จอมนักรบทรงเกียรติยศ นิยาย บท 894

ผาจินสุ่ย

เนื่องจากสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ที่มีเอกลักษณ์พิเศษ ทำให้ที่นี่พัฒนากลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงมากแห่งหนึ่ง โดยเฉพาะน้ำตกที่ร่วงลงมาจากฟ้าเหมือนดั่งภาพวาด ทำให้ชื่อเสียงของผาจินสุ่ยโด่งดังมากขึ้น ด้านนอกเป็นน้ำตกที่เกิดจากธรรมชาติล้วน ๆ แต่มีเพียงนินจาเท่านั้นที่รู้ว่า สิ่งที่ขึ้นชื่อจริง ๆ ของผาจินสุ่ยไม่ใช่เรื่องน้ำตก แต่เป็นถ้ำมองทะลุเห็นท้องฟ้าที่อยู่ด้านในน้ำตก

เสวียนเจิ้นจับตัวเย่ชิงหยู่มาไว้ที่นี่ และได้คิดพิจารณาไตร่ตรอง ว่านอกจากได้ในสิ่งที่เขาปรารถนาแล้ว เขายังอยากทำให้ตระกูลที่ต่อต้านเหล่านั้นได้รู้ว่า เทพแห่งสงครามจบสิ้นแล้ว ภรรยาของเทพแห่งสงครามก็ถูกเขาลากลงมาจากแท่น เป็นผู้หญิงที่เขาอยากฆ่าก็ฆ่าได้ทุกเมื่อ หากทำให้เขาโกรธ จุดจบคือความตายเท่านั้น!

และการลงมือในครั้งนี้เป็นหยินฮว่าหัวหน้าสาขาเหลิงลงมือจัดการด้วยตัวเอง เขารับคำสั่งจากเสวียนเจิ้น ให้จัดการกับพวกที่ต่อต้านดื้อรั้นเหล่านั้น แน่นอนว่า ตระกูลที่ต่อต้านอย่างเอาเป็นเอาตายเหล่านี้ ไม่มีใครเต็มใจมาสักคน ทุกคนล้วนถูกหยินฮว่าจับตัวมาทั้งนั้น ด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยมร้ายกาจ

นอกจากใช้ตัวเย่ชิงหยู่มาเป็นเงื่อนไขในการต่อรองแล้ว สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นคือต้องกระตุ้นพวกเขา ทำให้พวกเขาได้รู้ว่า ใครกันแน่ที่เป็นพี่ใหญ่ตัวจริง!

ผาจินสุ่ยตอนนี้ถูกปิดล้อมไว้หมดแล้ว และที่ปลายหน้าผาจินสุ่ย แท่นหินธรรมชาติก้อนนั้น มีชายหญิงอายุแตกต่างกันไป สวมชุดสวยงามยืนเรียงรายกันอยู่ด้วยสภาพอิดโรย มีอาการบาดเจ็บที่เห็นได้ชัด ดูน่าตกใจมาก และด้านหน้าพวกเขา มีหัวหน้าสาขาเหลืองท่าทางดูกำกวมคลุมเครือยืนอยู่ รวมถึงกองกำลังที่แข็งแกร่งของเพลิงเสวนด้วย

บอกว่าเอาตัวเย่ชิงหยู่มาเป็นเงื่อนไขต่อรอง ล่อให้พวกเขายอมจำนน แต่ในความเป็นจริงคือบีบบังคับ และสั่งสอนพวกเขาอย่างรุนแรง

หยินฮว่ายืนอยู่ด้านหน้าน้ำตกผาจินสุ่ย หันหลังให้กับกลุ่มคน ท่าทางเหยียดหยามทุกสิ่ง บวกกับรูปร่างหน้าตาของเขาที่ดูสวยงามยิ่งกว่าผู้หญิง ทำให้ยิ่งดูอ่อนโยนแปลก ๆ และตอนนี้เขาดูเหมือนกำลังรออะไรอยู่

“หัวหน้าสาขาครับ ถึงเวลาสมควรแล้ว ตระกูลฟางที่เป็นผู้นำตระกูลขุนนาง รวมถึงสำนักฉิวหลงที่เป็นผู้นำสำนักต่าง ๆ ได้ถูกจับมาหมดแล้ว จริงสิ ผู้ดูแลองค์กรนินจาก็ถูกจับมาแล้วเช่นกัน”

“องค์กรนินจา?” หยินฮว่าขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย ใช้เสียงน้ำเสียงที่ดูคลุมเครือของเขา เอ่ยพูดด้วยความประหลาดใจ : “พวกเขาเลือกฝั่งแล้วเหรอ?”

“หัวหน้าสาขาครับ องค์กรนินจากับพวกเราต่างคนต่างอยู่มาแต่ไหนแต่ไร แต่คราวนี้ ดูเหมือนพวกเขาเข้ามายุ่งวุ่นวายมากเกินไป ก่อนหน้าที่พวกเราจะรวบรวมตระกูลขุนนางและสำนักต่าง ๆ ให้ยอมจำนนต่อพวกเรา พวกเขาก็ได้เข้ามาแทรกแซงแล้ว ดังนั้นผมจึงได้จับตัวพวกเขามาด้วย เพื่อให้ยอมจำนนต่อพวกเราให้หมด!”

หยินฮว่าเงียบอยู่ครู่หนึ่ง “เอาตัวคนผู้นั้นมา”

หยินฮว่ามองไปที่ชายชรา แล้วเอ่ยพูดเสียงเย็นชา : “แกทำตำแหน่งอะไรในองค์กรนินจา?”

ชายชรานิ่งเงียบ

เพี๊ยะ!

คนคนนั้นสะบัดหลังมือฟาดหน้าเขาไปหนึ่งครั้ง

เลือดไหลออกมาจากปากและจมูก ชายชราไม่ปริปากพูดสักคำ

“แข็งกร้าวดีนี่!” หยินฮว่าแสยะยิ้มพลางเอ่ยพูด : “องค์กรนินจาแข็งกร้าวอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หลังจากมือที่ยกขึ้นมาวางกลับลงไป แขนข้างหนึ่งของชายชราก็ได้ร่วงหล่นลงทันที เลือดไหลนองพื้น คราวนี้ ชายชราขมวดคิ้วแน่น ท่าทางเจ็บปวดทรมานมาก

“องค์กรนินจาเลือกที่จะต่างคนต่างอยู่กับพวกเรามาโดยตลอด แต่ตอนนี้ในเมื่อพวกแกทำเกินเลย งั้นต้องขอโทษด้วยนะ ในเมื่อเลือกข้างแล้ว ฉันก็ไม่มีเวลามาเสียเวลากับแก เตรียมตัวตายหรือยังล่ะ? ฮ่าฮ่าฮ่า......”

หยินฮว่ายิ้มค้างอยู่อย่างนั้น แล้วเอ่ยพูดเสียงเย็นชา : “โยนมันลงไป!”

ชายชราเหมือนกับว่าวไม่มีผิด ได้ลอยตกลงไปในน้ำตกที่อยู่ตรงหน้าผาจินสุ่ย

“องค์กรนินจา ดีจริง ๆ เลย!”

ทันใดนั้นได้มีอีกคนถูกพาตัวขึ้นมา ไม่รอให้หยินฮว่าเอ่ยปาก คนคนนั้นก็ได้ร้องห่มร้องไห้บอกตำแหน่งของตัวเองออกมา

“ดูท่าทางองค์กรนินจาก็ได้แค่นี้เองสินะ” หยินฮว่าแสยะยิ้มพลางเอ่ย : “ผู้อาวุโสด้านการทูตตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง สามารถแข็งกร้าวได้ถึงเพียงนี้ แกเป็นถึงผู้ดูแลระดับสูง กลับยอมละทิ้งทุกอย่าง รู้สึกผิดต่อชายชราเมื่อครู่นี้บ้างไหม?”

“ไม่ ไม่ ดังคำกล่าวที่ว่าผู้รู้สถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด ตอนนี้ผมเป็นเพียงเนื้อปลา ส่วนคุณเป็นดั่งเลื่อย ผมเป็นเหมือนเนื้อชิ้นหนึ่งที่อยู่บนเขียงของคุณ ผมจะมองไม่ออกได้ยังไงล่ะ?”

“สายตาใช้ได้นี่นา งั้นก็ดี แกไปตายได้แล้ว!”

พูดจบ คนคนนั้นเป็นเหมือนกับว่าวที่เชือกขาด สิ้นชีวิตอยู่ในน้ำตก!

และตอนนี้ ฟางเหยียนขาดการติดต่ออย่างสิ้นเชิง เขาจึงอยากฆ่าเย่ชิงหยู่ขึ้นมาทันที แต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องมาจนถึงวันนี้ เย่ชิงหยู่จะมีประโยชน์ขึ้นมา

ภรรยาของจอมพลโผ้จวินเทพแห่งสงคราม ฐานะสูงส่ง ใช้หล่อนเป็นตัวล่อ รู้สึกสะใจจริง ๆ!

หยินฮว่าสังเกตอาการหวาดกลัวของทุกคนไว้หมด แล้วได้หัวเราะพลางเอ่ยพูดว่า : “ทุกท่าน ฉันจะแนะนำทุกท่านให้รู้จักกัหญิงสาวผู้สวยสดงดงามที่สุดในแผ่นดินคนนี้ เธอเป็นเหยื่อล่อในวันนี้ และจะกลายเป็นของเล่นของทุกท่าน อ้อ ขอโทษด้วยนะ ตอนนี้ดูท่าทางจะน่าเวทนาเกินกว่าจะทนดูได้ไปหน่อย ทนดูตรง ๆ ไม่ได้ แต่อย่าลืมล่ะ ใบหน้ารูปไข่และเรือนร่างของเธอ เหนือระดับอย่างแน่นอน อ้อ จริงสิ ลืมแนะนำไปเลย สถานะของเธอก็คือภรรยาของเทพแห่งสงครามผู้มีเกียรติของประเทศหวา เธอชื่อเย่ชิงหยู่!”

นิ่งเงียบ เงียบเหมือนกับความตาย!

คนที่มาที่นี่ มีใครไม่รู้จักเย่ชิงหยู่บ้างล่ะ?

ต่อให้เทพแห่งสงครามจบสิ้นไปแล้วจริง ๆ!

ก็ไม่มีใครกล้าคิดแตะต้องเย่ชิงหยู่!

ด้านหลังกลุ่มคน ฟางเหมี่ยวได้ถูกคนของตระกูลฟางจับตัวไว้แน่น แม้แต่ปากก็ถูกปิดเอาไว้ พวกเขารู้ดีว่า หากฟางเหมี่ยวต่อต้านขัดขืน ชะตากรรมก็จะเหมือนกับคนกลุ่มก่อนหน้านี้!

ความโกลาหลที่เกิดขึ้นด้านหลัง หยินฮว่าเห็นหมดอยู่แล้ว เขาแสยะยิ้มออกมา “ดูท่าทาง มีคนอดใจไม่ไหวแล้วสินะ”

“ทุกท่าน ของเล่นมีเพียงชิ้นเดียว และพวกท่านมีมากมายขนาดนี้ จึงไม่พอที่จะแบ่งกัน ฉันเป็นคนที่มีหลักการมาก ใครมาถึงก่อนก็ได้ไป หากพลาดไปก็ไม่รอแล้วนะ!”

ไม่มีใครกล้าขยับ แต่ละคนต่างนิ่งเงียบ

ฟางเหมี่ยวดิ้นรนอย่างหนัก แต่ถูกคนอื่นจับตัวเอาไว้จนแน่น!

“ผู้นำตระกูล ต้องใจเย็นนะครับ อย่าให้ต้องเสียทั้งคุณนายและคุณอีกเลย ตอนนี้ตระกูลฟางต้านทานคลื่นยักษ์นี้ไม่ได้ หากคุณเป็นอะไรขึ้นมา ตระกูลฟางคงจบสิ้นแน่นอน!”