จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 155

หลังจากหลินซิงเสวียนตื่นขึ้นมา จ้าวเทียนก็ให้โม่ปิงหยูกับลี่เหยาเหยาพาเธอกลับออกไปก่อน ตอนนี้ในมิติลับเหลือเพียงเขากับหลินซูซิน

“ ศิษย์พี่หญิง…คุณเป็นยังไงบ้าง ” จ้าวเทียนถามด้วยสีหน้ากังวล เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันค่อนข้างแปลกประหลาดมาก แต่ถ้าว่ากันตามตรงเขาก็พอจะมองอะไรบางอย่างออก

“ ฉัน…เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น”

หลินซูซินถามกลับด้วยความสับสน เมื่อครู่เธอจำได้ว่ามันเกือบจะสำเร็จอยู่แล้ว แต่อยู่ดีๆ เธอก็กลับมาอยู่ในตุ๊กตาแบบไม่ทันตั้งตัว

“ เมื่อกี้…บนหน้าฝากของคุณมีอักขระรูนแปลกๆเกิดขึ้น จากนั้นร่างกายที่คุณสร้างขึ้นมามันก็สลายไป ” จ้าวเทียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

วิ้งง!

เขาใช้นิ้ววาดอักขระรูนที่เห็นให้หลินซูซินดู จากนั้นก็ถามขึ้น

“ ศิษย์พี่หญิง…เคยเห็นมันบ้างไหม ”

“ นี่มัน…ฉันรู้สึกคุ้นมาก แต่กลับจำไม่ได้ ”

“ ฉันคิดว่า…มันน่าจะเกี่ยวกับหลินซิงเสวียน เพราะตอนที่เธอตื่นขึ้น อักขระรูนนี้ก็ปรากฏขึ้นทันที ” จ้าวเทียนพูดอย่างจริงจัง แม้ว่าจะเป็นเพียงการคาดเดา แต่เขาก็คิดว่ามีโอกาสเป็นไปถึงแปดส่วน

จากนั้นจ้าวเทียนก็เล่าเรื่องรังไหมของหลินซิงเสวียน ให้หลินซูซินฟัง ซึ่งมันได้สร้างความแปลกใจให้กับเธอมาก

“ รออาจารย์กลับมา…ฉันจะเป็นคนถามเรื่องนี้เอง ”

จากนั้นจ้าวเทียนก็ได้เล่าเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นตอนที่หลินซูซินกำลังอยู่ในช่วงยกระดับ ทั้งเรื่องของพวกออโรร่าและเรื่องผู้ก่อการร้ายที่บุกประเทศจีน

“ เธอ…ได้พบกับเสี่ยวชิงแล้วเหรอ ”

“ ใช่ครับ…เธอเป็นน้องสาวของไป๋ซู่เจิน ” จากนั้นจ้าวเทียนก็เล่าเรื่องที่ได้ยินอีกฝ่ายบอกว่าเป็นภรรยาของต้วนมู่เฉียนให้หลินซูซินฟัง

“ งั้นเหรอ…บางทีเมื่อก่อน พวกฉันอาจจะทำเรื่องที่ผิดพลาดไปแล้วก็ได้ ”

!!

“ ศิษย์พี่หญิงหมายถึง… ” จ้าวเทียนถามขึ้นอย่างสงสัย เรื่องนี้ไม่เคยมีใครเล่าให้เขาฟัง ครั้นจะถามจากไป๋ซู่เจิน มันก็ดูไม่ค่อยเหมาะ

“ ถ้าเธออยากรู้…ฉันก็จะเล่าให้ฟัง ”

ผ่านไปประมาณสิบนาที

หลังจากที่จ้าวเทียนเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว เขาก็เงียบไปครู่หนึ่ง เพราะไม่ได้คาดคิดมาก่อน ว่าต้วนมู่เฉียนจะมีอดีตที่น่าเศร้าแบบนี้

‘ ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับตัวฉันเองล่ะ…ฉันจะเลือกทางไหน ’

เมื่อลองคิดดูแล้ว หากเป็นเขาจริงๆคงไม่มีทางยอมให้คนอื่นมาบีบบังคับอย่างนั้นแน่นอน เพราะจ้าวเทียนไม่ใช่ต้วนมู่เฉียน สำหรับตัวเขาประเทศแห่งนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

เป้าหมายที่แท้จริงของจ้าวเทียนอยู่สูงกว่านั้นมาก มันเกี่ยวพันถึงความเป็นไปของจักรวาลทั้งหมด

“ ศิษย์พี่หญิง…ตอนนี้พลังของคุณอยู่เหนือข้อจำกัดของโลกแล้ว มันจะมีปัญหาหรือเปล่า ” จ้าวเทียนเปลี่ยนมาถามปัญหาอีกข้อแทน

“ เรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วง…ท่านอาจารย์ได้เตรียมของสิ่งหนึ่งไว้ให้ฉันแล้ว ”

แวบบ!

ตรงส่วนคอของตุ๊กตาหมีได้ปรากฏโบว์สีแดงขนาดใหญ่ขึ้น จากนั้นพลังในร่างของเธอก็ถูกผนึกไว้ทันที มันลดลงมาเท่ากับก่อนที่จะยกระดับ คือขอบเขตปราณทิพย์ขั้นสูงสุด

“ ขอเพียง…ฉันไม่ใช้พลังเกินขอบเขต ก็จะไม่โดนกฎของโลกเล่นงาน ”

จ้าวเทียนที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกพูดไม่ออก ทำไมอุปกรณ์เวทชิ้นนี้ถึงเป็นโบว์สีแดง มันจะน่ารักไปหรือเปล่า

แต่เมื่อนึกถึงความชอบส่วนตัวของท่านอาจารย์…เขาก็ขอไม่พูดออกไปก็แล้วกัน

หลังจากที่ปรึกษาเรื่องอื่นๆอีกพักใหญ่ จ้าวเทียนกับหลินซูซินก็ออกจากมิติลับ อีกประมาณเจ็ดวัน ท่านอาจารย์ถึงจะกลับมา ในระหว่างนี้คงต้องจัดการเรื่องราวของศาสนจักรแห่งแสงแบบระมัดระวัง

สามวันผ่านไป

วูปปป

พลังปราณในร่างของเธอระเบิดออกมาอย่างรุนแรง บรรยากาศรอบๆเปลี่ยนเป็นหนักอึ้ง กระบี่สั้นในมือเปล่งแสงสีขาวออกมา จนความยาวของมันเพิ่มขึ้นเกือบ 10 เซนติเมตร

ตอนนี้เธออยู่ในขอบเขตครึ่งก้าวปรมาจารย์…

ตั้งแต่ที่ได้รู้จักกับจ้าวเทียน ตระกูลกงของเธอก็ไม่เคยขาดทรัพยากรฝึกตน ยิ่งเมื่อรวมกับเคล็ดวิชาระดับตำนานที่จ้าวเทียนมอบให้ กงไป๋ฮวาจึงมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

ภายในเวลาไม่ถึงเดือน จากผู้เชี่ยวชาญระดับกลางกลายเป็นครึ่งก้าวปรมาจารย์ สิ่งนี้ได้สร้างความยินดีให้กับทุกคนในตระกูลเป็นอย่างมาก

เพราะในเมืองเทียนจินแห่งนี้ หากไม่นับพวกจ้าวเทียน ตระกูลอื่นก็มีเพียงผู้เชี่ยวชาญระดับสูงเท่านั้น

“ อย่าทำเรื่องที่มันไร้ประโยชน์เลย…หลานสาวของเธอโชคดีมากนะ ที่ได้รับโอกาสนี้ ฉันกล้าบอกได้เลยว่า ผ่านไปไม่กี่ปี เธอต้องบรรลุขอบเขตเซียนแน่นอน ” ยายซุนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ ขอบเขตเซียนงั้นเหรอ…คุณหมายความว่ายังไง คุณส่งเธอไปที่ไหนกันแน่ ” กงไป๋ฮวาถามย้ำอีกครั้งด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เพราะการที่อีกฝ่ายพูดถึงขอบเขตเซียนแบบสบายๆ คงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

“ ฉันบอกไม่ได้…เรื่องนี้เป็นความลับสุดยอดของตระกูล ” ยายซุนตอบ ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกรำคาญความดื้อรั้นของกงไป๋ฮวาแล้ว

ครืนนน!

เพียงยายซุนโบกมือเบาๆ พลังปราณของกงไป๋ฮวาก็ถูกผนึกเอาไว้

“ นี่…หรือว่าคุณเป็นเซียนงั้นเหรอ ” เธอถามขึ้นด้วยความเกรงกลัว

“ เธอคิดถูกแล้ว…เอาล่ะ ตอนนี้ก็กลับไปได้แล้ว ฉันยังมีเรื่องต้องให้จัดการอีกมาก ไม่อยากเสียเวลากับเธอ ” ยายซุนพูดอย่างเฉยชา

“ ฉันไม่กลับ…จนกว่าคุณจะบอกว่าส่งหลานสาวของฉันไปที่ไหน ” กงไป๋ฮวายังยืนยันคำเดิม ต่อให้สู้อีกฝ่ายไม่ได้ เธอก็ไม่ยอมกลับไปเด็ดขาด

“ ช่างดื้นด้านเสียจริง…เธอคิดว่าจะสู้ฉันได้งั้นเหรอ ด้วยพลังเพียงแค่นี้ ฉันใช้นิ้วเดียวก็เอาชนะเธอได้แล้ว ” ยายซุนพูดขึ้นด้วยความรำคาญ

ทันใดนั้น…

ครืนนน

ความกดดันอันน่าสะพรึงกลัวจากบนท้องฟ้า ก็ถาโถมเข้าใส่ยายซุน

“ แล้วคุณล่ะ…กล้าสู้กับฉันไหม! ”