จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 353

“คุณท่าน เกิดเรื่องขึ้นกับคุณหลงครับ”

ชายชราผู้ดูแลบ้านวิ่งเข้ามาหาหม่าเต๋อฝูด้วยท่าทางตื่นตระหนก

“เกิดอะไรขึ้น อย่าบอกนะว่าทำไม่สำเร็จ บอกเขาว่าถ้าทำไม่สำเร็จ ก็อย่าหวังว่าจะได้เงิน” หม่าเต๋อฝูพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“คุณหลงตายแล้ว พวกนั้นก็ตายหมดแล้วครับ”

สีหน้าของชายชราผู้ดูแลบ้านสยองเล็กน้อย

หม่าเต๋อฝูอึ้งไป เขาเคยเห็นความสามารถของหลงเทียนสิงด้วยตาตัวเอง เขาเป็นคนที่มีความสามารถในการต่อสู้ แถมเขายังพาลูกน้องไปมากมาย ทำไมถึงยังล้มเหลวได้อีก!

“ให้ตายเถอะ หลี่โม่เป็นแผ่นเหล็กหรือยังไงถึงไม่มีใครทำอะไรมันได้!”

ชายชราผู้ดูแลลังเลเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดออกมาเบาๆ ว่า “หรือว่าหลี่โม่จะไม่ใช่คนธรรมดาครับ เรายั้งมือไว้ก่อนดีไหมครับ”

“ยั้งมืออย่างนั้นเหรอ ฉันแก้แค้นเพื่อลูกชาย จะต้องแก้แค้นให้ได้ ถึงตระกูลจะล่มจมฉันก็จะต้องฆ่าหลี่โม่ให้ตาย!”

ตอนนี้หม่าเต๋อฝูบ้าคลั่งไปแล้ว ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูกชายในวัยชรา ความเคียดแค้นที่ไม่มีผู้สืบสกุล ทำให้จิตใจของหม่าเต๋อฝูพังทลาย

“เชิญคุณชายใหญ่ของตระกูลฉิงมา เขารู้จักคนเยอะไม่ใช่เหรอ ฉันต้องการหานักฆ่าและทหารรับจ้าง หาคนที่สามารถฆ่าหลี่โม่ได้! รางวัลหนึ่งร้อยล้าน ต้องเอาชีวิตของหลี่โม่มาให้ได้”

ชายชราผู้ดูแลถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาหยิบมือถือขึ้นมาติดต่อหาคุณชายใหญ่ของตระกูลฉิง

ตระกูลฉิงเป็นหนึ่งในตระกูลระดับสูงของเมืองเอก เพราะว่าตระกูลของเขาไม่ได้พึ่งพาธุรกิจในการยกระดับตระกูลเหมือนตระกูลอื่น ตระกูลฉิงอาศัยเส้นสายในการยกระดับตระกูล

ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจหรือการคมนาคมใดๆ ล้วนมีเส้นสายกับ ตระกูลฉิง จากเส้นสายพวกนี้ ทำให้ตระกูลฉิงค่อยๆ มีอำนาจขึ้นมา และมีหุ้นในธุรกิจมากมาย แถมยังช่วยแก้ไขปัญหาต่างๆ นานาให้พวกธุรกิจที่มีหุ้นอีกด้วย

คุณชายใหญ่ของตระกูลฉิง เป็นคนทายาทรุ่นใหม่ที่มีความโดดเด่น เขาเป็นที่รู้จักในแวดวงต่างๆ ในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นคนใหญ่คนโตหรือคนธรรมดาทั่วไปก็ล้วนเป็นเพื่อนของคุณชายใหญ่ของตระกูลฉิง

ชายชราผู้ดูแลบ้านติดต่อพาคุณชายใหญ่ของตระกูลฉิงและเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฟัง คุณชายใหญ่บอกว่าจะมาหาหม่าเต๋อฝูด้วยตัวเอง

ไม่นานคุณชายใหญ่ของตระกูลฉิงก็มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลหม่า ชายชราผู้ดูแลบ้านพาคุณชายใหญ่มาหาหม่าเต๋อฝู

“คุณท่าน คุณชายใหญ่ของตระกูลฉิงมาพบครับ”

หม่าเต๋อฝูหลุดออกจากภวังค์ของความเจ็บปวด เขามองคุณชายใหญ่ด้วยแววตาเหม่อลอย

“ฉิงจี้เย่ นายมาได้ยังไง โทรขอความช่วยเหลือจากนายก็พอแล้ว นายไม่จำเป็นต้องมาถึงที่นี่ก็ได้”

“ผมไม่มาไม่ได้หรอกครับคุณอา ไม่ว่ายังไงเป็นเรื่องแก้แค้นให้น้องสาม อีกอย่างน้องคนสุดท้ายก็ตายเพราะน้ำมือของหลี่โม่ คนที่เป็นพี่ใหญ่อย่างผมต้องออกโรงเพื่อพวกเขา”

แววตาของฉิงจี้เย่วูบไหว เขาสนใจในตัวของมังกรที่ดุร้ายอย่างหลี่โม่แห่งเมืองฮ่านเป็นอย่างมาก เขาคิดในใจว่าอยากทำให้หลี่โม่มาเป็นคนของตัวเอง

หม่าเต๋อฝูถอนหายใจออกมา เขาฝืนยิ้มแล้วพูดออกมาว่า “นายสนใจแล้วเหรอ ฉันไม่ได้มีเส้นสายเยอะเหมือนนาย ไม่รู้จักพวกทหารรับจ้างหรือนักฆ่า ฉันทำได้เพียงให้เงินเท่านั้น ต้องให้คนหนุ่มอย่างนายช่วยติดต่อให้”

“วางใจเถอะครับคุณอา เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องเล็ก ผมจะส่งข่าวเรื่องเงินรางวัลไปให้พวกที่เป็นทหารรับจ้างกับนักฆ่า ต้องมีทหารรับจ้างกับนักฆ่าจำนวนมากไปจัดการมัน จนมันถึงแก่ความตาย”

หม่าเต๋อฝูพยักหน้า เขารู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย ถือว่ามีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย

“ฉันจะโอนเงินให้นายร้อยล้าน ฉันเชื่อใจนาย ฉันต้องการให้มันตาย ยิ่งเร็วเท่าไรยิ่งดี”

“สบายใจได้เลยครับ ผมจะติดต่อเดี๋ยวนี้เลยครับ ช่วงนี้มีนักฆ่าที่มีชื่อเสียงอยู่ที่เมืองเอก ให้เขาไปลองดู”

เมื่อได้รับข้อความที่ฉิงจี้เย่ส่งมา เหล่าหูรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างสุดขีด ธุรกิจมูลค่ายี่สิบล้านทำให้อะดรีนาลินของเหล่าหูพลุ่งพล่าน

“เมืองฮ่าน หลี่โม่ ไม่เห็นจะเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ใช้เงินขนาดนี้เพื่อจะลอบฆ่าลูกเขยในตระกูลต่ำต้อยที่แต่งเข้ามาอยู่ในบ้านของผู้หญิง ไม่รู้ว่าใครเงินเยอะแล้วบ้ากันแน่”

เหล่าหูพูดพึมพำพลางดูข้อมูลที่ฉิงจี้เย่ส่งมาให้

ข้อมูลที่ละเอียดเกี่ยวกับหลี่โม่ รวมถึงกู้หยุนหลันและญาติสนิทถูกส่งมาให้เหล่าหู แต่ข้อมูลที่หลี่โม่ฆ่าคนร้ายกว่ายี่สิบคนด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในข้อมูลนี้

“นี่มันง่ายเกินไป ดูยังไงต้องมีอะไรอย่างแน่นอน ไปลองถามคนดูก่อนดีกว่า”

เหล่าหูระมัดระวังจนชิน การที่เป็นนักฆ่า ถ้าไม่ระมัดระวังมากพอ เขาคงจะตายไปเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้ว

เหล่าหูติดต่อกับผู้รอบรู้สองคนในเมืองฮ่าน เขาถามเรื่องของหลี่โม่อย่างละเอียด

คำพูดของทั้งสองคนแทบจะเป็นไปในทิศทางเดียวกันคือหลี่โม่เกาะผู้หญิงกิน และถูกคนเยาะเย้ยต่างๆ นานา

เมื่อเหล่าหูฟังจบ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเตรียมปืนและมีดให้พร้อม

“ยังไงก็ต้องระวังเอาไว้ ถ้าฆ่าหลี่โม่ตรงๆ มันจะดูไม่ค่อยเข้าท่า ต้องเริ่มจากการลักพาตัวคนข้างกายของมันก่อน”

เหล่าหูพูดพึมพำพลางเตรียมการ สุดท้ายเขาเอาระเบิดเวลาใส่ไว้ในกระเป๋าเป้ทหาร

“ปกติพ่อตาแม่ยายของมันจะอยู่ที่บ้าน นี่เป็นเป้าหมายที่ดี คนแก่สองคนไม่มีทางขัดขืนอย่างแน่นอน อีกอย่างพวกตำรวจไม่น่าจะมีความเคลื่อนไหวอะไร หลังจากพวกตำรวจก็หลอกให้หลี่โม่ติดกับดัก เอาอย่างนี้แหละ!”

เหล่าหูวางแผนเสร็จเรียบร้อย จากนั้นจึงตรวจดูอาวุธของตัวเอง จากนั้นจึงขับรถไปยังเมืองฮ่าน