คำพูดของถานเฉิงยี่ทำเอาทุกคนที่อยู่ในบริเวณใจหายวาบกันไป นี่พูดภาษาอะไรกันนั่น?
ไม่ได้เรื่องซะแล้ว ไม่มีเหตุผลเลย
เจียงชื่อพูดกับถานเฉิงยี่ไปว่า “คุณอาถาน ระหว่างเราน่าจะมีอะไรเข้าใจผิดกันไหม?”
ถานเฉิงยี่หัวเราะเสียงหนาวเยือก “คุณอา?ไม่ต้องมาใช้วิธีทำตีสนิทกับฉัน!เจียงชื่อ แกทำให้ลูกฉันต้องตาย บัญชีนี้ ฉันจะต้องคิดกับนายอย่างชัดเจน แกคอยรอดูไว้”
ทุกคนที่อยู่ต่างตกตะลึง
นี่มันเรื่องอะไรกันนี่?
เจียงลี่เริ่มพูดเป็นคนแรกว่า “เฉิงยี่ การตายของกั๋วต้งไม่เกี่ยวกับประธานเจียงเลย เขาถูกถานหย่งเซิ่งทำต่างหาก นายควรจะไปแก้แค้นที่ถานหย่งเซิ่งถึงจะถูกนะ ทำไมกลับมาหาเรื่องกับประธานเจียงหละ?”
ถานเฉิงยี่พูดว่า “หยุดแกล้งได้แล้ว!พวกบอกว่ากั๋วต้งถูกพ่อของฉันฆ่าตาย?แล้วมันเพื่ออะไร?เขาทำไมต้องมาฆ่าหลานแท้ ๆ ของเขา?อีกทั้งพวกแกตอนนี้ที่กำลังรวมหัวกันก็ไม่ใช่จะเตรียมวางแผนถล่มตระกูลถานของพวกฉันให้ล่มจมไปไม่ใช่หรือ?ยังมีหน้ามาจัดเล่นโขนให้ฉันดูอยู่นี่อีก ถุย!”
ทุกคนต่างก็เลยพูดอะไรไม่ออกอีก
ถานเฉิงยี่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก หันหลังกลับเดินจากไปเฉย ทิ้งไว้แต่โลงศพหลังดำทะมึน
ในห้องโถงใหญ่
พวกเจียงชื่อต่างกระอักกระอ่วนกันอย่างมาก
เดิมได้รับปากกับถานกั๋วต้ง จะช่วยถานเฉิงยี่ออกมา เวลานี้กับถานเฉิงยี่กลับกลายเป็นคู่แค้นถึงตายกันแล้ว ปัญหาแสนยากนี้จะแก้ยังไงได้?
ยากเกินจริง ๆ
เหมียวถงมองไปที่เจียงชื่อ แล้วมองไปที่โลงศพ เม้มปากพูดว่า “มันน่าโมโหจริง ๆ!ประธานเจียงท่านอุตส่าห์พยายามคิดหาทางช่วยถานเฉิงยี่ออกมา ผลสุดท้ายเขากลับไม่รู้บุญคุณ ยังเนรคุณจะมาล้างแค้นอีก!”
เจียงชื่อกลับส่ายหน้า พูดว่า “จริง ๆ แล้วถานกั๋วต้งก็ตายเพื่อฉัน ถานเฉิงยี่ก็คงจะถูกใครปั่นหัวยุแหย่ถึงได้เป็นถึงขนาดนี้ ผิดไม่ใช่อยู่ที่ตัวเขา แต่อยู่ที่ถานหย่งเซิ่ง”
เหมียวถงพูดอย่างไม่อยากยอมด้วยว่า “ท่านประธานเจียง เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ท่านยังจะไปพูดแทนนายบัดซบนั่นอีก ท่านจะใจดีเกินไปแล้ว”
หันหน้ากลับไป เธอก็เจอเอาโลงศพดำทะมึน “เห็นโลงศพนี่แล้วพะอืดพะอมเหลือเกิน ไม่เป็นมงคลเอาเลย ฉันจะจัดการสั่งคนเอาไปให้พ้นเดี๋ยวนี้เลยดีกว่า”
เอาออกไป?
รอก่อน
เจียงชื่อจัดการเปิดฝาโลงออก ข้างในว่างเปล่า เป็นโลงศพเปล่า ๆ
ช่างมาไวจริง ๆ!
ถานหย่งเซิ่งลุกขึ้นเดินออกไป ก็พอดีเห็นถานเฉิงยี่กำลังเดินเข้ามา
“เฉิงยี่ นายมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือ?”
“ฉันจะให้แกจ่ายเงินไปซื้อผู้ผลิตรายการ《หนุ่มรัน》,《เดอะวอยซ์》สองรายการนี้ของตระกูลจ้าว ไม่ว่าจะเป็นเงินเท่าไหร่ ทุ่ม!”
ถานหย่งเซิ่งขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก “คนจัดรายการนี้ฉันรู้จักอยู่ จริง ๆ แล้วฝีมือพื้น ๆ เองนะ ต้องใช้งั้นหรือ?”
ถานเฉิงยี่แค่นหัวเราะเยือก “มาตรฐานแค่ไหนไม่สำคัญ ที่ฉันต้องการ คือส่งสัญญาณการบุกโจมตี บอกตระกูลจ้าวให้รู้ไว้ว่า พวกเราตระกูลถานไม่ใช่จะมาแหย่เล่นได้”
“เอา งั้นฉันจะสนับสนุนนาย” ถานหย่งเซิ่งโบกมือทีเดียวเป็นจบรับปากการขอของถานเฉิงยี่
ถานเฉิงยี่กลับหลังหันเดินจากไปเฉย เรื่องที่พูดก็จบลงแล้ว ด้วยความเกลียดในตัวถานหย่งเซิ่งอย่ามาก นาทีเดียวเขาก็ไม่อยากอยู่กับเขา
ถานหย่งเซิ่งกำหมัดแน่น มองตามหลังถานเฉิงยี่ไป บ่นงึมงำกับตัวเองว่า “ไอ้เด็กเวร แกตอนนี้เหลิงเอาใหญ่แล้วสินะ?อย่าลืมเชียว อิสระที่แกได้มานั้นเพราะฉันให้หรอก รอให้แกช่วยฉันจัดการไอ้เจียงชื่อเสร็จ สิ่งที่จะต้อนรับแก จะเป็นการให้แกหลับยาว ให้แกไปอยู่กับลูกของแกที่ใต้พิภพกันเถอะ!”
เป็นพ่อคนคนหนึ่ง ความเหี้ยมโหดของถานหย่งเซิ่งมีได้ถึงขนาดนี้ ก็คงไม่มีใครแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...