จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 216

บริษัทตระกูลติง อาคารสำนักงาน ห้องประชุม

ติงจ้งกำลังประชุมกับสมาชิกคนสำคัญของบริษัทเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนงานในเดือนหน้า ติงเมิ่งเหยน ติงเฟิงเฉิงเองก็นั่งอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน

ขณะพูดคุยกัน เลขาหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาและพูดกับติงจ้งว่า “ประธานคะ ด้านนอกมีชายที่เรียกแทนตัวเองว่า‘งูเห่า’อยู่ทางด้านนอกค่ะ บอกว่าต้องการขอพบนายคนรองค่ะ”

หืม？

งูเห่า？

ต้องการพบติงเฟิงเฉิง？

ติงจ้งมองไปที่ติงเฟืงเฉิงพร้อมกับถามว่า “นายไปพบกับคนไม่เอาถ่านแบบนี้ได้ยังไงกัน？”

ติงเฟิงเฉิงส่ายหัวไปมา “ไม่นะ ผมไม่รู้จัก”

เขามองไปที่เลขา “เธอฟังชัดแล้วใช่ไหม？มาหาฉันแน่เหรอ？”

“ไม่ผิดค่ะ อีกฝั่งพาคนเจ็ดแปดคนมาด้วย ดูเหมือนว่าจะเป็นสมาชิกของ‘ทีมรถฟาส’ค่ะ”

เมื่อได้ยินคำว่า‘สมาชิกทีมรถฟาส’สี่คำนี้ สีหน้าของติงเฟิงเฉิงก็เปลี่ยนไป เขารู้ดีว่าปัญหาได้ตามมาถึงแล้ว

ทุกวันนี้ ติงจ้งเองก็ยังไม่รู้เลยว่าหลานชายคนที่ไร้ความสามารถคนนี้ไปเป็นเทพรถ ที่ทุกคนชื่นชมยกย่อง กลายเป็นคนดังได้อย่างไรกัน

สิ่งที่ติงจ้งนั้นรู้ก็คือ ทักษะการขับรถของติงเฟิงเฉิงนั้นแย่โดยไม่รู้จะเปรียบยังไง ไม่ได้สัมพันธ์กับคำว่าเทพเจ้ารถเลยแม้แต่น้อย

เขาพูดว่า “ทีมแข่งรถเร็วคือทีมงานมืออาชีพระดับแนวหน้าของประเทศ เนื่องจากเขาได้มาขอพบ หากปฏิเสธไปก็คงจะดูไม่เหมาะสม เฟิงเฉิง นายไปดูไป”

“ห๊ะ？อ่า..”

ใบหน้าของติงเฟิงเฉิงนั้นดำค่ำเครียด ไม่เต็มใจที่จะลุกเดินออกไป

คนอื่นๆต่างก็ไม่มีกะจิตกะใจอยากจะประชุมนัก ต่างอยากรู้ว่าเรื่องราวมันจะเป็นยังไงต่อ โดยเฉพาะติงเมิ่งเหยน เธออยากรู้จริงๆว่าติงเฟิงเฉิงจะทำอย่างไร

ติงจ้งเองก็สงสัยว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เมื่อการประชุมเสร็จสิ้นลง ทุกๆคนต่างลุกออกจากที่นั่งไป เมื่อเดินตามไปที่ห้องโถง ก็ได้พบกับงูเห่าและคนอื่นๆ

งูเห่า นั้นเป็นชายรูปร่างผอมบางที่มีกล้าม มีความอันตรายแผ่ออกมาจากร่างกายของเขา โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น ถ้าโดนจ้องคงจะสะดุ้งไม่ใช่น้อย

งูเห่าพูดต่อว่า “น้องสามของผมมันไม่ค่อยจะเก่งสักเท่าไหร่น่ะครับ ทำตัวหน้าไม่อายต่อหน้าท่านได้ ท่านถือว่าสั่งสอนมันได้ดีครับ”

ทันทีที่การสนทนาเปลี่ยนไป เขาก็พูดขึ้นทันทีว่า “ผมได้ยินน้องสามพูดว่า ทักษะการขับรถของท่านนั้นยอดเยี่ยมมาก สามารถที่จะเข้ามุมโค้งได้โดยที่ไม่ลดความเร็วลงเลย มันน่าทึ่งมากเลย มันช่างเป็นเรื่องน่าเสียดายที่ผมไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง ดังนั้น ท่านพอจะแสดงความสามารถ แข่งกับคนอื่นๆต่อไป ให้พวกเราได้ชื่นชมไหม？”

“เวลา สถานที่ ท่านสามารถเลือกได้เลย ผมไม่มีปัญหา”

งูเห่าพูดอย่างสุภาพ

อันที่จริง นี่มันเรียกว่าการร้องขออะไรกัน มันคือการต่อสู้ครั้งต่อไป！

ในฐานะทีมชั้นนำของประเทศ หัวหน้าทีมพ่ายแพ้ต่อผู้อื่นขนาดนี้ นั่นคงทำให้ทุกคนในทีมก็กลายเป็นตัวตลกทันที

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ทีมรถฟาส ถูกเพื่อนหลายคนเยาะเย้ย“”

วันนี้ งูเห่าได้ท้าทายแข่งกับตำนานเทพรถเสียแล้ว

ความเคารพในตัวของพวกเขา เสียหน้าจากที่ไหน ก็ต้องไปเอาคืนมาจากที่นั่น！