไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลถานก็แล้วไป แต่ถ้าเกี่ยวข้อง มันยากที่จะจัดการมาก

เจียงชื่อกล่าวว่า"เจียงจงฉวนได้รับคำสั่งจากถานหย่งเซิ่งให้ไปแข่งกับผม หลังจากแพ้ เขาอาจจะกลับไปรายงาน หรืออาจจะไปซักไซ้เอาความ ที่ผมรู้ก็มีเท่านี้"

“แต่ว่า สวี่จุ้น สิ่งที่ผมอยากให้คุณรู้ก็คือ ไม่ว่าคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังคดีนี้จะเป็นใครก็ตาม ต้องสอบสวนให้ถึงที่สุด แม้แต่ตระกูลถานก็ห้ามปล่อยลอยนวน เพียงเพราะเป็นตระกูลใหญ่”

มีคำพูดนี้ของเจียงชื่อ สวี่จุ้นก็โล่งใจแล้ว

“โอเค ผมเข้าใจ”

“ผมจะพยายามไปตรวจสอบให้ถึงที่สุด”

“ถ้าผมพบว่าตระกูลถานฆ่าคนจริงๆ ผมจะไม่ปล่อยไว้แน่!”

เจียงชื่อพยักหน้า“โอเค มีอะไรอีกไหม?”

"ไม่มีแล้ว"

“งั้นผมขอตัวไปก่อนนะ”

"ขอให้เทพสงครามเดินทางโดยสวัสดิภาพครับ"

หลังจากออกจากสถานีตำรวจ เจียงชื่อก็ครุ่นคิดขณะขับรถ

ถ้ามันเป็นถานหย่งเซิ่งหรือถานกั๋วต้งที่ฆ่าคนจริงๆ สำหรับเจียงชื่อแล้ว มันจะเป็นเรื่องที่ดีมาก เพราะมันได้เพิ่มเปอร์เซ็นต์ในการทำลายล้างตระกูลถานไปอีก

ถานหย่งเซิ่งส่ายหัวแล้วยิ้มอย่างขมขื่น และใส่ส้มเข้าไปในปากหนึ่งชิ้น

ขณะกิน เขาก็พูดว่า"ทำไมลูกหลานของผมถึงชอบเป็นศัตรูกับผม และยังเกลียดผมเข้ากระดูกอีก?ฟ้า ท่านไม่ยุติธรรมกับผมเลย"

เขากินส้มแบบนี้ทีละคำ

จากนั้น ถานหย่งเซิ่งลุกขึ้นและปรบมือ มองไปที่คนบ้า มุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย

“แต่ว่า แม้ว่านี่จะเป็นความโชคร้ายของผม แต่ก็เป็นความโชคร้ายของพวกคุณมากกว่า”

“ในเมื่อผมสามารถจัดการกับแกได้ ผมก็สามารถจัดการกับเขาได้อย่างแน่นอน”

“บนตัวของพวกคุณมีสายเลือดของผมอยู่ พวกคุณคือลูกหลานของผม เป็นลูกชายและหลานชายของผม ดังนั้น ผมจะต้องเอาชนะพวกคุณอย่างแน่นอน”

“ฟ้าได้ลิขิตไว้แล้ว”

"หึ!"

หลังจากพูดจบ ถานหย่งเซิ้งก็หันหลังและจากไป

คนบ้ามองไปที่หลังของถานหย่งเซิ่งอย่างโกรธจัด และพูดพึมพำกับตัวเอง"ไอ้ชาติชั่ว สักวันกูจะฟันมึงพันมีดหมื่นแล่จนเป็นชิ้นๆแล้วให้ปลากิน!"