จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 457

สิ้นเสียงของเทพโอดิน ทุกสิ่งทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ ทั้งบนพื้นดินและบนท้องฟ้าไม่มีใครกล้าเอ่ยคำพูดออกแม้เพียงครึ่งคำ สายตาแห่งความคาดหวังนับร้อยคู่ต่างจับจ้องไปที่นาจาเพียงผู้เดียว

เรื่องมันแน่นอนอยู่แล้ว ในเมื่อวังสวรรค์เลือกใช้วิธีการต่ำช้าเพื่อรับเอาสมบัติล้ำค่าไป ก็ไม่มีเหตุผลอะไร ที่พวกจ้าวเทียนจะไม่คิดใช้วิธีการแบบเดียวกันทวงคืนกลับมา

ค่ายกลที่กักขังพวกนาจาเอาไว้ เป็นการหลอมรวมระหว่างเขตอาคมผนึกบรรพกาลของอาณาจักรเทวะ และค่ายกลตรวนจองจำมิติของสำนักดาราสวรรค์ ซึ่งเป็นสิ่งที่คังหลินนำกลับมาจากสำนักด้วย

อานุภาพของค่ายกลประสานนี้ สามารถจับกุมผู้บรรลุแก่นแท้แห่งมิติระดับสูงได้อย่างไม่ยากเย็น ซึ่งเดิมทีมันถูกเตรียมไว้สำหรับเทพเอ้อหลาง แต่เมื่อใช้มันกับนาจาผลลัพธ์ก็คงไม่ต่างกัน หรืออาจจะดีเกินไปด้วยซ้ำ

“ พวกเจ้า ตั้งใจจะทำแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วสินะ ” นาจาพูดขึ้นเสียงดัง ด้วยท่าทีไม่ยินดียินร้ายต่อสิ่งใด

“ ในเมื่อวังสวรรค์เป็นฝ่ายเลือกใช้วิธีไร้ยางอายก่อน ถึงคราวโดนกับตัวเองบ้าง รู้สึกยังไงล่ะ ” จ้าวเทียนตอบกลับไปอย่างเย็นชา

เสี้ยววินาทีที่เห็นอาการบาดเจ็บของเหยียนซืออู่ เขาก็ตั้งใจแล้วว่าจะต้องให้ฝ่ายตรงข้ามประสบชะตากรรมเดียวกัน ไม่อย่างนั้น คงไม่อาจดับเพลิงโทสะที่เผาไหม้อยู่ในใจได้

“ ใช่แล้ว เป็นถึงขุมกำลังอันดับหนึ่งบนแดนสวรรค์ กลับกล้าใช้วิธีน่ารังเกียจเช่นนี้ช่วงชิงสมบัติผู้อื่น ช่างน่าอับอายสิ้นดี ” เทพโอดินพูดเสริมขึ้นด้วยรอยยิ้ม ต่อหน้าสักขีพยานมากมาย เขาย่อมไม่พลาดที่จะเอ่ยวาจาทับถมฝ่ายตรงข้ามให้จมดินอยู่แล้ว

พรึ่บ!

สิบสามวัลคีรี่ แยกย้ายกันไปประจำตำแหน่ง พร้อมทั้งคว้าคันธนูขึ้นมาเล็งตรงไปที่พวกนาจาอย่างดุดัน จิตสังหารของพวกเธอระเบิดออกมาอย่างรุนแรง และหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวสร้างความกดดันให้ทุกคนที่พบเห็น

“ อามาเทราสุ ถึงตาเจ้าแล้ว ”

“ ได้ ” เทพีอามาเทราสุได้เปิดใช้งานกระจกยาตะอีกครั้ง มันได้สร้างเขตแดนโลกาปิดล้อมพื้นที่ต่อสู้เอาไว้ เพื่อป้องกันความเสียหายที่เกิดขึ้น ไม่อย่างนั้นด้วยการโจมตีเต็มกำลังของสิบสามวัลคีรี่ ภูเขาทั้งลูกคงถูกบดขยี้เป็นจุลในไม่กี่อึดใจ

“ นาจา เจ้าไม่มีทางหนีรอดไปได้หรอก อย่าทำให้เรื่องมันยุ่งยากเลย รีบส่งแหวนมิติวงนั้นมาซะ ” เทพโอดินพูดขึ้นด้วยท่าทางเป็นต่อ นอกจากแผ่นหินโกลาหลแล้ว เขายังต้องการโลหิตราชันมังกรบรรพกาลที่อยู่ในแหวนอีกด้วย

‘ ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้ามหาเทพอวี่หวงอีกต่อไป วันนี้สมบัติทุกอย่างต้องเป็นของข้า ’

ก่อนที่จะเริ่มแผนการ ทั้งหมดได้ทำข้อตกลงกันแล้ว สิ่งของทุกอย่างที่ชิงมาได้จะตกเป็นของผู้ลงแรงมากที่สุด หากเทพโอดินสามารถสังหารร่างอวตารของนาจาได้ แน่นอนว่าสมบัติทุกอย่างในแหวนมิติวงนั้น ต้องถูกถือสิทธิครอบครองโดยเขาแน่นอน

“ เก้าขุนพลเทพ ตั้งขบวนรบ! ” นาจาเมินเฉยคำพูดเย้ยหยันฝ่ายตรงข้าม แล้วสั่งการออกมาเสียงดัง ถึงแม้จะถูกกักขังอยู่ในพื้นที่จำกัด แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีหวาดกลัวแม้แต่น้อย

“ เจ้าเลือกทางนี้เองนะ สิบสามวัลคีรี่สังหารพวกมันซะ! ”

สิ้นเสียง การโจมตีอันรุนแรงจากธนูศักดิ์สิทธิ์ก็ระเบิดออกไปทุกทิศทาง นักรบวัลคีรี่แต่ละคนสามารถยิงศรเก้าดอกในคราเดียว

นี่คือการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของพวกเธอ แม้จะไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับโฮ่วอี้ แต่เมื่อทั้งสิบสามคนโจมตีออกไปพร้อมกัน ต่อให้เป็นเทพโอดินเองก็รับมือแทบไม่ไหวเหมือนกัน

ตูม!ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว อานุภาพของลูกศรแต่ละดอกเทียบเท่าขีปนาวุธข้ามทวีป ทั้งยังถูกปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่อง หากไม่ใช่เพราะเทพีอามาเทราสุป้องกันไว้ก่อน เมืองหลวงของประเทศไอซ์แลนด์คงถูกลบออกจากแผนที่แล้ว

ตูม!ๆๆๆ ครืนนน!ๆๆๆ

เก้าขุนพลเทพได้นำโล่สีทองขนาดใหญ่ออกมาเชื่อมต่อกัน ปกป้องนาจาเอาไว้ตรงกลาง เพื่อต้านทานฝนธนูเอาไว้อย่างกล้าแกร่ง เหมือนกำแพงที่ไม่มีวันบุบสลาย

“ พวกเราเอง ก็เริ่มลงมือเถอะ ”

ลี่เหยาเหยากับกงเสี่ยวเหมยเดินนำออกมาก่อน ยกเว้นจ้าวเทียนที่ยังยืนคุมเชิงอยู่และโม่ปิงหยูที่มีหน้าที่สำคัญ คนที่เหลือต่างเข้าร่วมการต่อสู้กันหมด

“ เคล็ดกระบี่เพลิงอัสนี! ”

“ ลำนำเสียงสวรรค์ ”

“ เพลิงนรกอเวจี! ”

“ ……………… ”

เมื่อพวกลี่เหยาเหยาเข้าร่วมการต่อสู้ ปราการอันแข็งแกร่งของเก้าขุนพลสวรรค์ก็เริ่มปรากฏรอยแตกร้าวขึ้น จนนาจาต้องใช้ห่วงจักรวาลออกมาช่วยป้องกันไว้อีกแรง จึงจะพอประคับประคองสถานการณ์เอาไว้ได้

บนท้องฟ้า เหล่าเทพจุตินับร้อยต่างเฝ้ามองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจ ด้วยไม่คิดว่าผู้ฝึกตนบนโลกจะมีการโจมตีที่รุนแรงขนาดนี้ แทบจะทัดเทียมกับสิบสามวัลคีรี่เลยทีเดียว

พริบตานั้นเอง

“ ฟ้าดินแห่งกระบี่ ”

แม้ตัวจ้าวเทียนจะยังไปไม่ถึง แต่เจตจำนงของเขาได้ครอบคลุมพื้นที่ส่วนนั้นเอาไว้หมดแล้ว เกิดเป็นรังสีกระบี่หมื่นสายหลอมรวมกันเป็นพญามังกร โจมตีใส่เงาร่างพร่าเลือนของสตรีนางหนึ่งที่กำลังจัดวางเขตอาคมอยู่

“ อย่าได้หวังไป! ”

ร่างใหญ่ยักษ์ปรากฏกายขึ้นขวางหน้าหญิงสาวไว้ จากนั้นก็ใช้ขวานสงครามสองมือฟันใส่มังกรกระบี่ของจ้าวเทียนอย่างดุดัน

ตูมมมมม!

การปะทะกันครั้งนี้รุนแรงเป็นอย่างมาก เกิดเป็นหลุมลึกกว้างหลายพันเมตร คลื่นพลังที่กวาดออกไปได้เปลี่ยนป่าไม้อันเขียวชอุ่มให้กลายพื้นดินรกร้าง และที่สำคัญที่สุด มันได้เปิดเผยตัวตนของบุคคลลึกลับทั้งสองทันที

“ เทพสงครามแอรีส! เทพีอาเธน่า! บัดซบ พวกเราหลงกลแล้ว ” เทพโอดินตะโกนออกมาด้วยความร้อนรน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตัวแทนของขุมกำลังชั้นยอดระดับสาม

แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้เคลื่อนไหว…

หญิงสาวที่จัดวางเขตอาคมแล้วเสร็จ ก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา แล้วปักหอกซึ่งเป็นอาวุธระดับพระเจ้าลงบนจุดศูนย์กลางเขตอาคม

“ อาคมบรรพกาลโลกาสิ้นสูญ! ”

บูมมมมมมมมมมมมม!

ลำแสงสีขาวขนาดใหญ่ทะลวงแผ่นฟ้าลงมาเหมือนทัณฑ์สวรรค์ แสงสว่างอันเจิดจ้าได้เข้ากลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างจนหมดสิ้น ทั้งผู้ที่ต่อสู้อยู่ตรงวิหารบูชาเทพ ทั้งผู้เฝ้ามองที่อยู่บนฟ้า ไม่มีใครสามารถหลบหนีออกมาได้ทัน

“ นี่ฉัน…ทุกคน ” จ้าวเทียนมองสิ่งที่เกิดด้วยแววตาว่างเปล่า เพราะเขาฝ่ามิติออกมาโจมตีฝ่ายตรงข้ามพอดี จึงรอดพ้นจากการหายนะครั้งนี้ได้

แต่ทว่า…ทั้งหญิงคนรักและทุกคนที่มีความสำคัญกับตัวเขากลับไม่ได้โชคดีขนาดนั้น