จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 119

บทที่ 118 คนงี่เง่า

ทุกอย่างเป็นไปตามที่คาดไว้ เฉินหมิงวั่งคนงี่เง่าคนนี้ หลงกลแล้วจริงๆ

หลี่เมิ่งอยากตะโกนด้วยความตื่นเต้นในใจ แต่เขาก็อดกลั้นเอาไว้

เรื่องไร้สาระ ตอนนี้ฉันก็เอาชนะนายได้แล้ว ทำไมจะไม่กล้า?” หลี่เมิ่งไม่ลืมที่จะเตือนเฉินหมิงวั่ง ตอนนี้นายได้แพ้

ให้กับฉัน

เฉินหมิงวั่งโกรธจนขบฟัน และหวังว่าจะได้รับชัยชนะครั้งใหญ่อีกครั้ง

“ถ้าอย่างนั้นรอบนี้เรามาเดิมพันสิบล้านบาท กล้าไหม?” เฉินหมิงวั่งตะโกน

สิบล้าน!

เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ เสี่ยวยู่ก็ตกตะลึงทันที และบ่นพึมพำกับตัวเอง “สิบล้าน สิบล้าน……”

หลี่เมิ่งรู้สึกตื่นเต้นมาก ในที่สุดก็สามารถโกงเฉินหมิงวั่งได้สำเร็จ

บรรดาผู้ชมที่อยู่รอบๆ ต่างก็ประหลาดใจเช่นกัน มีไม่กี่คนที่เดิมพันกันใหญ่เช่นนี้

จู่ๆเฉินฟางตกใจจนตั้งสติได้ และดูเหมือนจะเข้าใจทุกอย่าง

“เดี๋ยวก่อน พี่ อย่าเดิมพันกับเขาเด็ดขาด นี่คือกับดัก!” เฉินฟางตะโกนออกไปตรงๆ โดยไม่สนใจว่ามีผู้คนมากมายอยู่รอบๆ

หลี่เมิ่งมีแววตาเปล่งประกาย เขาคิดว่าเขาแสดงได้ดีมาก ไม่คาดคิดว่าน้องสาวของเฉินหมิงวั่งจะสังเกตเห็น

“กับดัก? ฮ่าฮ่า เฉินหมิงวั่ง นายคิดดูดีๆ นายเป็นคนดึงฉันมาเดิมพันเอง ตอนนี้น้องสาวนายบอกว่ามันเป็นกับดัก!”

“ตลกสิ้นดี! ทุกคนแสดงความคิดเห็นหน่อย!” หลี่เมิ่งตะโกนใส่ทุกคนด้วยใบหน้าเหยียดหยาม

“ฮ่าฮ่า……” คนรอบตัวที่ไม่รู้ความจริงรู้สึกไร้สาระมาก เขากำลังจะจากไป คุณไปดึงเขาให้มาเดิมพันต่อ และในทางกลับกันยังบอกว่าพวกเขาวางกับดัก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าตลกมาก?

เฉินฟางใบหน้าแดงก่ำเพราะถูกเยาะเย้ย แต่ว่า สิบล้านนั้นไม่ใช่เงินน้อยๆเลย ถ้าเฉินหมิงวั่งแพ้จริงๆ กลับบ้านจะต้องถูกพ่อขอทุบตีจนตายแน่นอน

แม้ว่าพี่ชายคนนี้จะชอบแก่งแย่งและไม่เอาไหน แต่เฉินฟางก็ยังไม่อยากเห็นเขามีปัญหา

“พี่ เชื่อฉันสิ นี่เป็นกับดักจริงๆ หยุดเดิมพันได้แล้ว พวกเรากลับบ้านกันเถอะ!” หลังจากพูดเสร็จ เฉินฟางก็ดึงเฉินหมิงวั่งจากไป

เฉินหมิงวั่งสะบัดมือของเฉินฟางออก และตะโกนอย่างเย็นชา “โอเค อย่ามาทำให้ขายขี้หน้าแถวนี้! ถ้ามีกับดักฉันจะดูไม่ออกเลยเหรอ เห็นพี่ชายของเธองี่เง่าหรือไง?”

เฉินหมิงวั่งไม่เชื่อคำพูดของเฉินฟาง เงยหน้าขึ้นมองหลี่เมิ่งอย่างหยิ่งผยอง และตะโกนว่า “หลี่เมิ่ง นายจะเดิมพันหรือไม่?”

หลี่เมิ่งเดิมพันแน่นอน เขาใช้ความพยายามอย่างมาก เพื่อล่อให้เฉินหมิงวั่งตกเป็นเหยื่อ ดังนั้นมีหรือที่เขาจะไม่เดิมพัน?

เพียงแต่ว่า สิบล้านยังไม่เพียงพอ

หลี่เมิ่งแสร้งทำเป็นไม่สนใจและพูดว่า “คุณเฉิน เอาอย่างนี้ดีกว่า รอบนี้เรามาเปลี่ยนเกมเล่นกันเถอะ!”

เฉินหมิงวั่งถาม “จะเปลี่ยนอย่างไร?”

หลี่เมิ่งเหลือบมองหวางฮ่านที่อยู่ข้างๆเฉินหมิงวั่ง แล้วยิ้มแปลกๆ “ข้างหลังนายมียอดฝีมือไม่ใช่เหรอ? อย่างนี้ นายให้เขาสู้ ฝั่งฉันก็จะหาคนมาสู้ด้วย และฉันคิดว่าการเดิมพันสามารถเพิ่มขึ้น เดิมพันยี่สิบล้านดีกว่า?”

เฉินหมิงหวังเหลือบมองชายชราสวมชุดดำที่อยู่ด้านหลังหลี่เมิ่ง จากนั้นกระซิบถามหวางฮ่าน “อาหวาง คุณมั่นใจไหม?”

เมื่อกี้ตอนที่หวางฮ่านกำลังเลือกนักมวย เขาได้พบกับชายชราชุดดำในค่ายของหลี่เมิ่ง เขาพอรู้ความแข็งแกร่งของเขา

“คุณเฉิน ถ้าเป็นชายชราชุดดำ ฉันมั่นใจว่ามีโอกาสชนะ80%!”

โอกาสชนะ80% ในสังเวียนมวยเถื่อนนี้ถือว่าสูงมาก มันเป็นชัยชนะที่แน่นอนแล้ว

เฉินหมิงวั่งได้ยินก็เริ่มตัดสินในใจ แต่เงินยี่สิบล้านนั้นมากเกินไป ถ้าเขาแพ้ กลับบ้านจะต้องถูกพ่อทุบตีจนตายแน่นอน

เพียงแต่ว่า หากชนะ ก็สุขสบายไปตลอดชีวิต

เฉินหมิงวั่งกัดฟัน “แม่ง ถ้าต้องการบรรลุเป้าหมายก็ต้องยอมลงทุนกันหน่อย ตกลงเดิมพัน!”

……โธ่

ผู้ชมที่เฝ้าดูความตื่นเต้นรอบๆต่างรู้สึกผิดหวัง สิ่งที่พวกเขาหวังจะได้เห็นคือความโหดของแต่ละหมัดที่น่าสังเวชใจ แต่การต่อสู้ของนักบู๊นั้นเร็วกว่าคนธรรมดามาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่มีความแข่งแกร่งที่แตกต่างกัน

หวางฮ่านได้รับบาดเพียงเล็กน้อย ก้มศีรษะแล้วเดินไปหาเฉินหมิงวั่งด้วยความละอายใจ “ขอโทษคุณเฉิน อีกฝ่ายซ่อนความแข็งแกร่งของเขาไว้ ฉันแพ้แล้ว!”

เฉินหมิงวั่งดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดของหวางฮ่าน ยังคงยืนงุนงงอยู่ที่เดิม

เงินยี่สิบล้าน กลับบ้านต้องโดนพ่อทุบตีจนตายแน่นอน!

ขณะนี้หลี่เมิ่งไม่จำเป็นต้องแสดงต่อไป หัวเราะด้วยความดีใจ “คุณเฉิน ขอบคุณสำหรับเงินยี่สิบล้านของนาย! ถ้าปฏิเสธมันก็จะเป็นการเสียมารยาท!”

เฉินหมิงวั่งพึ่งตั้งสติได้ จ้องมองหลี่เมิ่งด้วยดวงตาแดงก่ำ และตะโกนว่า “หลี่เมิ่ง ทั้งหมดนี้นายเป็นคนวางแผนไว้แล้วใช่ไหม?”

หลี่เมิ่งทำตัวเหมือนคนพาล ทำท่าทางนายจะทำอะไรฉันได้ “ใช่ ฉันเป็นคนวางแผนเอง ใครให้นายมันงี่เง่าขนาดนี้?”

“นายมันนักต้มตุ๋น!” เฉินหมิงวั่งพุ่งไปข้างหน้า ต้องการลงมือกับหลี่เมิ่ง แต่ว่า ลูกน้องของหลี่เมิ่งเข้ามาขวางไว้ตรงหน้าเขาทันที

หลี่เมิ่งดึงลูกน้องถอยห่างออกไป และไปยืนตรงหน้าเฉินหมิงวั่งอีกครั้ง และพูดอย่างหยิ่งผยอง “ทำไมล่ะ? แพ้พนันก็จะลงมือทำร้ายเหรอ? นายไม่ลองมองตัวเองมีความสามารถเช่นนั้นหรือเปล่า?”

“โอเค เห็นแก่เงินมูลค่ายี่สิบล้าน ฉันจะไม่ถือสานาย บ๊ายบาย!” หลี่เมิ่งได้พาลูกน้องของตัวเองไปจากเฉินหมิงวั่งอย่างภาคภูมิใจ

เฉินหมิงวั่งไม่พอใจ และตะโกน “หลี่เมิ่ง นายหยุดเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการเดิมพันกับนายอีกครั้ง!”

หลี่เมิ่งหันกลับมามองเฉินหมิงวั่ง และหัวเราะเยาะเย้ย “เฉินหมิงวั่ง ฉันได้สอบถามมาแล้ว อย่างมากนายก็สามารถระดมทุนได้เพียงยี่สิบล้านเท่านั้น ตอนนี้นายไม่มีเงินแล้ว นายจะเอาอะไรมาเดิมพันกับฉัน?”

จู่ๆเฉินหมิงวั่งก็ชี้ไปที่เฉินฟางที่อยู่ด้านข้าง วิ่งไปเหมือนคนบ้า ดึงเฉินฟางและพูดว่า “ฉันไม่มีเงิน แต่น้องสาวของฉันยังมีเงิน การเดิมพันของพวกเรายังไม่จบ!”

เมื่อเห็นดวงตาสดใสของเฉินฟาง สายตาหลี่เมิ่งก็เหมือนมีแสงที่ร้อนแรง

“เอาล่ะ ถ้านายสามารถหาเงินมาได้ ฉันจะเดิมพันกับนายต่อไป!

เฉินหมิงวั่งรีบขอร้องเฉินฟางทันที “น้อง น้องคนดี เธอเอาเงินให้ฉัน คราวนี้ฉันจะเอาเงินกลับมาให้หมด!”