จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 888

ไอ้ชุดเผ่าดำได้ยินดังนั้นก็ตกใจเสียสติ เสวียนเจิ้นตัดสินใจต้องการที่จะทำตามแผนการนี้แล้ว！

เมื่อเทียบกับการอวดเก่งไม่รู้กำลังตนเองของเสวียนเจิ้นแล้วนั้น สิ่งที่ไอ้ชุดเผ่าดำกังวลมากกว่าก็คือ ถ้าเดินทางผิดไป ทุกอย่างมันจะพังหมด ทุกอย่างที่ได้มากอย่างยากลำบาก จะสูญสิ้นไปในพริบตา！

และต้นเหตุของทุกอย่าง ก็เป็นเพราะไม่คิดให้ดี！

การประจบสอพลอของผู้อาวุโสจางไม่มีทางที่จะไปมีผลต่อความคิดของเสวียนเจิ้นได้ การปรากฏตัวขึ้นของเขา ก็เป็นแค่ความต้องการของเสวียนเจิ้น ไม่มีทางส่งผลอะไรได้ ไม่ได้น่ากลัวอะไรเลย

“ท่านมีอะไรอยากจะพูดไหม?”

น้ำเสียงเย็นชา ทำให้คนตัวสั่น แม้แต่อากาศในตำหนักกลางก็เย็นลงไปจนติดลบ

ไอ้ชุดเผ่าดำพูดยิ้มๆ ว่า “ท่านราชา สิ่งที่ควรพูด ผมก็ได้พูดไปจนหมดแล้ว ในฐานะที่เป็นขุนนาง ก็ไม่สมควรที่จะไปขัดขวางความต้องการของท่านราชา แต่ว่า.......”

“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น เวลามันไม่รอใคร วันนี้ไม่เหมือนก่อนแล้ว ก่อนหน้านี้ผมคิดว่า ท่านกับผมจะอยู่บนเรือลำเดียวกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า พวกเราได้แยกกันไปคนละทางแล้ว กลายเป็นคนแปลกหน้าไปแล้ว ตอนนั้นผมก็ยังรู้สึกติดใจ โดยเฉพาะตอนที่ท่านจะจากผมไป ผมยังมีความหวังเล็กๆ เพราะถึงอย่างไรก็เป็นศิษย์อาจารย์กัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ท่านจะทำให้ผมผิดหวังมาก”

“จัดการทุกอย่างมาหลายปี ยอมอดทนเพื่อความมั่นคง ระมัดระวัง ทำตามกฎทุกอย่าง ทุกอย่างล้วนทำตามแผนที่ท่านวางไว้ให้เดิน ก็ถือว่าทำให้พวกเราสบายขึ้นมาก แต่ผมก็คิดว่าท่านทำตามกฎเกินไปจนจะล้าหลังเกินไปหรือเปล่า ตอนนี้เห็นแล้ว สถานการณ์มันก็เหมือนที่ผมคิดไว้”

“ท่านต้องการความเรียบร้อย แต่ว่าตอนนี้ การสู้อย่างเต็มที่ถึงจะเป็นทางเดียวของพวกเรา สำนักเจ็ดพิฆาตจับจ้องตลอด โหยวฟางก็คอยอาศัยจังหวะเข้าบุก จ้าวขุมนรกก็ใกล้จะออกมาแล้ว ถ้ายังไม่เตรียมตัว สิ่งที่รอพวกเราก็มีแต่ถูกแบ่งแยก ท่านมั่นใจได้ไหมว่าชิงตี้คนนั้นจะโผล่มาตอนไหน? ไม่กล้ารับปากใช่ไหมล่ะ ผมว่าตอนนี้เป็นไปได้อย่างเดียว นั่นก็คือจัดการกับทรัพยากรในมือตอนนี้ให้ดีที่สุด มีเพียงทางนี้ พวกเราถึงจะแน่นหนามั่งคง ไม่ถูกทำลาย”

จริง เสวียนเจิ้นพูดได้ไม่เลว！

สถานการณ์ในตอนนี้มันควบคุมไม่ได้แล้ว！

มีกองกำลัง3แห่งกำลังจับจ้องอยู่ แต่ละแห่งก็ไม่ใช่ย่อยๆ เลย！

แล้วจะทำอย่างไรได้?

ไอ้ชุดเผ่าดำนิ่งไปไม่พูด

“ตอนนี้ท่านพูดอะไรไม่ออก ก็แสดงว่าในใจของท่านตอนนี้ก็รู้ดีว่าสถานการณ์ในนี้ตอนมันเป็นอย่างไร ผมเห็นแก่ที่เราเป็นศิษย์อาจารย์กัน ถึงได้ปล่อยให้ท่านมากมายแบบนี้ ถ้าท่านไม่อยากอยู่ในสถานะศิษย์อาจารย์ที่แหลกสลายแบบนี้ ผมก็ขอให้เปลี่ยนใจเสียเถอะ ไม่อย่างนั้นละก็............”

พูดถึงจุดนี้ เสวียนเจิ้นก็ลังเลแล้วพูดว่า “ทำตัวเองให้ดีแล้วกัน！”

“ผู้อาวุโสจาง ทำตามแผนที่วางไว้！”

ผู้อาวุโสจางที่นิ่งหงอยไปเมื่อครู่ ตอนนี้ก็ลุกลี้ลุกลนขึ้นมาทันที พุ่งแทรกเข้ามา แล้วก็พูดอย่างเชิดหน้าชูคอว่า “ท่านราชา ทุกคนเตรียมพร้อมออกเดินทางแล้ว มีสี่มหาราชฟ้าสวรรค์สาขาฟ้าจัดการควบคุมสาขาทั้งสาม ไม่เกิน3วัน ทั้งประเทศหวาก็จะกลายเป็นกำลังของเพลิงเสวนทั้งหมดรวมทั้งพวกตระกูลที่ไม่เชื่อฟังด้วย！”

เสวียนเจิ้นพยักหน้าเบาๆ “ออกเดินทาง！”

พอสั่งการไป ทั้งเพลิงเสวนก็ยกพลออกไปทั้งหมด

การกระทำของพวกเขานั้น เรียกได้ว่ารวดเร็วทันควัน！

ในตอนนี้ พวกตระกูลทั้งหลายและสำนักลึกลับหยินเหมินที่กำลังอยู่ในช่วงพัฒนาตนเองสั้น ก็ต้องเข้าสู่ความกลัวอีกครั้ง และครั้งนี้ยังหนักหน่วงมากกว่าเดิม จนแทบจะไม่ให้โอกาสพวกเขาได้ตอบสนองได้ทันเลย！

พวกเขาเชื่อแค่คำเดียว！

ใครคล้อยตามข้าอยู่ ใครขวางข้าตาย！

ไปถึงที่ไหน ต้นไม้ใบหญ้าตายสนิท แทบจะไม่ให้คนมีทางรอด

คนที่จะบุกเข้าโจมตีประเทศหวาครั้งใหญ่ พวกเราก็ใช้ไม้อ่อนไม้แข็งผสมกันไป เพื่อให้ประเทศหวายอม แต่ครั้งนี้ ถ้าไปขัดขวางขัดคอพวกเขาล่ะก็ สิ่งที่รออยู่ก็มีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือ ฆ่าล้าง9ชั่วโคตร เข่นฆ่าไม่เหลือ ปลุกปล้ำทำร้ายมีหมด！

เทียนฝู่รู้ดี ว่าตอนนี้เพลิงเสวนเหมือนหมาจนตรอก โต้กลับมาแบบนี้ คงจะรีบร้อนมาก！

“ดังนั้นที่เรียกทุกคนมาครั้งนี้ ก็อยากจะฟังความเห็นของทุกคน ทุกคนก็พูดมาตามที่คิดเลยแล้วกัน”

เต๋ายอดเซียนนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “เรื่องนี้ผมว่า สู้ไปเลย ขวางไว้ได้เท่าไรก็เท่านั้นแหละ อย่างน้อยก็ทำให้พวกเรากดดันน้อยลงหน่อย ช่วงนี้ผมก็ได้ติดต่อคนของเหล่าตระกูลทั้งหลายและสำนักลึกลับหยินเหมิน ทีมของพวกเราก็กำลังขยายตัวขึ้น ถ้าเอาทุกคนมารวมกัน ก็น่าจะเพียงพอที่จะขวางการโต้กลับอย่างบ้าคลั่งของพวกเพลิงเสวนได้ ในประเทศก็เป็นเรื่องใหญ่มาก เกรงว่าพลังของพวกเราจะอ่อนแอ สุดท้ายก็จะทำอะไรทางต้นเหตุไม่ได้”

จางตุนเทียนก็อยากจะพูดต่อ “พี่เต๋าพูดได้ถูกต้อง พวกเราทำได้แค่ขวางไว้ ไม่สามารถจัดการที่ตัวปัญหาได้เลย ต่อให้คนพวกนี้สู้กันไม่หลับไม่นอน ก็ไม่มีทางกำจัดแผนชั่วของเพลิงเสวนได้ ประเทศหวามีพื้นที่กว้างใหญ่ เพลิงเสวนก็มีกองกำลังหยั่งลึกซับซ้อน สำหรับพวกเราแล้ว ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าลำบากและน่าปวดหัวมาก”

เทียนเต๋อก็พูดออกมาว่า “ผู้อาวุโสทั้งสองพูดได้ถูกต้อง เมื่อเทียบกับศึกในแล้วนั้น ศึกนอกนั้นอันตรายถึงชีวิต กองกำลังนอกดินแดน รวมถึงกองกำลังที่ไม่รู้ที่มาก็จับจ้องพื้นที่ของประเทศหวาทั้งนั้น การโต้กลับของพวกมันรุนแรงมาก มากันเยอะมากด้วย สำหรับชายอยางพวกเรานั้น ถือว่าเป็นการท้าทายมาก ศึกนอกศึกใน ทำให้พวกเราไม่มีทางแบ่งตัวไปรับมือได้ทัน เกรงว่าจะยากมากกว่าเดิมน่ะสิ”

เทียนซิงพูดว่า “ก็พูดถึงดินแดนตะวันตกที่ใกล้ๆ ก่อนเลยแล้วกัน 3ประเทศบุกเข้ามาประชิด กำลังค่อนข้างใหญ่ นี่ยังเป็นแค่ประเทศเพื่อนบ้านของประเทศหวาเท่านั้น กองกำลังอื่นก็จับจ้องอยู่ ที่ชายแดนกดดันเป็นเท่าตัว นี่แค่ดินแดนตะวันตกของเราเท่านั้น ชายแดนส่วนอื่นๆ ก็มีกองกำลังรวมตัวกันขึ้นมากมาย จุดประสงค์เพื่อเตรียมรอคำสั่งบุก”

พอพูดออกไป ก็เงียบกันไปทั้งห้อง

ที่พวกเขาพูดนั้น คือสถานการณ์ปัจจุบันเท่านั้น ภายใต้ศึกนอกศึกในนี้ ชีวิตประชาชนถึงจะเป็นสิ่งที่พวกนั้นต้องการ และเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการปกป้อง แต่ว่าเรื่องมันไม่เป็นอย่างที่คิด มันไม่มีทางที่จะไปปกป้องได้ และไม่มีทางที่จะใช้อาวุธหนักไปสู้ได้ แบบนั้นจะทำให้ประเทศหวาสาหัสมากเกินไป ประชาชนลำบาก พอถึงตอนนั้นประเทศหวาก็จะกลายเป็นเมืองผี ทุกคนจะตายเพราะเหตุนี้ เรียกได้ว่าน่าอนาถจนไม่อยากจะพูดถึงเลยทีเดียว！

“ทุกคนพูดถูกต้อง เพลิงเสวนมันโต้กลับมารุนแรงมาก เท่าที่ผมรู้มา ความกดดันของศึกนอกศึกในครั้งนี้ มันยังไม่ใช่เพียงเท่านี้ ที่เพลิงเสวนโต้กลับมาครั้งนี้ จะต้องทำให้เสียสมดุลไปมากแน่ๆ และพวกเราต่อให้มีคนเยอะ ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะถึงอย่างพวกมันก็มีสิ่งของที่จำเป็นไว้ในมือ มากกว่าเราเป็นร้อยเท่า หรืออาจมากกว่า หลังจากที่บุกเข้ามาโจมตีกลับแล้ว ปัญหาที่ทิ้งไว้ถึงจะเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด”

ทุกคนในห้องก็พยักหน้าเหมือนกัน เทียนฝู่พูดออกมาถูกต้อง ไม่ได้เกินจริงอะไรเลย เขาพูดได้เป็นกลาง ก็เริ่มจากที่เพลิงเสวนตอบโต้กลับมาครั้งนี้ จากตัวเลขที่รายงานเข้ามาทุกวัน รวมทั้งแรงกดดันจากเบื้องบน ทำให้พวกเขารู้ดี การโต้กลับของเพลิงเสวนในครั้งนี้ เรียกได้ว่ามาด้วยความโมโห คิดจะปกครองประเทศหวาให้ได้！

พวกมันฉลาดมาก เอาชนะแล้วก็จากไป การกระทำที่โอหังแบบนี้ ได้ทำให้ทุกคนได้รับอันตราย เจ็บปวดเกินบรรยาย

มันช่างน่าอนาถไร้ความเป็นคน ไม่หลงเหลือความดีเลย！

นิ่งไปครู่หนึ่ง เทียนฝู่ก็พูดต่อว่า “ถ้าพวกเราโต้กลับไป คนที่ลำบากก็ถือชาวบ้าน！”