ผลกระทบจากลำแสงสีขาวขนาดใหญ่ มันได้กินรัศมีเกือบหมื่นเมตร หากมองขึ้นไปบนฟ้าในตอนนี้ จะเห็นเป็นโพรงขนาดใหญ่อยู่ด้านบน
ทะเลเมฆได้ถูกลบหายไปหมดแล้ว…
ห่างออกไปห้าร้อยเมตร จ้าวเทียนอยู่ในสภาพได้รับบาดเจ็บมีบาดแผลเต็มตัว ยืนมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยใบหน้าแข็งค้าง
‘ มันเกิดอะไรขึ้น…ฉันมาไม่ทันงั้นเหรอ ’
ก่อนหน้านี้หลังจากที่เขาได้รู้แผนการร้ายของตระกูลหลี่มาจากโจวจือหยวน จึงตัดสินใจรีบมาหยุดการต่อสู้ของพวกศิษย์พี่หญิง
แต่มันกลับสายเกินไป…
ลำแสงขนาดใหญ่ได้กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างหายไปจนหมด…
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นภายในพริบตาขณะที่กำลังจะรู้ผลการต่อสู้ ในตอนที่ศิษย์พี่หญิงกำลังใช้พลังทั้งหมดผนึกต้วนมู่เฉียนเอาไว้
เธอไม่มีทางหลบมันได้ทันอย่างแน่นอน…
วูป!
สัมผัสวิญญาณของจ้าวเทียนกวาดหาไปครึ่งประเทศ เขาพยายามค้นหาเบาะแสทุกอย่าง เพื่อค้นหาหลินซูซิน
‘ ไม่มี…ฉันไม่สามารถสัมผัสถึงจิตวิญญาณของศิษย์พี่หญิงได้ ’
ศิษย์พี่หญิงตายไปแล้วจริงๆเหรอ…
นี่มันไม่จริงใช่ไหม…
เมื่อคิดไปถึงเรื่องราวทุกอย่างที่ผ่านมา ตุ๊กตาหมีตัวนั้นได้ช่วยเหลือเขาทุกอย่างด้วยความจริงใจ แม้ในยามที่เกิดปัญหาขึ้น เธอก็จะเป็นคนที่เข้ามาช่วยเขาเสมอ
ถึงจะเพิ่งได้พบหน้ากันได้เพียงไม่กี่วัน…
แต่ความผูกพันที่เกิดขึ้นนั้น ไม่ต่างกับเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
“ ฉัน…. ”
!!
น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงมาจากหางตาของจ้าวเทียน มันได้บรรจุความทรงจำเกี่ยวกับศิษย์พี่หญิงและความเสียใจที่ไม่อาจปกป้องเอาไว้ได้
อ้ากกกก!
เสียงคำรามอันโกรธเกรี้ยวดังสะท้านท้องนภา
บูมมม!
เปลวเพลิงสีทองระเบิดออกมาจากร่างของจ้าวเทียน ดวงตาของเขาลุกโชนไปด้วยเปลวไฟแห่งความบ้าคลั่ง
“ ตระกูลหลี่! ”
“ พวกแก…ต้องตายทั้งหมด! ”
สายตาของเขากวาดมองไปตรงจุดที่ยิงลำแสงออกมา หลังจากใช้สัมผัสวิญญาณกวาดไปในตอนแรก เขาก็ได้ค้นพบฐานลับของตระกูลหลี่แล้ว
มันถูกซ่อนลึกลงไปในใต้ดินประมาณร้อยเมตร ในนั้นมีกองกำลังทหารอยู่ประมาณห้าร้อยนาย รวมทั้งป้อมปืนขนาดใหญ่ที่มีลำกล้องยาวเกือบยี่สิบเมตร
ฟุ่บ!
จ้าวเทียนเหยียบกระบี่บินหายไปในพริบตาเดียว…
ณ ฐานลับตระกูลหลี่
ภายในห้องบัญชาการรบ เจ้าหน้าที่ทุกคนโห่ร้องกันอย่างดีใจ ตอนนี้พวกเขาทำสำเร็จแล้ว หลังจากนี้ตระกูลหลี่จะขึ้นเป็นผู้นำที่แท้จริงของประเทศจีน
“ อย่าเพิ่งชะล่าใจไป…เรายังต้องจัดการสามตระกูลใหญ่ต่อ สั่งกองกำลังทั้งสามจุดลงมือทันที ตัดการสื่อสารทั้งหมดของพวกมันด้วย ”
“ ทางด้านกองทัพก็ให้คนของเราลงมือได้เลย เรื่องสื่อต่างๆพวกตระกูลที่เป็นพันธมิตรกับพวกเราจะจัดการเอง ”
“ ส่วนพวกหน่วยพิเศษของต้วนมู่เฉียน อย่าลืมให้คนของเราที่แฝงตัวอยู่จัดการซะ จับไปขังไว้ซักเดือน จนกว่าพวกมันจะยอมสยบ ” หลี่จุ้นโป๋พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
แม้จะรู้สึกโล่งใจที่แผนการกำจัดพวกต้วนมู่เฉียนสำเร็จ แต่เขาก็ไม่เคยประมาทฝ่ายตรงข้าม ตราบใดที่ศัตรูทั้งหมดยังไม่ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง เขาก็ไม่อาจนิ่งนอนใจได้
“ ท่านผู้นำครับ…จะจัดการยังไงกับพวกที่ทะเลสาบมรกตดีครับ ตอนนี้เริ่มเกิดความวุ่นวายขึ้นแล้ว หลังจากที่พวกเราสังหารต้วนมู่เฉียนไป ”
เมื่อเจ้าหน้าที่คนนั้นพูดจบ ใบหน้าของหลี่จุ้นโป๋ก็เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งทันที ตามแผนการเดิมพวกของโจวจือหยวนจะต้องเป็นคนจัดการเรื่องทะเลสาบมรกต
แต่ตอนนี้พวกนั้นดันตายไปซะหมด ปัญหาเลยเกิดขึ้นทันที
“ ให้คนของเราที่อยู่ตรงนั้นถ่วงเวลาไว้ให้นานที่สุด…หลังจากจัดการกับสามตระกูลใหญ่เสร็จแล้ว ต่อให้พวกมันดิ้นรนยังไงก็ไม่มีทางพลิกสถานการณ์ได้อีก ” หลี่จุ้นโป๋สั่งการอย่างเด็ดขาด ตอนนี้ต้องโฟกัสไปที่สามตระกูลใหญ่ก่อน
“ ท่านผู้นำครับ…สัญญาณสื่อสารของเราก็ถูกสามตระกูลใหญ่ตัดขาดเหมือนกันครับ ”
“ ไม่เป็นไร…นี่อยู่ในการคาดการณ์ของฉันแล้ว มันเป็นแค่การดิ้นรนก่อนตายของพวกมันเท่านั้น ”
“ ไม่มีความช่วยเหลือจากบรรพชนเซียนและกองกำลังพิเศษ พวกมันทนได้ไม่นานหรอก ตอนนี้เราก็จับตาดูความเคลื่อนไหวจากทางกองทัพกับพวกตำรวจให้ดีก็พอ ”
“ ฉันไม่ต้องการให้มีคนเข้ามาสอดตอนนี้…อย่าลืมเสนอผลประโยชน์ให้พวกที่ยังไม่ยอมเข้ากับฝ่ายเราด้วย บอกพวกมันไปว่านี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว ”
เมื่อสั่งการเสร็จเขาก็ใช้นิ้วนวดขมับเล็กน้อย สายตาของเขามองไปยังภาพถ่ายที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ เป็นภาพถ่ายของครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูก
เขายื่นมืออันสั่นเทาไปที่ภาพใบนั้น แล้วลูบมันอย่างแผ่วเบา ในความคิดของเขาย้อนไปในอดีตเมื่อแปดปีก่อน
ในตอนนั้นภรรยาของเขาได้พาลูกชายวัยสิบขวบออกไปเที่ยว แต่สุดท้ายเพราะการต่อสู้ของพวกเซียน ทำให้ภรรยากับลูกชายของเขาถูกลูกหลงจนเสียชีวิต
แม้ว่าภายหลังเขาจะสามารถหาตัวของคนร้ายได้ แต่ก็เพียงได้รับชดเชยมาเป็นเงินจำนวนหนึ่งเท่านั้น
อีกฝ่ายมาจากสำนักโบราณที่มีความสัมพันธ์กับสามตระกูลใหญ่ที่เหลือ ทำให้เขาไม่สามารถแก้แค้นได้ แม้แต่ต้วนมู่เฉียนก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วย เพราะไม่ต้องการละเมิดข้อตกลงกับพวกสำนักโบราณ
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็เริ่มวางแผนการครั้งนี้มาโดยตลอด ประเทศนี้มันต้องถูกจัดระเบียบใหม่ ด้วยปืนใหญ่ลำแสงที่ถูกคิดค้นขึ้น เขาจะกำจัดพวกเซียนให้หมด
‘ ในโลกที่ฉันอยู่…ไม่จำเป็นต้องมีเซียน! ’
หวออออ!
เสียงสัญญาณแจ้งเตือนดังสนั่น
“ แย่แล้วครับ…มีเซียนกำลังโจมตีฐานลับของเราอยู่ด้านนอก ”
!!
“ เอาภาพขึ้นจอเดี๋ยวนี้…ปิดประตูทางเข้าทั้งหมด ยกระดับการป้องกันขึ้นขั้นสูงสุด ” หลี่จุ้นโป๋ตื่นตัวทันที เขารีบสั่งการอย่างรวดเร็ว
สถานที่แห่งนี้ถูกสร้างให้ทนทานต่อการโจมตีจากระเบิดนิวเคลียร์ เขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะเข้ามาได้
ด้านนอกฐานลับตระกูลหลี่
ท่ามกลางซากศพของกองกำลังทหารนับร้อยคน ชายคนหนึ่งกำลังโจมตีใส่ประตูเหล็กด้วยความบ้าคลั่ง
ตั้งแต่ที่จ้าวเทียนมาถึงเขาก็สังหารทุกคนที่พบเห็นทันที ภายในพริบตาเดียวไม่มีผู้ใดรอดชีวิตไปได้แม้แต่คนเดียว
กระสุนปืนใช้กับเขาไม่ได้ผล ระเบิดหรือจรวด RPG สำหรับพลังความแข็งแกร่งของร่างกายเขาในตอนนี้ ไม่ได้สร้างรอยขีดข่วนให้เขาแม้แต่น้อย
ต่อหน้ามหาเทพที่บ้าคลั่ง…
การต่อต้านนั้นไร้ประโยชน์…
ตูมๆๆๆๆ
ตรงหน้าทางเข้าฐานลับตระกูลหลี่ กระบี่ในมือจ้าวเทียนฟันใส่ประตูโลหะที่ขวางอยู่ตรงหน้าไม่หยุด อาคารทั้งหลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เหมือนเกิดแผ่นดินไหว
ประตูโลหะที่หนาเกือบสองเมตร ทั้งยังมีส่วนผสมของคาร์บอนไฟเบอร์ที่ใช้สร้างยานอวกาศ ความแข็งแกร่งของมันมากกว่าเหล็กกล้าหลายเท่า
แต่ตอนนี้มันได้มีสภาพยับเยินเป็นอย่างมาก พื้นผิวของมันเต็มไปด้วยรอยฉีกขาด ที่เกิดจากพลังงานความร้อนสูง
“ เพลิงสุริยัน! ”
ตูมม!
คลื่นเปลวเพลิงขนาดใหญ่ระเบิดใส่ประตูตรงหน้าอย่างรุนแรงอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ประตูที่อยู่ตรงหน้าจ้าวเทียนได้แหลกกระจุยไปในที่สุด
ก็เหลือเพียงซากศพและทะเลเลือดที่ท่วมไปทั้งชั้น จ้าวเทียนไม่ได้สนใจศพพวกนั้นแม้แต่น้อย เขาเดินตรงไปยังจุดสุดท้าย ที่เขาสัมผัสได้ถึงคนที่ยังเหลืออยู่
การต่อสู้เมื่อครู่แม้จะดูเหมือนง่ายดาย แต่มันได้สิ้นเปลืองพลังของเขาไปจนแทบจะหมดสิ้น ทหารพวกนั้นเป็นนักสู้ระดับ 9 ที่ได้รับการฝึกอย่างดีเยี่ยมพร้อมด้วยอาวุธครบมือ เลยสร้างความลำบากให้เขาได้
ห้านาทีผ่านไป
ตอนนี้จ้าวเทียนยืนอยู่ตรงหน้ากำแพงกระจกที่สามารถมองทะลุไปอีกด้านได้ เขาเห็นเจ้าหน้าที่สิบกว่าคนกำลังมองเขาด้วยสายตาหวาดกลัว
ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำของคนเหล่านั้น ได้เดินมาอยู่ตรงหน้าเขา ด้วยกำแพงกระจกใสทำให้สามารถมองเห็นกันได้อย่างชัดเจน
เปรี้ยง!
กระบี่ในมือเขาสำแดงพลังของมันอีกครั้ง แต่มันกลับไม่มีแม้ต่อรอยขีดข่วน กำแพงกระจกนี้แข็งยิ่งกว่าเพชร มันถูกสร้างไว้เพื่อป้องกันส่วนที่สำคัญที่สุดของฐานลับ
เปรี้ยงๆๆๆๆ
จ้าวเทียนไม่ยอมแพ้ เขาได้โจมตีไปที่จุดเดิมเรื่อยๆจนกำแพงกระจกเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แต่มันก็ไม่แสดงอาการเหมือนจะถูกทำลายแม้แต่น้อย
‘ หากฉันยังมีพลังเหลือแม้เพียงหนึ่งส่วน…กำแพงนี้ไม่อาจขวางฉันได้ ’
‘ แต่แม้จะไม่เหลือพลังแล้ว…ถ้าฉันโจมตีไปที่จุดเดียวเรื่อยๆฉันไม่เชื่อว่าจะทำลายมันไม่ได้ ’
เปรี้ยงๆๆๆ
อีกด้านหนึ่งของกำแพง เมื่อเห็นว่าจ้าวเทียนไม่สามารถทำลายมันได้ พวกเขาก็เริ่มมีสีหน้าโล่งใจขึ้นมา
จนกระทั่ง…
แกร่ก!
เกิดรอยร้าวขึ้นตรงจุดที่จ้าวเทียนฟัน แม้จะเป็นเพียงจุดเล็กๆ แต่มันก็ทำให้คนที่อยู่ในห้องมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
ดวงตาของจ้าวเทียนเปล่งประกายขึ้นทันที แม้ว่าตอนนี้เขาจะเหนื่อยล้ามาก เพราะต้องต่อสู้อย่างหนักมาตลอดทั้งวัน แทบไม่มีเวลาพัก
‘ ขอแค่โจมตีสุดแรงอีกครั้งเดียวเท่านั้น…’
วิ้งงง
พลังงานอันอบอุ่นสายหนึ่งถูกส่งออกมาจากเมล็ดพันธุ์เซียนที่อยู่ในร่างเขา ก่อนที่เขาจะไม่รู้สึกถึงมันอีก เพราะเมล็ดพันธุ์สุริยันของเขาก็หมดพลังแล้วเช่นกัน จึงหลับจำศีลไป
แต่ด้วยพลังที่ส่งมาให้ แม้จะไม่มากแต่ก็ทำให้เขาใช้เคล็ดวิชาได้อีกครั้ง
“ เพลิงสุริยัน! ”
ตูมมม!
เปลวเพลิงอันร้อนแรงได้ระเบิดใส่กำแพงกระจกทันที
เพล้ง!
เศษกระจกได้แตกกระจายออกมา เกิดช่องโหว่ขึ้นบนกำแพง
เพียงแต่ว่า…
มันเป็นช่องขนาดเล็กเพียงหนึ่งฝ่ามือเท่านั้น
สายตาของจ้าวเทียนได้ประสานกับหลี่จุ้นโป๋แบบไม่มีกำแพงกระจกขวางกัน ใบหน้าอีกฝ่ายมีอาการโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด
“ ฉันยอมรับ…ว่าแกมันเหนือกว่าเซียนทุกคนที่ฉันเคยเจอ แต่แล้วยังไงล่ะ สุดท้ายคนชนะก็เป็นฉันอยู่ดี ตอนนี้แกคงหมดพลังแล้วใช่ไหม”
“ เดี๋ยวพอกองกำลังของฉันล้มล้างสามตระกูลได้แล้ว เขาก็จะกลับมาที่ฐานบัญชาการ ตัวแกในตอนนี้ไม่มีทางรอดไปได้แน่ ”
“ ว่ายังไง…ยังไม่รีบหนีไปอีกเหรอ หรือคิดจะตายที่นี่ ” หลี่จุ้นโป๋พูดข่มขู่ด้วยรอยยิ้ม แต่ภายในใจเขาอยากจะให้อีกฝ่ายรีบๆออกไปซักที ชายคนนี้น่ากลัวเกินไป
ในขณะที่จ้าวเทียนกำลังจะตอบกลับไป…
“ กองกำลังทั้งหมดของพวกแก ถูกฉันจัดการไปแล้ว! ”
ต้วนมู่เฉียนได้มาถึงแล้ว…
เขามองไปทางจ้าวเทียนด้วยแววตาชื่นชม แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงใจ
“ ศิษย์พี่เธอปลอดภัยดี…ไม่ต้องกังวล ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน
ดีๆๆเดินเรื่องดี...
ต่อๆไป...
ขอบคุณทีมงานที่นำเรื่องดีๆมาลงให้อ่าน...