จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1542

เจียงชื่ออยู่ภายในห้องประชุมบริษัทเทคโนโลยีเชิ่งเล่อ พบปะกับคนจากตระกูลจ้าวกับตระกูลเชียง

จ้าวไห่เหริน ฉีหยุนเหม่ยจากตระกูลจ้าว เจียงลี่ เหวินหยุนจือจากตระกูลเชียง ทั้งหมดมากันพร้อมแล้ว

พอคนทั้งกลุ่มนั่งลงกันเรียบร้อย เจียงชื่อเอ่ยปากพูดขึ้นเองเลยว่า “เมื่อคืนบ้านตระกูลถานเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น เชื่อว่าทุกท่านคงรู้กันแล้ว ถานกั๋วต้งฆ่าตัวตาย พร้อมกับได้ ‘นำพา’ บริษัทบางส่วนของตระกูลถานไปด้วย”

ทุกคนมองหน้ากัน ต่างก็ไม่ได้พูดอะไร

เจียงชื่อพูดต่อไปว่า “เวลานี้เป็นช่วงที่ตระกูลถานอ่อนล้ามากที่สุด และก็เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมมากที่สุดในการเข้ายึดมาให้กับพวกเรา สามฝ่ายกลืนกินตระกูลถานกัน ภายในหนึ่งเดือน ให้ตระกูลถานหายไปจากเมืองหลวงนี้！”

หนึ่งเดือน？

มันจะฉุกละหุกเกินไปมากนะ

ฉีหยุนเหม่ยพูดขึ้นว่า “ประธานเจียง คุณจะเร่งร้อนเกินไปไหม？”

เจียงชื่อส่ายหน้า “ไม่หรอก การที่ผมจะทำอะไรลงไป ผมย่อมมีทำการศึกษาอย่างชัดเจนก่อนแล้ว ถ้าพวกเราไม่รีบฉวยโอกาสในตอนนี้จัดเก็บตระกูลถาน ขืนรอให้ตระกูลถานตั้งตัวติด แล้วคิดจะจัดการอีก นั่นจะเป็นเรื่องยากมากแล้ว”

ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างมองหน้ากัน

ชัดเจน นี่เป็นโอกาสที่ยากจะประสบได้ง่าย ๆ เป็นผลงานที่สร้างขึ้นมาด้วยชีวิตของถานกั๋วต้ง ไม่ควรปล่อยทิ้งให้เสียเปล่า

ในขณะที่พวกเขากำลังเตรียมจะหารือกันว่าจะเข้าสัประยุทธกับตระกูลถานยังไงอยู่นั้น ประตูถูกเปิดออก เหมียวถงยืนอยู่ที่หน้าประตู พูดอย่างตื่นตระหนกว่า “ท่านประธานเจียง มีคนต้องการพบท่าน”

เจียงชื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย “ใคร？”

“ถานเฉิงยี่！”

เหมียวถงพูดชื่อนี้ออกมา ทำเอาทุกคนในห้องต้องสะดุ้งโหยง ผู้ชายคนนี้จู่ ๆ โผล่มาได้ยังไง？

เจียงลี่พูดขึ้นว่า “ไม่ถูกสิ ถานเฉิงยี่ถูกไฟคลอกฝังอยู่ในกองเพลิงไปหลายปีก่อนแล้วนี่ จะฟื้นกลับมาได้ยังไงกัน？เหมียวถง เธอแน่ใจว่าใช่ถานเฉิงยี่หรือ？”

เหมียวถงพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้จักถานเฉิงยี่หรอก เขาบอกของเขาเอง และมีท่าทีเกรี้ยวกราดมาก ประธานเจียง ท่านรีบไปดูหน่อยเถอะ”

“ได้” เจียงชื่อลุกยืนขึ้น ใช่ถานเฉิงยี่หรือไม่ ออกไปดูก็รู้เอง

ถานเฉิงยี่เหมือนมีดินปืนอัดอยู่เต็มท้อง แต่ละคำพูดออกมาแรงดุเดือด

เจียงลี่ที่ยืนข้าง ๆ พูดขึ้นว่า “เฉิงยี่จ๊ะ ฉ้นก็รู้ว่าคุณเพิ่งเสียลูกชายไป จิตใจไม่ดีเอาอยู่มาก แต่ไม่ใช่จะเที่ยวสาดอารมณ์มาใส่พวกเรานี่นา”

ถานเฉิงยี่สะบัดถุยน้ำลายออกมา พูดว่า “ที่มาวันนี้ ฉันจะเอาของขวัญมามอบให้พวกแกชิ้นหนึ่ง”

พูดพลาง โบกมือของเขาขึ้น ชายฉกรรจ์หลายคนหามโลงศพหลังหนึ่งเข้ามาในโถงใหญ่

“วางลง”

เหล่าลูกน้องวางโลงศพลงไว้ตรงกลางห้องโถง

ถานเฉิงยี่ตบที่โลงศพพูดว่า “ต้องขอโทษด้วย วันนี้ฉุกละหุกเกินไปจัดเตรียมไม่ทัน เลยเอาโลงมาแค่หลังเดียว”

เขาชี้นิ้วไปที่เจียงชื่อ “โลงหลังนี้เตรียมมาให้สำหรับแกเจียงชื่อ！”

และแล้ว เขาก็กวาดตามองไปยังทุกคน พูดอย่างมาดร้ายว่า “แต่พวกคุณวางใจได้！ที่อยู่ที่นี่แต่ละคน ฉันจะจัดเตรียมโลงไว้ให้พวกคุณทุกคน รับรองไม่ปล่อยให้พวกคุณตายแล้วไม่มีที่นอน！