จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 147

ย้อนกลับไปประมาณ 30 นาที

หลังจากที่พวกจ้าวเทียนออกไปได้ซักพัก ที่ด้านหน้าโรงแรมแกรนด์มารีออท ก็ได้มีรถตู้คันใหญ่มาจอดเกือบยี่สิบคัน

“ พวกคุณเป็นใคร…วันนี้โรงแรมถูกเหมาสำหรับงานจัดแสดงเครื่องประดับ ไม่เปิดให้แขกนอกเข้าพักนะครับ ” พนักงานรักษาความปลอดภัยเดินเข้ามาบอกด้วยสีหน้ากังวล ดูยังไงอีกฝ่ายก็เหมือนจะมาหาเรื่องชัดๆ

“ หลบไป…พวกเรามาจากตระกูลจาง แกอย่ามาแส่ดีกว่า ” บอดี้การ์ดชุดดำผลักพนักงานคนนั้นจนกระเด็น แล้วรีบเปิดประตูรถให้คนข้างในออกมา

“ นี่… ” พนักงานรักษาความปลอดภัย มีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งเมื่อเห็นชายชุดดำลงมาจากรถเรื่อยๆ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปแจ้งเจ้าหน้าที่ข้างในทันที

10 นาทีผ่านไป

ที่ด้านหน้าโรงแรม ตอนนี้มีชายชุดดำยืนอยู่ร้อยกว่าคน ประกอบไปด้วยคนจากตระกูลจางสามสิบคน ส่วนคนที่เหลือสวมใส่หน้ากากลายตะขาบสีดำ

ตึง!

โลงศพสีดำขนาดใหญ่ ได้ถูกยกออกมาตั้งไว้ด้านนอก สร้างความตกใจให้กับคนที่ผ่านมาเป็นอย่างมาก

“ ทิ้งไว้สิบคน…ป้องกันทางเข้าออกทั้งหมด ที่เหลือตามฉันเข้าไปด้านใน ” จางถงสั่งเสียงดัง

“ ครับ…ท่านผู้นำ ”

สมาชิกตระกูลจางพูดขึ้นพร้อมกัน ตอนนี้จางถงกลายเป็นผู้นำคนใหม่ของตระกูลแล้ว

ทันใดนั้นเอง…

วูปป!

แสงสีขาวก็ได้สว่างขึ้น มันปกคลุมโรงแรมทั้งหมดเอาไว้ ก่อนจะจางหายไป

!!

“ เหอะ…เขตอาคมป้องกันงั้นเหรอ ของแบบนี้มันไร้ประโยชน์ต่อหน้าฉัน ” จางถงพูดเสียงเย็นชา เขายกมือขวาขึ้นมาเตรียมทำลายเขตอาคมตรงหน้า

“ หยุด! ”

!!

“ นึกว่าใคร…ผู้เฒ่าลี่นี่เอง ” จางถงพูดเสียงเย็นชา เขามองกลุ่มคนตรงหน้าด้วยแววตาโกรธแค้น ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลลี่ ตระกูลของเขาก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้

‘ ดี…ในเมื่อพวกแกอยู่ที่นี่กันหมด ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเข้าไปหา ฆ่าพวกแกได้ ไอ้สวะจ้าวเทียนมันคงเสียใจน่าดู ’

‘ ไม่สิ ป่านนี้มันคงโดนนายท่านฆ่าไปแล้วก็ได้ หึหึ’

ที่อยู่ตรงหน้าทางเข้าโรงแรมในตอนนี้ มีแกนนำของตระกูลลี่ประมาณสิบคน และเฉินจิ้งกับหน่วยรบพิเศษอีกประมาณห้าสิบคน นี่เป็นกองกำลังส่วนหนึ่งที่ออกมารับศึกด้านหน้า

ส่วนคนที่เหลือยังคงปลอมตัวเป็นผู้คุ้มกันดูแลสินค้าอยู่ด้านใน เพราะจ้าวเทียนได้เตือนเอาไว้ ว่าอีกฝ่ายได้ปลอมตัวแฝงกายเข้าไปแล้ว

จึงจำเป็นต้องทิ้งคนส่วนหนึ่งไว้ดูแลแขกในงานด้วย ซึ่งก็มี ลี่เหยาเหยา กงเสี่ยวเหมย จ้าวเย่ซงและหวังซินหยาง เป็นผู้รับหน้าที่ตรงส่วนนี้

“ นายน้อยจาง…พาคนมามากมายขนาดนี้คิดจะทำอะไรงั้นเหรอ ” ลี่เฉียนคุนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ ไม่ต้องพูดให้เสียเวลา…ลงมือ! ” จางถงสั่งออกมาเสียงดัง

“ รับทราบ! ”

ชายสวมหน้ากากทุกคนพุ่งเข้าใส่พวกคนตระกูลลี่ทันที

วูป!ๆๆๆๆ

พวกคนที่พุ่งออกไปด้านหน้า เหมือนจมหายไปในอีกมิติหนึ่ง ซึ่งสร้างความตกใจให้กับคนที่เหลือมาก

“ นี่มัน…เกิดบ้าอะไรกัน ” จางถงหลุดปากออกมาด้วยความตกใจ ตอนนี้พวกกองกำลังที่ทรงยุทธส่งมาได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“ เขตแดนโลกมายา! ”

สิ้นเสียงนั้น แสงสว่างก็ได้กลืนกินพวกคนที่เหลือเข้าไปในพริบตา รวมทั้งจางถงกับโลงศพสีดำด้วย

“ ฉันกักขังพวกเขาเอาไว้…ได้ประมาณสองชั่วโมงนะ หลังจากนี้ ฉันจะส่งพวกคุณเข้าไปต่อสู้เป็นกลุ่มตามแผนที่วางไว้ ” เสียงของซูต๋าจี่ดังขึ้นจากความว่างเปล่า หลังจากที่เห็นว่าทุกคนเตรียมพร้อมแล้ว เธอก็ส่งพวกเขาเข้าไปทันที

นี่คือแผนของจ้าวเทียน เพื่อแบ่งแยกกองกำลังของศัตรู ออกเป็นกลุ่มตามระดับพลัง ป้องกันไม่ให้มีคนถูกลูกหลงจนเสียชีวิต อีกทั้งในโลกมายาของเธอยังไม่ต้องกังวลว่าจะสร้างความเสียหายให้กับทรัพย์สินหรือผู้คนในโรงแรม ทำให้ต่อสู้ได้เต็มที่

ส่วนข้อเสียของแผนการนี้ก็คือ ซูต๋าจี่จะไม่สามารถร่วมต่อสู้ได้ เพราะต้องใช้พลังรักษาเขตแดนโลกมายาเอาไว้

วูป!

เฉินจิ้งได้ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าโรงแรมเหมือนเดิม เพียงแต่มันเป็นโลกสีเทา ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่ มันเป็นโลกมายาที่ซูต๋าจี่สร้างขึ้น

“ เป็นแผนที่ดี…แยกฉันออกมาจากคนอื่น แล้วส่งผู้มีพลังในระดับเดียวกันมาจัดการ พวกแกเตรียมตัวมาดีจริงๆ ”

“ ตอนแรก ฉันอุตส่าห์วางแผนลอบฆ่าพวกตระกูลลี่ก่อนแล้วเชียว ดันถูกพวกแกทำพังซะงั้น ” จางถงพูดออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย ด้านข้างเขามีโลงศพสีดำขนาดใหญ่ตั้งอยู่

“ แก…แกคือคนในตอนนั้น ฉันจำกลิ่นอายมารของแกได้ ” เฉินจิ้งกัดฟันพูดขึ้นด้วยความโกรธ

“ อ๋อ…จะแก้แค้นแทนเพื่อนเหรอ ดูเหมือนแกจะอาศัยความแค้นทลายขอบเขตเซียนได้สินะ คงเป็นลูกน้องคนสนิทของไอ้สวะจ้าวเทียน ”

“ ดีเหมือนกัน…ถ้าฉันฆ่าแก ก็คงทำให้ไอ้สวะนั่นเจ็บปวดน่าดู ” จางถงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเย็นชา

“ หุบปาก! ”

แต่ใบหน้าของเธอ ยังคงมีเค้าโครงเดิมที่เขาสามารถจดจำได้ไม่ลืมเลือน ยิ่งเมื่อรวมกับกลิ่นอายเฉพาะตัวที่เขาคุ้นเคย มันก็ได้ทำให้เฉิ้นจิงรู้สึกเหมือนตกอยู่ในความฝัน

ภาพความทรงจำในอดีตได้ปรากฏออกมาเป็นฉากๆ

“ เจนนี่… ”

ในขณะที่เฉินจิ้งกำลังตกอยู่ในภวังค์

เด็กสาวคนนั้นก็ชี้นิ้วมาทางเขา ดวงตาที่สามของเธอเปล่งแสงสีแดงออกมา

ตูมมม!

เฉินจิ้งรู้สึกได้ว่า ถูกพลังไร้รูปร่างระเบิดใส่กลางอก คล้ายกับถูกรถบรรทุกพุ่งชนด้วยความเร็วมหาศาล จนตัวของเขากระเด็นไปข้างหลังเกือบร้อยเมตร

อั่ก!

เขากระอักเลือดออกมาคำใหญ่ การโจมตีเมื่อครู่มันรวดเร็วจนเกินไป ทั้งตัวเขาเองก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่มีสติสัมปชัญญะ ทำให้ได้รับบาดเจ็บไปเต็มๆ

ฟูววว

บาดแผลของเขาสมานตัวกันอย่างรวดเร็ว เพราะพลังฟื้นตัวของเผ่าพันธุ์มังกรถือเป็นอันดับต้นๆอยู่แล้ว

ที่จริงด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายเฉินจิ้ง หากเขาตั้งใจป้องกันจริงๆ การโจมตีเมื่อครู่ก็คงทำอะไรเขาไม่ได้ แต่เพราะจิตใจของเขาได้รับความกระทบกระเทือน ก็เลยเป็นอย่างที่เห็น

‘ เธอคือเจนนี่แน่ๆ…แต่เหมือนกับว่า เธอจำฉันไม่ได้ ’

‘ เธอถูกควบคุมอยู่งั้นเหรอ ’

“ แกจำเธอได้ใช่ไหม…ใช่แล้วเธอก็คือเพื่อนของแกที่ถูกฆ่ายังไงล่ะ ดวงวิญญาณของเธอได้ถูกเจ้านายฉันนำไปใช้สร้างราชันมาร ”

“ แม้แต่ฉันเองก็แปลกใจเหมือนกัน…ที่ดวงวิญญาณของเธอเอาชนะและกลืนกินดวงวิญญาณอีก 999 ดวงได้ ”

จางถงพูดอธิบายด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย เขาเดินเข้าไปโอบไหล่ของเจนนี่ไว้ แล้วคว้าเอาปอยผมของเธอขึ้นมาสูดดม

ซู๊ดดด

“ ช่างเป็น…กลิ่นอายที่น่าหลงใหลเสียจริง ”

!!

ภาพตรงหน้าทำเอาเฉินจิ้งแทบคลั่งในทันที หมัดของเขากำแน่นจนได้ยินเสียงกระดูกลั่นออกมา หากไม่ติดที่อีกฝ่ายหลบอยู่หลังเจนนี่ คงถูกเขาฉีกเป็นชิ้นๆแล้ว

“ แกจะไม่ตายดีแน่นอน…ฉันสาบาน ”