จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 131

บนต้นไม้สูงที่อยู่ริมรั้วบ้านพัก เจนนี่กำลังเล็งปืนสไนเปอร์ไปที่ทรงนัสอย่างเงียบเชียบ ตอนนี้เธอกำลังรอโอกาสอย่างใจเย็น นี่เป็นแผนเบี่ยงเบนความสนใจของเฉินจิ้ง แล้วใช้อาวุธสังหารของศัตรูจัดการพวกมันเอง

การจะฆ่าพวกจอมขมังเวทย์ได้นั้นลำบากมาก เพราะแต่ละคนมีของป้องกันตัวเองเยอะ มีแต่เพียงอาวุธเฉพาะทางที่ถูกเตรียมไว้เท่านั้นถึงจะทำได้สำเร็จ

แต่ด้วยปืนกระบอกนี้ ที่ถูกเตรียมไว้ลอบสังหารเกรียงไกร มันก็ย่อมใช้จัดการทรงนัสได้เช่นกัน

เปรี้ยง!

ควายธนูได้ชนเข้ากับหุ่นพยนต์อีกครั้ง เฉินจิ้งได้อาศัยจังหวะนี้กระโดดถีบตัวออกไป

ตุบ!

เมื่อเขาเหยียบพื้น พลังในร่างของเขาก็ปะทุออกมาอย่างรุนแรง

“ แปดประตูเซียน…ประตูที่ 3 เปิด! ”

เฟี้ยว!

พื้นดินสั่นสะเทือน เศษหินกระจายไปทั่ว เกิดเป็นรอยฝ่าเท้าลึกเกือบ 10 เซนติเมตรบนพื้น ร่างของเฉินจิ้งหายไปในพริบตา

หลังจากใช้ท่านี้เขาจะมีพลังและความเร็วมากกว่าเดิมถึงสามเท่า พลังของเขาในตอนนี้ก้าวข้ามขอบเขตปรมาจารย์ไปแล้ว

“ บ้าเอ้ย…คาถาคงกระพัน! ”

ทรงนัสบริกรรมคาถาอย่างร้อนรน

เปรี้ยงง ตูม!

อ่อกก!

ทรงนัสมีเลือดพุ่งออกมาจากปากเป็นสายเพราะการปะทะอย่างรุนแรง แต่มีดสั้นของเฉินจิ้งก็ถูกเขาใช้สองมือประกบเอาไว้ได้ ทั้งคู่กระเด็นไปด้วยกันหลายสิบเมตร

ทันใดนั้น…

ปัง!

โพล๊ะ!

เสียงเหมือนลูกแตงโมถูกทุบดังขึ้น กระสุนสังหารพุ่งเข้ากลางหัวของทรงนัสอย่างแม่นยำ ดับชีวิตของเขาไปทันที

ครืนนน!

ทั้งหุ่นพยนต์และกองทัพผีตายโหง ได้แตกสลายกลายเป็นเม็ดทรายร่วงลงบนพื้น การต่อสู้อันดุเดือดแทบจะจบลงทันทีหลังจากการตายของทรงนัส

“ ดีมาก…ราตรีในที่สุดฉันก็แก้แค้นให้เธอได้ ” เกรียงไกรพูดขึ้นด้วยความดีใจ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ไอ้สารเลวนั่นลงนรกไปซักที

‘ อย่าคิดว่ามันจะจบแค่นี้…ฉันจะเอาเถ้ากระดูกของแกไปทำพิธีให้ดวงวิญญาณแกต้องทนทุกข์ทรมานไปตลอดกาล ’

หลังจากเห็นฝ่ายศัตรูที่เหลือรอดกำลังหลบหนี เจนนี่ที่ซุ่มอยู่บนต้นไม้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอมองดูเฉินจิ้งที่มีสมาชิกทีมเข้าไปประคองขึ้นมา ด้วยแววตาอ่อนโยน

‘ ครั้งนี้…อาจิ้งทำได้ดีจริงๆ ถ้าขาดเขาไปผลคงไม่เป็นแบบนี้ ’

!!

แย่แล้ว…

“ อาจิ้ง หลบเร็ว! ”

เสียงตะโกนของเจนนี่ ทำให้เฉินจิ้งสะดุ้งด้วยความตกใจ แต่ด้วยความเชื่อใจ เขาจึงรีบพุ่งตัวหมอบไปด้านหน้าอย่างไว

เพียงเสี้ยววินาทีหลังจากนั้น

ฟึบ!

เสียงเหมือนของมีคมตัดอากาศ เหนือศีรษะเฉินจิ้งไปไม่ถึงคืบ

หากเขาช้ากว่านี้เพียงนิดเดียว ก็คงต้องทิ้งชีวิตเอาไว้แล้ว ฝนเลือดที่สาดกระจายค่อยๆตกลงมา เปลี่ยนพื้นดินให้เป็นสีแดงฉานน่าหวาดกลัว

“ ไม่นะ… ” เฉินจิ้งหันกลับไปมองสภาพด้านหลังด้วยแววตาว่างเปล่า ตัวเขาโชคดีที่หลบได้ทัน แต่เพื่อนร่วมทีมอีกสามคนนั้นไม่ใช่

ตอนนี้…พวกเขาตายหมดแล้ว

ทั้งสามคนถูกฟันผ่าครึ่ง ด้วยสิ่งที่คล้ายกับแส้สีแดง ยาวเกือบสิบเมตร มันงอกออกมาจากแขนของชายสวมหน้ากากสีดำ

ศัตรูที่มีพลังขอบเขตเซียน…

“ ตาย…พวกแกสมควรตายยย ”

จางถงที่สวมหน้ากากอยู่ตะโกนออกมาด้วยความบ้าคลั่ง เขาอุตส่าห์รีบทำลายผนึกออกมา แต่ก็ช่วยชีวิตทรงนัสไว้ไม่ทัน ทั้งลูกน้องที่พามาก็ตายไปจนหมด

มดปลวกพวกนี้มันบังอาจทำให้ภารกิจของเขาล้มเหลว

สิ่งที่ดูคล้ายแส้สีแดงที่เฉินจิ้งเห็น แท้จริงแล้วมันคือตะขาบยักษ์สีแดง ที่งอกออกมาจากแขนซ้ายของจางถง ซึ่งตอนนี้มันยืดยาวออกมาเกือบสองเท่าจากเดิม

ร่างกายของเขากำลังเปลี่ยนไปเป็นตะขาบยักษ์ที่มีรูปร่างคล้ายคน มีปล้องสีแดงปกคลุมผิวหนังทั้งหมด…

“ เฉินจิ้ง…ถอยออกมา! ”

เกรียงไกรตะโกนขึ้นเสียงดังปลุกเฉินจิ้งให้ฟื้นจากอาการตกตะลึงทันที

ฮูมมม! เปรี้ยง!

ควายธนูพุ่งเข้าชนศัตรูอย่างรุนแรง จังหวะที่เกิดการปะทะ มันก็ได้เปิดโอกาสให้เฉินจิ้งพาตัวถอยออกมาจนได้

ตูมมม!

ควายธนูกระเด็นออกมากระแทกพื้นเสียงดัง แต่มันก็สามารถพลิกตัวกลับมายืนได้ ภารกิจของมันได้สำเสร็จแล้ว เพราะตอนนี้เฉินจิ้งได้หนีออกมานอกระยะโจมตีของอีกฝ่ายเรียบร้อย

หลังจากนั้น เกรียงไกรก็สั่งให้ควายธนูยืนคุมเชิงไว้ ซึ่งคนที่ยังสู้ไหวอีกเกือบร้อยคน ก็ได้ไปรวมอยู่ที่ด้านหลังของเขาจนหมด

“ อาจิ้ง…นายเป็นอะไรไหม ” เจนนี่วิ่งมาดูอาการเฉินจิ้งด้วยความเป็นห่วง พวกสามาชิกทีมที่เหลือเองก็วิ่งมายืนคุ้มกันเฉินจิ้งไว้ตรงกลาง

“ ฉันไม่เป็นไร…แต่พวกเราอีกสามคนตายแล้ว ฉันช่วยพวกเขาไม่ทัน พวกเขาตายเพราะวิ่งมาช่วยเหลือฉัน ฉัน….” เฉินจิ้งเริ่มโทษตัวเองด้วยความเสียใจ

ถึงแม้ตัวเขาจะเข้ารับการฝึกทหารมานาน แต่เหตุการณ์ที่เพื่อนตายต่อหน้ามันเพิ่งเกิดขึ้นกับเขาเป็นครั้งแรก ทำให้เขาสติหลุดไป

เพี้ยะ!

“ อาจิ้ง…ตั้งสติไว้ นายต้องเข้มแข็งนะ นายคือหัวหน้าทีมนะอาเจิ้ง อย่าปล่อยให้ความอ่อนแอครอบงำนายแบบนี้ ไม่งั้นพวกเราอาจจะต้องตายกันหมด ”

“ ฉัน…เข้าใจแล้ว ขอบคุณเจนนี่ ” หลังโดนเจนนี่ตบเรียกสติ เฉินจิ้งก็พยุงตัวเองลุกขึ้นมา ตอนนี้เขาจะแสดงความอ่อนแอออกมาไม่ได้

สถานการณ์ตอนนี้แย่มาก หลังจากศัตรูเห็นศพของทรงนัสก็เหมือนจะคลั่งขึ้นมา พวกบอดี้การ์ดของเกรียงไกรตายไปทีละ 3-4 คนอย่างรวดเร็ว

มีดสั้นในมือเขาเปล่งแสงสีขาวออกมา

ตูม!

พื้นดินใต้เท้าของเขาแตกกระจาย ร่างของเฉินจิ้งกลายเป็นเพียงแสงสีขาวพุ่งเข้าใส่ด้านหลังของจางถงอย่างรุนแรง

เปรี้ยงง! ตูมมม!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แผ่นดินสั่นสะเทือน มองเห็นเพียงปีศาจตะขาบขนาดยักษ์ถูกอัดกระแทกพื้นอย่างถี่รัว หลายสิบครั้ง

ฟูววว

แต่ด้วยพลังฟื้นตัวอันมหาศาลของมัน บาดแผลทั้งหมดก็สมานตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“ ตอนนี้แหละ! ”

เมื่อได้สัญญาณจากเฉินจิ้ง เกรียงไกรที่เตรียมตัวอยู่ก่อนแล้วก็พุ่งเข้ามาทันที

“ มหาเวทย์นะจังงัง! ”

ควันสีขาวถูกเป่าใส่ใบหน้าของปีศาจ ทำให้ตัวมันแข็งค้างอยู่ในอาการมึนงง อีกทั้งความแข็งแกร่งและการฟื้นตัวของมันก็ลดลงเกินครึ่ง

ดวงตาเฉินจิ้งเปล่งประกาย

เปรี้ยง!

มีดสั้นในมือเขากระซวกเข้าไปกลางหลังของเจ้าปีศาจ จากนั้นก็ใส่ระเบิดอะตอมเข้าไป เปิดใช้งานแล้วถีบตัวออกมา

แต่ขณะนั้นเอง…

แขนตะขาบสีแดงเหมือนเคลื่อนไหวด้วยจิตสำนึกของตัวเอง มันตบฟาดเข้าใส่ร่างของเฉินจิ้งที่ลอยอยู่บนอากาศ

ปัง!

เจนนี่ที่ระวังอยู่ก่อนลั่นไกทันที ทำให้แขนตะขาบนั้นถูกยิงกระเด็นไปอีกทาง

ฮูมมมม!

เปรี้ยงงง!

ควายธนูที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงชนปีศาจร้ายที่อยู่ในอาการมึนงง กระเด็นไปไกลหลายสิบเมตรจนตกทะเลสาบไป

หลังจากนั้นเพียงไม่ถึงวินาที

ตูมมมมมมม!

เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว แผ่นดินคล้ายกับจะแยกออก คลื่นน้ำระเบิดสูงขึ้นไปบนฟ้าหลายสิบเมตร

พลังทำลายล้างของมันด้อยกว่าระเบิดปรมาณูเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น โชคดีที่เกิดระเบิดในทะเลสาบ และผ่านการคิดค้นใหม่ทำให้ไม่มีรังสีตกค้าง

ไม่อย่างนั้นคนที่อยู่ตรงนี้ ต่อให้ไม่ตายก็คงบาดเจ็บสาหัสแน่นอน…